1900’lü yıllarda Norveç civarında yaşayan bir Sami (veya Lapon) ailesi
Yerli halklar tarihsel bir bütünlüğe ve kültürel bir ortaklığa sahip; aynı zamanda işgal veya kolonileşme öncesi o toprakların orijinal sahipleri olan ve bu yüzden kendilerini çoğunluğun benimsediği baskın kültürden farklı gören ve kendi kültürlerini sürdürme ve kendi kendilerini yönetme hakkına sahip olmak isteyen halklar, cemaatler veya milletlerdir.
Yerli bir halkın en önemli özelliklerinden birisi tarihsel süreçte (yani göç, koloni, işgal değil) oluşması ve şu anda yönetimi altında bulunduğu çoğunluk yönetimi altında bir azınlık olarak yer almasıdır. Bu bağlamda başka bir özelliği de kendi geleneksel toplumsal değerlerini korumak istemeleri ve geçmişten gelen birikimleri gelecek nesillere aktarmayı hedefleyen gruplardır.[1]
Yerli halkların kimler oldukları konusunda çok farklı görüşler vardır. Uluslararası Çalışma Örgütü ve Dünya Bankası gibi uluslararası camiada etkin olan organizasyonlar bu terime netlik getirmek için önerilerde bulunmuşlardır.
Yerli halklar kelimesi yerine bazen aborijinler (asıl yerli), ilk yerleşimler veya dördüncü dünya kültürleri isimleri de kullanılır. Yerli halklar (İngilizcesi: Indigenous peoples) terimi, diğer terimlerin bazı durumlarda aşağılama, küçük görme anlamlarını içermesi nedeniyle, UNESCO’nun ve diğer Birleşmiş Milletler alt organizasyonların kullanmayı tercih ettikleri bir terimdir. Birleşmiş Milletler tarafından 2004 yılından beri 9 Ağustos günü Yerliler Günü olarak kabul edilmektedir ve o gün çeşitli etkinlikler düzenlenmektedir.[2]
