El mar de Bering (Imarpik in yupik; Bering Sea in inglexe; Берингово море, Bèringovo more in ruso) l'è na masa de aqua de do miłioni de km² che se cata inte l'oçeano Pacifico. L'è separà dal golfo de Ałaska da ła penìzoła d'Ałaska e da łe ìzołe ałeutine. Ła confina a est e a nordest co l'Ałaska, a ovest co ła Siberiarusa e ła penìzoła de Kamchatka, a sud co ła penìzoła d'Ałaska e łe ìzołe ałeutine e a l'estremo nord col streto de Bering che separa el mar de Bering dal mar de Chukchi de l'oçeano Artico. Ła baia de Bristol (Iilgayaq) l'è ła porsion de mar de Bering che separa ła penìzoła d'Ałaska da ła teraferma (l'Ałaska). El mar de Bering el deve el so nome al primo esplorador europeo a navigar tra łe so aque, el danexeVitus Bering.
L'ecosistema del mar de Bering l'include risorse soto ła jurisdision dei Stati Unii e de ła Rusia, oltre a łe aque internasionałi del ‘Donut Hole’. L'interasion tra corenti, banchixa połare e meteo i ghe ne fa un ecosistema vigoroxo e produtivo.
Ła rusa "Rurik" ła buta l'ancora visin l'ìzoła de San Paul (Ałaska) in tel mar de Bering par far rifornimenti in vista de ła spedision verso el mar de Chukchi a nord. Iłustrasion de Louis Choris del 1817
Storia
Ła majoransa dei siensiati ła pensa che durante l'ultima glaciasion el livel del mar el fuse baso in bixogno par parmetar ai omani e ai altri animałi de migrar a pié da l'Axia a ła Mèrica del Nord atraverso l'atuałe streto de Bering. Sto paso l'è comunemente ciamà "Beringia" e l'è credùo esar da çerti —seben mia tuti— eruditi el primo ponto de penetrasion dei omani inte łe Meriche.
Ghè na picoła porsion de placa de Kula in tel mar de Bering. L'è n'antica placa tetonica che subduxea soto l'Ałaska durante el Triasico.
Zeografia
Łe ìzołe Diomede, in tel mar de Bering
El mar de Bering l'include un bon numaro de ìzołe, ła sovrania de łe cuałi ła dipende dai Stati Unii e da ła Rusia. In generałe, dipende da i Stati Unii quełe piasè visine a l'Ałaska, tra cui:
