Yapay gözyaşı, oküler yüzeyin kuruluğunu ve tahrişini gidermek için kullanılan kayganlaştırıcı göz damlalarıdır.[1] Kuru göz sendromu (keratokonjunktivitis sicca), yaygın bir oküler yüzey bozukluğudur ve gözyaşı filminin bozulması ve artan iltihaplanma ile karakterizedir.[2]
Gözyaşı filmi gözün yüzeyini kaplar ve 3 katmandan oluşur: sulu katman, lipit ve mukoza katmanı.[3] Sulu katman, elektrolitler, enzimler, antikorlar, antimikrobiyal proteinler ve diğer bileşiklerin bir karışımından oluşur.[3] Lipid tabakası, gözyaşı filminin buharlaşmasını azaltmaktan sorumlu olan yağlı bileşiklerden oluşur.[3] Mukoza tabakası, gözyaşı filminin kornea yüzeyi üzerinde eşit dağılımını sağlayan ve göz kırpma sırasında sürtünmeyi azaltan müsinler, jelatinimsi glikoproteinler içerir.[3]
Yapay gözyaşları, hastanın doğal olarak üretilen gözyaşlarını desteklemek ve gözyaşı filminin özelliklerini taklit ederek gözün yağlanmasını artırmak için kullanılır.[4] Yapay gözyaşları, kuru göz sendromunu tedavi etmek için diğer tedavilerle desteklenebilir ve reçetesiz satılabilir.[5] Yapay gözyaşı, kontakt lenslerin nemlendirilmesinde ve göz muayenelerinde de kullanılmaktadır.
Yan etkiler ve önlemler
Yapay gözyaşlarının bildirilen hiçbir etkileşimi yoktur.[1] Yapay gözyaşlarının en sık görülen yan etkisi geçici bulanık görmedir.[6] Alerjik reaksiyonlar rapor edilmiştir ve bunlar kaşıntılı veya şişmiş gözlerle, baş dönmesiyle ve solunum problemleriyle ilişkilidir.[6] Bu belirtiler damlaların kullanımının kesilmesini ve derhal bir doktora başvurulmasını gerektirir.[6] Reçeteli damlaların yanma, kızarıklık, ağrı ve yabancı cisim hissi gibi ek yan etkileri olabilir.[7]
Kontakt lens kullanıcıları için, kontakt lense zarar verebilecek bileşenlerden kaçınmak için özel damlalar kullanılmalıdır.[7] Birden fazla göz damlası türü kullanıyorsanız, önceki damlanın durulanmasını önlemek için her birinin uygulanması arasında birkaç dakika beklemek önemlidir.[8] Şişenin kirlenmesini önlemek için uygun teknik uygulanmalıdır. Kullanmadan önce ellerinizi yıkamak ve şişe ile göz temasından kaçınmak enfeksiyonları önleyebilir.[8]
Veteriner kullanımları
Yapay gözyaşları, köpekler, kediler ve atlar gibi hayvanlarda keratokonjonktivit sikkanın topikal tedavisinin bir parçasıdır.[9] İnsan kullanımında olduğu gibi şişenin kirlenmesini önlemek için uygun bakım yapılmalıdır.[10] Yapay gözyaşı kullanımına bağlı olarak herhangi bir alerji, tahriş veya ağrı belirtisi gelişirse bir veterinerle iletişime geçilmelidir.[10]
Kaynakça
- ^ a b
"Keratoconjunctivitis, Sicca". eMedicine. WebMD, Inc. 21 Nisan 2006. 16 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2006.
- ^ Cursiefen, Claus.; Jun, Albert S. (2017). Current Treatment Options for Fuchs Endothelial Dystrophy. Springer International Publishing. ISBN 978-3-319-43021-8. OCLC 979934453.
- ^ a b c d Longo, Dan L., (Ed.) (7 Haziran 2018). "Dry Eye". New England Journal of Medicine (İngilizce). 378 (23): 2212-2223. doi:10.1056/NEJMra1407936. ISSN 0028-4793. PMID 29874529.
- ^ Donnenfeld, Eric D. (December 2003). "Medications for dry eye syndrome: a drug-therapy review". Managed Care (Langhorne, Pa.). 12 (12 Suppl): 26-32. ISSN 1062-3388. PMID 14723111.
- ^ "Artificial tears potpourri: a literature review". Clin Ophthalmol. 8: 1419-33. July 2014. doi:10.2147/OPTH.S65263. PMC 4124072 $2. PMID 25114502.
- ^ a b c "Lubricating Eye Drops". American Academy of Ophthalmology (İngilizce). 15 Ağustos 2018. 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020.
- ^ a b
"Dealing with Dry Eye". FDA Consumer. U.S. Food and Drug Administration. 39 (3): 8-9. May–June 2005. PMID 16127813. 20 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2016.
- ^ a b "Eye Drop Tips". Glaucoma Research Foundation. 11 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2020.
- ^ "Keratoconjunctivitis, Sicca". The Merck Veterinary Manual. Merck & Co., Inc. 16 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2006.
- ^ a b "Artificial Tear Solutions for Dogs and Cats". www.petplace.com (İngilizce). 24 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2020.
