Kerk van Satan

Die Kerk van Satan (Engels: Church of Satan, CoS) is op Walpurgisnag, 30 April 1966 in San Francisco deur Anton Szandor LaVey gestig^[1] en verteenwoordig 'n satanistiese geloof wat LaVey in 1969 in sy Satanistiese Bybel gekodifiseer het. LaVey het ook tot en met sy dood in 1997 as die kerk se hoëpriester gedien. Hierdie internasionale organisasie, waarvan die hoofkwartier tans in New York is, word in die VSA amptelik as 'n kerk erken, maar maak nie gebruik van die gepaardgaande reg op belastingkwytskelding nie.

Die Kerk van Satan word deur sy hoëpriester, magus Peter H. Gilmore as 'n religie van anti-Christelike ateïste beskryf wat nie aan God, Satan of 'n lewe ná die dood glo nie. Mense word dus aangemoedig om hul lewe te geniet en ten volle te lei.^[2]

Geskiedenis

Anton LaVey het reeds in die vyftigerjare 'n groep met die naam "'Orde van die Trapesoïed" gestig wat later tot die bestuursliggaam van die Kerk van Satan ontwikkel het. LaVey se belangrikste vennote in hierdie tydperk was "barones" Carin de Plessen en 'n aantal skrywers van wetenskaps- en gruwelfiksie soos Anthony Boucher, August Derleth, Robert Barbour Johnson, Reginald Bretnor, Emil Petaja, Stuart Palmer, Clark Ashton Smith, Forrest J. Ackerman en Fritz Leiber jr.

LaVey en sy nuutgestigte Kerk van Satan het in die sestigerjare baie aandag in die media gekry. Een van die belangrikste gebeurtenisse was die satanistiese huwelik van Judith Case en die radikale joernalis John Raymond wat deur Joe Rosenthal gefotografeer is. Rosenthal het in die Tweede Wêreldoorlog bekendheid verwerf met sy beeld Raising the Flag on Iwo Jima. Net soos hierdie huwelik het ook die satanistiese begrafnisplegtigheid van vlootoffisier Edward Olson op versoek van sy eggenote in die openbaar plaasgevind en sodoende aandag getrek.

In talle boeke word na die Kerk van Satan verwys, en dit is ook in die 1960's en 1970's in baie tydskrif- en koerantartikels bespreek. In 1970 is die dokumentêr Satanis geskep. LaVey het ook in Kenneth Anger se rolprent Invocation of My Demon Brother opgetree en as tegniese raadgewer meegewerk aan John Travolta se debuutfilm, The Devil's Rain (met Ernest Borgnine en William Shatner). Die Kerk van Satan het ook in Luigi Scatini se rolprent Angeli Blanca, Angeli Negra voorgekom wat in die VSA onder die titel Witchcraft '70 uitgereik is.

Die Kerk van Satan en sy lede het in die 1980's en 1990's rolprente, musiek, dokumentêre films en tydskrifte vervaardig wat aan satanisme gewy is. Die bekendste hiervan is Adam Parfrey se Feral House-uitgewery, die musiek van Boyd Rice en die films van Nick Bougas, waaronder sy dokumentêr Speak of the Devil: The Canon of Anton LaVey. Danksy hierdie aktiwiteite het die Kerk van Satan en LaVey weer groot aandag in die geskrewe media geniet.

Ná LaVey se afsterwe het sy eggenote, Blanche Barton, die amp van kerkhoof by hom oorgeneem. Alhoewel sy steeds by die kerk betrokke is, het sy haar posisie as kerkhoof in 2001 afgestaan aan twee jarelange lede, Peter H. Gilmore en Peggy Nadramia, die huidige hoëpriester en hoëpriesteres en uitgewers van The Black Flame, die kerk se amptelike nuusblad. Die kerk se hoofkantoor is verskuif van San Francisco na New York se Hell's Kitchen-woonbuurt, waar die paar woon.

Die Kerk van Satan erken geen ander organisasie as wettige verteenwoordiger van satanisme en die beoefening daarvan nie, maar lidmaatskap van die kerk is geen voorvereiste om as satanis erken te word nie.

