‘’Pieter van Laer’’ veya ‘’Pieter Boddingh van Laer’’ 15 Aralık 1599 doğumlu Hollandalı, bamboccianti tarzı resimlerin kurucusu olarak resim sanatına büyük katkılar sağlamış ve yön vermiş barok dönem ressamı.
Hayatı
Pieter van Laer 15 Aralık 1599’da Haarlem’de doğdu. Babası, Anvers’de okul müdürlüğü yapmış, saygı duyulan bir edebiyat bilgini olarak bilinir. Van Laer’in ağabeyi olan Roeland van Laer’de(d.1598-ö.1635) bir ressamdı, kardeşi Van Laer ile İtalya’ya gittiklerinde Hollandalı yazar Theodorus Schrevelius’un aktardığına göre Cenova köprüsünden katır ile düşmüştür Cenova’da öldüğü bilinen Roeland’ın bu kazada öldüğü kesin olarak bilinmemektedir. Pieter’ın küçük kardeşi Nicolaes ise babasının izinden giderek önce okul müdürü daha sonra bakan oldu ve yazarlığıyla küçük bir şöhret yakalayıp iki adet de kitap yayımladı.
Avcılar ve Manzara (1640)
İtalyan ressam ve sanatçı biyografileriyle tanınan Giovanni Battista Passeri’nin aktarımına göre Van Laer resim yapmayı Hollanda’da öğrenmiştir. Öğretmeni ise bilinmiyor, ancak 1625’ten önce ”P. Budding ınventor” imzalı bir çizimden yola çıkarak o dönemde en makul aday, 1611 ve 1618 yılları arasında Haarlem’de aktif olan Essaias van de Velde’dir. Van Laer’in Haarlem’deki ikameti kısa sürdü. Fransa üzerinden bir gezi sonrasında, 1625 yılında Roma’nın tam kalbinde Piazza Del Popolo yakınlarındaki Via Margutta’ya yerleşti. Laer Roma’da 1620 ile 1720 yılları arasında aktif olan ve çoğunluğunu Flaman ve Hollandalı ressamların oluşturduğu Bentvueghels(“Schildersbent” olarak da bilinirler) topluluğuna katıldı. Burada sanatçıya “de Snuffelaar” lakabı verildi, sebebinin olasılıkla burnunun büyük olmasından ötürüydü ayrıca Arnold Houbraken’in aktardığına göre sanatçılın vücudunun orantısız olduğu biliniyor, bu sebeple kendisine bebek anlamına gelen “İl Bamboccio” takma adı veriliyor. Bu takma ad, daha sonra kendisinin mucidi olduğu “Bamboccianti” akımına ismini verecek. Bamboccianti, düşük yaşam sahnelerinin betimlendiği, köylülerin, zanaatkarların, seyyar satıcıların, dilencilerin ve sokak yaşantısının konu olduğu resim tarzıdır. Genellikle koyu tonlarda olan bu tarz eserler, ışık-gölge ile boyanır. Pieter van Laer, Bamboccianti akımı ile birçok takipçi kazanmıştır.
İşeyen At (1636)The Flagellants (1635)
Van Laer düzenli olarak Herman van Swanevelt, Leonard Bramer ve Andries Both ile kendi gibi Hollandalı ressamlarla çalıştı, Claude Lorrain ve Nicolas Poussin ile temas kurdu. 1630-1635 yılları arasında Roma'da yaşamış olan Joachim von Sandrart'da Van Lear ile iyi bir dostluk kurdu ve Joachim, Van Laer'in bir portresini yaptı. Van Laer 1639 yılında Roma'yı terk etti Haarlem'e gelen sanatçı Nicolaes ile birlikte yaşamaya başladı. Bu aşamadan sonrası hakkında pek az şey biliniyor. Schrevelius'un aktarımları, Laer'in Haarlem'e geldikten kısa bir süre sonra şehri terk ettiği yönünde ve bu güne kadar Pieter van Laer'in nereye gittiği, nasıl öldüğü bilinmemekte. Bu bilgi kız kardeşi tarafından da onaylanmıştır, 1654 yılında kız kardeşinin aktardığına göre Laer'den 12 yıldır haber almadığını onun yurtdışında olduğunu sandığını belirtmiştir. Empedokles gibi bir ölüm tarzını benimsemiş olabileceği düşünülmektedir.[1]
