Shakespeare'in soneleri, William Shakespeare'in çeşitli temalar üzerine yazdığı şiirlerdir. Shakespeare'in soneleri çoğu zaman 1609'da bir quarto'da toplu biçimde yayımlanmış olan 154 sone olarak bilinse de,[1] Shakespeare'in yazdığı altı ek sone daha vardır ve bunları Romeo ve Juliet, V. Henry ve Aşkın Çabası Boşuna oyunlarına dahil etmiştir. III. Edward oyununda da kısmi bir sone vardır.
Konu
Özünde aşk, güzellik, geçicilik ve yaşlanma konularını ele alan William Shakespeare'in 1-154 numaralı soneleri genellikle belirli bir 14 satırlık format ve özel bir uyak şeması kullanılarak yazılmıştır.
İçerik olarak soneler gençlik, güzellik ve yaşlılık arasındaki geçişlerle ilgilidir. İlk 126 sone, "Fair Youth" veya "Güzel Genç" olarak adlandırılan genç bir adam için yazılmıştır. Bu şiirlerde genç adamın güzelliği ve cazibesi övülürken, zamanın geçiciliği ve yaşlanma tehdidi de ele alınmaktadır.
Sonraki 28 sone, "Dark Lady" veya "Kara Kadın" olarak adlandırılan gizemli bir kadın için yazılmıştır. Bu şiirlerde kadının güzelliği övülürken, aynı zamanda cinsel gücü ve erkekleri baştan çıkarma yeteneği de tasvir edilir. Şairin kadına duyduğu tutku ve ilişkilerinin ona verdiği acı ve hoşnutsuzluk da anlatılmaktadır.
Sonelerin son bölümü, "Farewell Sonnets" olarak bilinir ve ayrılık, ölüm ve sanatın ölümsüz doğası gibi konuları ele alır.
Genel olarak, sone 1-154, insan kalbinin karmaşık duygusal yaşamını keşfeden etkileyici bir şiir koleksiyonudur. Hayatın güzelliğini ve geçiciliğini gösterir ve insanların aşk ve güzelliğe olan tutkularına ve ölümsüzlüğe ulaşma arzularına yönlenir. Shakespeare'in soneleri İngiliz edebiyatının en önemli eserleri arasında yer alır ve dil virtüözitesi ve duygusal derinliğiyle bugüne kadar takdir edilmektedir.
Kaynakça