Oorsig

Religieuse en
LaVeyaanse satanisme
Organisasies wat met satanisme verbind word
Kerk van Satan
Eerste Satanistiese Kerk

Bekende figure
Anton LaVey | Blanche Barton | Peter H. Gilmore | Peggy Nadramia | Karla LaVey

LaVey se definisie van satanisme verskil sterk van die tradisionele sienswyse, wat dit met die bonatuurlike wêreld van demone en engele vereenselwig. Dit was oorspronklik 'n religie van ongeloof en anti-supernaturalisme waarin Satan nie as die teenstander van God beskou is nie, maar eerder die moderne sekulêre mens versinnebeeld wat in die teenswoordige wêreld leef en nie omgee vir die toekoms nie. Volgens die satanistiese beginsels is mense net diere wat 'n tyd lank op die aarde leef en hulle lewe hier ten volle moet geniet. Hulle moet veral die sogenaamde "sondes" kan uitleef wat tot geestelike en liggaamlike bevrediging lei.

Die Kerk van Satan word deur 'n sentralistiese organisasievorm gekenmerk. Die kerkleiding, die "Orde van die Trapesoïed", word deur die twee hoëpriesters ('n man en 'n vrou) en die uitvoerende Raad van Nege gevorm. Kerklidmaatskap mag aktief of passief wees. Aktiewe lede kan hulle óf as mediaverteenwoordigers bekwaam óf by een van die "grotte" (Grotto's, die plaaslike belangegroepe van die kerk) aansluit.

'n Aantal grotte het hulle eie webwerwe, terwyl ander in die geheim werk. Die leier van 'n grot is net gemagtig om namens sy grot op te tree en nie namens die kerk nie. Die verskillende grotte het geen noue bande met mekaar nie en het net deel aan die oorkoepelende waardes van die satanisme. As gevolg van 'n kerkskeuring in 1975 het 'n aantal lede onder leiding van kerkmeester dr. Michael Aquino hul eie organisasie, die Tempel van Set, gestig.

Die Kerk van Satan neem 'n ateïstiese standpunt in; die figuur van Satan word as 'n argetipe verklaar waarmee 'n satanis homself kan identifiseer. In teenstelling met die meeste wêreldreligies stel die Kerk van Satan nie in algemene sendingwerk belang nie; die riglyne van die kerk ten opsigte van die werwing van nuwe lede, wat op inisiatief van Peter H. Gilmore bepaal is, maak duidelik dat die kerk se religieuse boodskap op slegs 'n klein minderheid gemik is. Hierdie klein kring mense word deur die kerk as Alien Elite beskryf en sluit veral buitestaanders en buitengewone mense in.

Die riglyne en gedragskode van die Kerk van Satan word op sy amptelike webwerf verduidelik:

Die nege satanistiese verklarings

Satan verteenwoordig

toewyding in plaas van onthouding;
volgehoue lewenskrag in plaas van spirituele hersenskimme;
pure wysheid in plaas van huigelagtige selfbedrog;
goedheid teenoor diegene wat dit verdien in plaas van liefde, wat aan ondankbares verkwis word;
vergelding in plaas van stilbly en die ander wang draai;
verantwoording teenoor mense met verantwoordelikheidsbesef in plaas van besorgdheid oor psigiese vampiere;
die wysheid om die mens net as 'n dier – die boosaardigste van alle diere – te beskou;
alle sogenaamde sondes, aangesien hulle liggaamlike, geestelike en emosionele welsyn en bevrediging bring;
die beste vriend wat die Kerk ooit gehad het, want danksy sy steun was die gemeenskap in staat om oor die jare heen bedrywig te wees.

Die nege satanistiese sondes

Domheid
Aanmatiging
Solipsisme
Selfbedrog
Deel wees van die kudde
’n Gebrek aan perspektief
Vergetelheid ten opsigte van vroeëre grondbeginsels
Teenproduktiewe trots
’n Gebrek aan estetika

Die Kerk van Satan glo nie daar bestaan iets soos 'n god of godheid nie, alhoewel sataniste by hulle rituele en magie ervarings met die bonatuurlike het. Die grondbeginsel van die Oorlewing van die Sterkstes behoort volgens die kerk op alle vlakke van die maatskappy toegepas te word, van die individu, wat kan staan of val, tot by nasies en volkere, wat die gevolgtrekkings moet maak uit hulle onvermoë om hul eie lot te bepaal.

