Uzun menzilli balistik füze (UMBF), menzili 3,000-3,500 km arasında olan bir balistik füzedir. Kıtalararası balistik füze ile orta menzilli balistik füze arasında yer almakla birlikte prensip olarak düşük performanslı bir kıtalararası balistik füze ile az bir farka sahiptir.
Uzun menzilli balistik füzeler, günümüzde Çin, Hindistan,[1][2] İsrail ve Kuzey Kore[3] tarafından işletilmektedir. ABD, Sovyetler Birliği, Birleşik Krallık ve Fransa ise eski kullanıcılardır.
Uzun menzilli balistik füzeler
Tarih
|
Model
|
Ortalama menzil (km)
|
Azami menzil (km)
|
Ülke
|
1959 |
PGM-17 Thor |
1,850 |
3,700 |
ABD, Birleşik Krallık
|
1970 |
DF-3A |
4,000 |
5,000 |
Çin
|
1962 |
R-14 Chusovaya (SS-5) |
3,700 |
|
Sovyetler Birliği
|
1976 |
RSD-10 Pioneer (SS-20) |
5,500 |
|
Sovyetler Birliği
|
1980 |
S3 IRBM |
3,500 |
|
Fransa
|
1998 |
Taepodong-1 (Paektusan) |
2,500 |
|
Kuzey Kore[4]
|
2004 |
DF-25 |
3,200 |
4,000 |
Çin
|
2006 |
Agni-III |
3,500 |
5,000 |
Hindistan
|
2007 |
DF-26 |
3,500 |
5,000 |
Çin
|
2010 |
Hwasong-10/RD-B Musudan |
2,500 |
4,000 (kanıtlanmadı) |
Kuzey Kore[5]
|
2011 |
Agni-IV |
4,000 |
|
Hindistan
|
2011 |
Jericho III |
6,500 |
11,500 |
İsrail[6][7]
|
2012 |
KN-08 |
3,000 |
12,000 |
Kuzey Kore
|
2014 |
Pukkuksong-1/KN-11 |
500 |
2,500 |
Kuzey Kore
|
2017 |
Pukkuksong-2/KN-15 |
1,200 |
3,000 |
Kuzey Kore
|
Kaynakça