Rükneddin İbrâhim Şah, 1296'nın ikinci yarısında çok kısa bir süre hüküm süren Halaci hanedanına mensup geçici bir Delhi Sultanlığı yöneticisi idi.
Rükneddin İbrahim, Celaleddin Firuz Halaci'nin oğludur. Babasının ölümünden sonra annesi tahtın boş kalmasına izin vermenin riskli olacağına karar verdi ve genç yaştaki Rükneddin'i 21 Ekim 1296'da[1] tahta çıkardı. Ancak taht iddiası kabul görmeyince annesi ile birlikte şehri terk etti. Rükneddin 1297 civarında Hansi'de esaret altındayken öldü.[2]
Kaynakça