Polipropilen, otomotiv sanayiinde kullanılan parçalardan, tekstil ve yiyecek paketlemesine kadar çok geniş kullanım alanı olan termoplastik bir polimerdir. Monomerpropileninpolimer hâle getirilmesi ile elde edilen polipropilen organik solventlere, asit ve bazlara karşı aşırı derecede dirençlidir.
Kimyasal ve fiziksel özellikleri
"Syndiotactic polypropene", polipropilenin bir türü olup, propilen monomerlerinin belirli bir düzende sıralandığı özel bir yapıyı ifade eder.
En yaygın ticari polipropilenin, kristal yapısı düşük yoğunluklu polietilen (LDPE) ve yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE) arasında bir seviyeye sahiptir. Young modülü (elastizite modülü) de orta seviyededir. Bununla beraber, LDPE'den daha az sert ve HDPE'den çok daha az gevrektir. Bu polipropilenin ABS gibi mühendislik plastiklerinin yerine kullanılmasına izin verir.
Polipropilen, yorulmaya karşı çok iyi direnç gösterir. Düşük maliyetlidir, iyi bir darbe dayanımı vardır. Sürtünme katsayısı düşük olup, çok iyi elektrik yalıtımı sağlar. Kimyasal direnci iyidir. Tüm termoplastik işleme proseslerine uygundur. Polipropilenin, erime sıcaklığı 130 ile 171 °C arasındadır.
Buna karşın şu dezavantajlara sahiptir. UV ışını dayanımı azdır, yüksek termal genleşme gösterir. Boya ve kaplaması zordur. Dış hava şartlarına dayanımı azdır, oksitlenmeye açıktır. Yanıcı olup, klor içeren solventler ile etkileşime girer.
Uygulamalar
Canlı bir menteşe ve kapağının altında reçine tanımlama kodu bulunan bir Tic Tac kutusunun polipropilen kapağı
Polipropilen yorgunluğa dayanıklı olduğundan, kapaklı şişelerdeki gibi çoğu plastik canlı menteşe bu malzemeden yapılır. Ancak, dayanıklılığı en üst düzeye çıkarmak için zincir moleküllerinin menteşe boyunca yönlendirildiğinden emin olmak önemlidir.
Polipropilen, hem yüksek saflıkla ilgili olan hem de mukavemet ve sertlik için tasarlanmış olan boru sistemlerinin üretiminde kullanılır (örneğin, içme suyu tesisatında, hidrolik ısıtma ve soğutmada ve geri kazanılmış suda kullanım için tasarlananlar).[1] Bu malzeme genellikle korozyona ve kimyasal sızıntıya karşı direnci, darbe ve donma dahil olmak üzere çoğu fiziksel hasara karşı dayanıklılığı, çevresel faydaları ve yapıştırma yerine ısı füzyonu ile birleştirilebilme kabiliyeti nedeniyle seçilir.[2][3][4]
