Köken olarak zengin bir avukat olarak, Parlamento'ya ilk olarak 1931'deki bir ara seçimde girdi ve o sonbahardaki genel seçimlerde koltuğunu koruyan bir avuç İşçi cephesinden biriydi İşçi Partisi'nden ihraç edildiği 1939'dan önce solun ve Komünistlerle Halk Cephesi'nde işbirliğinin önde gelen sözcüsü oldu.
II. Dünya Savaşı sırasında, SSCB Büyükelçisi olarak görev yaptı (1940–42), bu süre zarfında Sovyetler Birliği'ne karşı temkinli davrandı ancak, ülkesi Nazi Almanyası tarafından işgal edildiğinde SSCB'nin Müttefiklerle işbirliği yaptığını ve barışı yeniden tesis ettiğini açıklayarak Cripps'in 1942'de başbakanlık için Winston Churchill'e potansiyel bir rakip olarak görülmesine neden olduğu için kamuoyunda büyük bir popülerlik kazandı. Savaş zamanı koalisyonunun Savaş Kabinesi'nin bir üyesi oldu, ancak önerilerinin Churchill ve Kabine için fazla radikal ve Mahatma için fazla muhafazakar olduğu Hindistan'daki savaş zamanı krizini çözme çabalarında (" Cripps Misyonu ") başarısız oldu. Daha sonra önemli bir görev olan ancak İç Savaş Kabinesi dışında Uçak Üretimi Bakanı olarak görev yaptı.
Cripps, 1945'te ve savaştan sonra İşçi Partisi'ne yeniden katıldı; önce Ticaret Kurulu Başkanı ve 1947 ile 1950 arasında Maliye Bakanı olarak Attlee bakanlığında görev yaptı. İşçi Partisi üyesi ve tarihçi Kenneth O. Morgan, ikinci konumdaki rolünün "hızla gelişen ekonomik tablonun ve 1952'den itibaren artan refahın gerçek mimarı" olduğunu iddia etti.[2]
1947'den sonra ekonomi, Marshall Planı'ndan verilen hibeler ve krediler yoluyla verilen Amerikan parasından yararlanarak düzeldi. Ancak, pound 1949'da devalüe edilmek zorunda kaldı. "Kemer sıkma çağında" tüketimi azaltmak için savaş zamanı karne sistemini yerinde tuttu, ihracatı destekledi ve statik ücretlerle tam istihdamı sürdürdü. Halk, özellikle "onun dürüstlüğüne, yeterliliğine ve Hıristiyan ilkelerine" saygı duyuyordu.
