Uluslararası ilişkiler ve siyaset biliminde sert güç, diğer siyasi organların davranışlarını veya çıkarlarını etkilemek için askeri ve ekonomik araçların kullanılmasıdır.
Joseph Nye'a göre sert güç, "başkalarının kendi isteğinizi takip etmesini sağlamak için ekonomik ve askeri gücün havuçlarını ve sopalarını kullanma becerisini" içerir.[1] Buradaki "havuç" terimi; ticari engellerin azaltılması, ittifak teklifi veya askeri koruma vaadi gibi teşvikleri temsil ediyorken, "Sopa" terimi ise; zorlayıcı diplomasi kullanımı, askeri müdahale tehdidi veya ekonomik yaptırımların uygulanması da dahil olmak üzere tehditleri temsil ediyor.
Tarih
Sert gücün varlığı uzun bir geçmişe sahip olsa da terimin kendisi Joseph Nye'nin yumuşak gücü egemen bir devletin dış politikasında yeni ve farklı bir güç biçimi olarak icat etmesiyle ortaya çıktı.[2] Uluslararası ilişkiler teorisindeki realist ekole göre güç, diğerlerinin yanı sıra nüfus, toprak, doğal kaynaklar, ekonomik ve askerî güç dahil olmak üzere belirli somut kaynaklara sahip olmakla bağlantılıdır. Sert güç, bir ulusun veya siyasi kurumun, diğer aktörlerin davranışlarını etkilemek için ekonomik teşvikleri veya askerî gücü kullanma yeteneğini tanımlar.
Sert güç, zorlayıcı diplomasi, ekonomik yaptırımlar, askerî eylem ve caydırıcılık ve karşılıklı savunma için askeri ittifakların oluşturulması gibi çok çeşitli zorlayıcı politikaları kapsar. Sert güç, bir siyasi hegemonya veya güç dengesi durumu oluşturmak veya değiştirmek için kullanılabilir. Sert güç terimi genel olarak diplomasiyi ifade etse de, baskı veya tehdit içeren müzakere biçimlerini bir kaldıraç olarak tanımlamak için de kullanılabilir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça