Carlo Lodoli (1690 - 27 de otobre 1761) el xe sta on architeto teorico venesian, noto anca par ła so atività de insegnante; ła so opara ła ga anticipà el conceto moderno de funzionałismo. El xe sta a volte ciamà el "Socrate" de ł'architetura poiché tuti i so scriti i xe 'ndai perdui e łe so teorie łe xe note soło atraverso quanto riportà dai so ałievi e da altri autori. El gera padre francescan del convento San Francesco de ła Vegna de Venesia.
Girolamo Zanetti el aferma che Lodoli el ga inpiegà 20 ani a terminar ła stexura del so tratato so ł'architetura, ma el se ga rifiutà di publicarlo. Francesco Algarotti el ga sercò da parte so di rendare noto el pensiero de Lodoli inte ła propria opara Saggio sopra l'architettura (1757), anche se inte na forma on fià atenuada, enfatisando ł'imitasion pitosto che el rasionałismo anti-baroco de Lodoli.
A xe sta Andrea Memmo che el ga tentà de rendare giustisia ałe teorie de Lodoli, inte ła so opara Elementi d'architettura lodoliana (1786); de ł'ano sucesivo a xe ła prima edision de ł'unico łivro che el porta el nome de Lodoli, Apologhi immaginati (1787): na racolta de diti e de storie, de frecuente paradosałi, cuntà ai so amighi e ai so ałievi.
Tra el 1739 e el 1751 Lodoli el ga avudo ł'incarico de Padre General Comisario de Tera Santa a Venesia, e chi el se ga dedicà ała restaurasion (1739–43) de ł'ospisio par i pełegrini aneso al monastièr. Questo el xe sta el so unico łavoro pratico.
