Vera Atseva - Dosta (Makedonca: Вера Ацева - ДостаVera Aceva, 24 Kasım 1919; Oreovec (Pirlepe) - 10 Kasım 2006, Üsküp), Makedonkomünist, II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya'da faaliyet yürüten siyasi aktivist, partizan, direnişçi ve ulusal kahraman.
İki dünya savaşı arasında
Mali durumunun kötü olması nedeniyle Atseva, spor okulunun ardından eğitimini durdurmak ve iş bulmak zorunda kaldı. Bu dönemde tütün endüstrisinde çalıştı.[1]
16 yaşındayken emek hareketinin bir parçası oldu. 1940’ın başlarında Yugoslavya Komünistler Birliği'ne üye oldu. Aynı yılın eylül ayında, il konferansında Makedonya için Yugoslavya Komünistler Birliği Bölgesel Komitesi'ne üye olarak seçildi. Eylül 1940 - Kasım 1941 arasında Pirlepe'de Yerel Komite Sekreteri olarak görev yaptı.
II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya'daki faaliyetleri
Atseva, Prilep Partizan Müfrezesi'nin ilk organizatörlerinden biriydi. 1942'nin başlarında Üsküp'teki Yugoslavya Komünistler Birliği merkezinde, ardından da Ustrumca, Bitola ve İştip'te parti eğitmeni olarak çalıştı. Ağustos 1943'te Shar müfreze komiseri oldu ve 11 Kasım 1943'te Birinci Makedon-Kosova Tugayı kuruldu, Atseva siyasi komiser yardımcılığına seçildi. Makedonya Komünistler Birliği'nin Üçüncü ve Dördüncü Bölge Komitesinin siyasi sekreteri oldu ve Ocak 1944'e kadar bu pozisyonda kaldı. Ağustos 1944'te, başkanlığa seçildiği Makedonya Anti-faşist Ulusal Kurtuluş Meclisi'nin ilk oturumuna katıldı.[2]
Savaş sonrası
Kurtuluştan sonra Atseva birçok alanda yönetici pozisyonda görev yaptı. 1948'de Üsküp Belediye Başkanı seçildi. Temmuz 1948'de Yugoslavya Komünist Partisi Beşinci Kongresi'nde Merkez Komitesi'ne seçildi. Mart 1949'da Makedonya Sosyalist Cumhuriyeti hükûmetinin yeniden inşası sırasında Tarım Bakanı seçildi.[3] Daha sonra Makedonya Sosyalist Cumhuriyeti ve Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti toplantılarının çoğunda Federal İcra Konseyi'nin parlamento üyesiydi.
1960'ta Atseva, o dönemki Makedonya Komünist Partisi Sekreteri Lazar Kolişevski ile çatışma içine girdi ve kendisini Makedonya Komünistler Birliği Yürütme Komitesi dışındaki Vidoe Smilevski ile birlikte karar almakla suçladı. 18 Ekim 1960'taki toplantıda Belgradlı Aleksandar Rankoviç geldi ve Koliševski'ye destek verdi. Atseva geri çekilmek zorunda kaldı ve Belgrad'taa çalışmak üzere bu kente taşındı.[4]
1991'de "Svetozar Vukmanovik - Tempo'ya Mektup" adlı kitabını yayınladı.