Praktyke en beleid

Die kerk glo Anton LaVey het die Kerk van Satan as die eerste en enigste bogrondse satanistiese religieuse organisasie in die geskiedenis gestig. Ander organisasies wat beweer om satanisties te wees en ná die stigting van die Kerk van Satan ontstaan het, word nie erken nie. Lede van die kerk mag nie dubbele lidmaatskap hê nie.

Die kerk onderskryf geen politieke filosofie, party of kandidaat se standpunte nie. Dit staan individuele lede vry om enige politieke filosofie te steun, aan die politieke lewe deel te neem (of nie) en in 'n verkiesing te stem of nie, sonder enige druk van die kerk.

Individuele lede het dikwels duidelike standpunte oor politieke sake, maar die Kerk van Satan is self apolities. Die kerk geniet ook geen belastingkwytskelding nie en sal dit ook nie aanvaar nie, ondanks die feit dat die kerk aan die vereistes vir kwytskelding voldoen. As deel van sy beleid van Pentagonale Revisionisme bywer die Kerk van Satan hom vir die betaling van belasting deur alle kerke en probeer hy om 'n beleid van "verantwoordelikheid vir verantwoordelikes" toe te pas. Die kerk bied geen lidmaatskap of vasgestelde kursusse of grade aan nie.

Die Kerk van Satan is sterk ten gunste daarvan dat misdadigers hulle verdiende en toepaslike straf so gou moontlik kry. Die kerk skroom nie om lede wat by onwettige bedrywighede betrokke is, uit te sluit of met die polisie en owerhede saam te werk om misdadigers uit te lewer nie.

Lidmaatskap

Die Kerk van Satan het twee soorte lede: geregistreerde en aktiewe lede. Geregistreerde lede is gewone mense wat as lid van die kerk ingewy is. Hulle hoef aan geen vereistes te voldoen nie. Om as aktiewe lid beskou te word, verg aktiewe betrokkenheid by die kerk en plaaslike lede. Aktiewe lidmaatskap word in vyf grade verdeel:

Eerste graad – satanis (Satanist)
Tweede graad – towenaar/heks (Warlock/Witch)
Derde graad – priester/priesteres (Priest/Priestess)
Vierde graad – meester/meesteres (Magister/Magistra)
Vyfde graad – magus/maga

Aktiewe lede begin by die eerste graad. Voordat 'n aansoeker as nuwe lid aanvaar word, moet sy aansoek goedgekeur word. Aansoekers moet 'n lang lys vrae beantwoord. Lede kan nie aansoek doen om toelating tot die hoër grade nie en die spesifieke voorvereistes word nie aan die publiek bekend gemaak nie. Lede word gewoonlik slegs deur 'n uitnodiging na 'n hoër graad bevorder.

Lede van die derde tot die vyfde graad vorm die priesterskap en word as "eerwaarde" aangespreek. Lede van die vyfde graad staan ook as "doktor" bekend.

Mense wat by die kerk wil aansluit, moet volgens die bepalings van hulle woonplek mondig wees. Die enigste uitsondering is kinders van lede wat graag lidmaatskap wil verwerf en gewys het hulle verstaan die kerk se filosofie en praktyke. Hulle deelname is beperk totdat hulle mondig is.

Priesterskap

Die lede van die priesterskap, wat die titels "priester/priesteres", "magister/magistra" en "magus/maga" insluit, dien as mondstukke van die Kerk van Satan se filosofie. Ook die Raad van Nege, die uitvoerende gesag van die kerk, bestaan uit lede van die priesterskap.

Die Orde van die Trapesoïed bestaan uit individue wat die administrasie van die kerk ondersteun. Die hoëpriester en hoëpriesteres dien as die administratiewe leiers en hoofverteenwoordigers. Tans is Peter H. Gilmore die hoëpriester en Peggy Nadramia die hoëpriesteres.

Verwysings

Verdere leesstof

Aquino, Michael A.: The Church of Satan. A documentary history of the 1966–1975 Church of Satan. Vyfde uitgawe 2002
Barton, Blanche: The Church of Satan: A History of the World's Most Notorious Religion. Los Angeles: Feral House 1992
The Secret Life of a Satanist: The Authorized Biography of Anton LaVey. New York: Hell's Kitchen Productions 1990
Harrington, Walt: "The Devil in Anton LaVey." In: The Washington Post Magazine, 23 Februarie 1986, bl. 6-17