Yeraltı edebiyatı, toplumsal yapıya bir eleştiri niteliğinde bir edebi tür.
Bu eleştiri, kurgusal karakter aracılığıyla bir aykırılık ve başkaldırı olarak kendini gösterirken ana akım ve alternatif karşıtlığı oluşturur.[1]
Cinsellik ve şiddet gibi temalarla 18. yüzyıldan itibaren görülen bu tür eserlerde argo kullanımı yaygındır.[2][3]
Kaynakça
