Vitrifikasyon, bir sıvının soğuma sırasında moleküler düzenlemede veya termodinamik durum değişkenlerinde herhangi bir önemli değişiklik olmaksızın katı gibi davranmaya başladığı bir süreçtir.[1]
Sıvı maddelerin vitrifikasyonu, sıvının kinetik viskozitesi, yüzey gerilimi ve sıcaklık gibi faktörlerin kullanımını gerektirir. Kinetik viskozite, moleküllerin hareketliliği ve akışkanlığı hakkında bir ölçüdür. Yüzey gerilimi, bir sıvının yüzeyindeki moleküllerin birbirine nasıl bağlandığına ve yüzeyin gerilimine bağlıdır. Sıcaklık ise, moleküllerin hareketliliği ve enerji seviyeleri hakkında bilgi verir.
Vitrifikasyon süreci, sıvı maddenin donma noktasının altına düşürülmesiyle başlar. Bu, sıvı maddeyi daha yoğun hale getirir ve kristalleşme eğilimini azaltır. Daha sonra, sıvı madde çok hızlı bir şekilde soğutulur, böylece moleküller kristalleşmeye fırsat bulamazlar ve sıvı cam haline gelir.[2]
Sıvı maddenin vitrifikasyonu, genellikle çabuk soğutma yöntemleri kullanılarak gerçekleştirilir. Bu yöntemler arasında sıvıyı çok hızlı bir şekilde soğutan sıvı nitrojen veya helyum kullanmak, lazer ışınları ile ısıyı hızlıca almak, elektron ışınları ile soğutmak ya da sıvı maddeyi ince film şeklinde yayarak hızlı bir şekilde soğutmak gibi yöntemler bulunur.
Kaynakça
