Papirüs 5 (Gregory-Aland listesine göre: ) Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazması Yuhanna İncili'nin bölüm
1, 16 ve 20'den birçok ayeti içermektedir. Bugün Londra'da British Library'de (Paraf: Inv. nos. 782, 2484) saklanır.
Tarih
Grenfell ve Hunt bu papirüsü Oxyrhynchus köyünde (Mısır) buldular. 1899'da onu yayımladılar.[1]
Fragman 3. yüzyılın ilk yarısına tarihlenmektedir.
Metin
Grekçe yazı İskenderiyeli metin türünü yansıtmaktadır. Bunun için Aland tarafından kategori I'e sıralandı.[2]
Fragmanın metni her sayfada bir sütunda yazılıdır. Papirüs Kodeks Sinaiticus'a çok benzemektedir.[3]
İçerik
El yazması Yuhanna İncili'nin 1:23–31, 33–40; 16:14–30; 20:11–17, 19-20, 22-25 ayetlerini içermektedir.
1. yaprağın ön tarafı (Yuhanna 1:23–32)
[1:23] εγ]ω̣ φ̣ων[η] β̣ο̣[ωντος εν τη ερημω
ευ]θ̣υνατ[ε την οδον κ̅υ̅ καθως ει
π]ε̣ν ησα[ιας ο προφητης [24] και απεσ
τ]α̣λμενοι [ησαν εκ των φαρισαι
ω]ν [25] και ηρ̣ω̣[τησαν αυτον τι ουν βα
π̣τ̣ιζεις ει [συ ουκ ει ο χ̅ς̅ ουδε ηλιας
ουδε ο προ[φητης [26] απεκριθη αυτοις ο
ιωανν[ης λεγων εγω βαπτιζω εν υ
δατι μ[εσος υμων εστηκεν ον υμεις
ουκ οιδα[τε [27] ο οπισω μου ερχομε
ν]ος [ο]υ ο[υκ ειμι αξιος ινα λυσω αυ
του τον [ιμαντα του υποδηματος
[28] ταυτα εν β[ηθανια εγενετο πε
ραν του ιο[ρδανου οπου ην ο ιωαν
ν]ης βαπτι[ζων [29] τη επαυριον βλε
πει τον ι̅η̅ν̅ [ερχομενον προς αυτον
και λεγει [ιδε ο αμνος του θ̅υ̅ ο αιρω̅
την αμαρ[τιαν του κοσμου [30] ουτος
εστιν υπερ [ου εγω ειπον οπισω μου
ερχεται α[νηρ ος εμπροσθεν μου
γεγον[εν οτι πρωτος μου ην [31] καγω
ο̣υ̣κ η̣δ̣[ειν αυτον αλλ ινα φανερω
θ̣η̣ [τω ισραηλ δια τουτο ηλθον ε
γ̣[ω εν υδατι βαπτιζων [32] και εμαρτυ
[ρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι]
[το π̅ν̅α̅ καταβαινον ως περιστεραν
[εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον]
1. yaprağın arka tarafı (Yuhanna 1:33–41)
[33] καγω ουκ ηδειν αυτον] αλλ ο π̣[εμ
ψας με βαπτιζειν εν υ]δατ[ι] ε̣[κει
νος μοι ειπεν εφ ον αν ι]δης το̣ [π̅ν̅α̅
καταβαινον και μεν]ον επ αυ[τον
ουτος εστιν ο βαπτιζ]ων εν π̅ν̅ι̅ αγιω
[34] καγω εωρακα και μεμ]αρτυρηκα ο̣
τι ουτος εστιν ο εκλεκτο]ς του θ̅υ̅ [35] τη ε̣
παυριον ιστηκει ο ιωανν]η̣ς και εκ
των μαθητων αυτου δ]υ̣ο̣ [36] και εμ̣
βλεψας τω ι̅η̅υ̅ περιπατο]υντι λεγε[ι
ιδε ο αμνος του θ̅υ̅ [37] και εκ]ουσαν οι δ̣υ̣ο̣
μαθηται λαλουντος και η]κολουθη
σαν τω ι̅η̅υ̅ [38] στραφεις δ]ε ο ι̅η̅ς̅ και θε
ασαμενος αυτους ακ]ολοθουντας
λεγει αυτοις τι ζητει]τε <οι δε> ειπα̣ν̣ <αυ>
<τω> ραββει ο λεγεται ερ]μηνευονε
νον διδασκαλε που μεν]εις [39] λεγει
αυτοις ερχεσθε και οψε]σθε ηλθαν
ουν και ειδαν που μενει κ]αι παρ αυτω
εμειναν την ημεραν] ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣η̣ν̣ ω
ρα ην ως δεκατη [40] ην ανδ]ρεας ο α
δελφος σιμωνος πετρου εις εκ δ]υο των
ακουσαντων παρα ιωαννο]υ̣ και α
[κολουθησαντων αυτω [41] ευρισκει]
[ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον]
[σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν]
[τον μεσσιαν ο εστιν ερμηνευομενον]
2. yaprağın ön tarafı (Yuhanna 16:14–22)
[16:14] οτι εκ του εμου λημψετ]α̣ι και ανα[γ
γελει υμειν [15] παντα οσ]α̣ εχει ο π̅ρ̅ ε
εμα εστιν δια τουτο ειπο]ν οτι εκ τ[ου
εμου λαμβανει κα]ι αν[αγ]γ̣ε̣λ̣ε̣ι̣ υμει̅
[16] μεικρον και ουκετι θεωρειτε με κ]αι
παλιν μεικρον κ]αι οψεσθε [με [17] ειπαν
ουν τινες εκ των μ]αθητων αυτου
προς αλληλους τι] εστιν τουτο ο λε
γει ημειν μεικρον και ου] θεωρει̣τε με
και παλιν μεικρον κ]αι οψ]ε̣σ̣θ̣ε̣ μ̣ε̣ κ̣α̣ι̣ [οτ]ι̣
υπαγω προς τον] π̅ρ̅α̅ [18] ελεγον ο̣υ̣ν
τι εστιν τουτο] μ̣εικρον ο̣υ̣κ οιδα
μεν τι λαλει [19] εγ]νω <ο> ι̅η̅ς̅ οτι η̣[θ]ε̣λον
αυτον ερωταν] κ̣αι ειπενπ αυτ[ο]ις
περι τουτου ζητ]ε̣ιτε με μετ αλληλω[ν
οτι ειπον μεικρ]ον και ου θεωρει[τε
με και παλιν μεικρο]ν και οψεσθε με
[20] αμην αμην λεγ]ω υμειν οτ[ι κ]λα[υ
σετε και θρηνησ]ετε υμεις ο δε
κοσμος χαρησετ]αι υμεις λυπηθη
σεσθε αλλ η λυπ]η υμων εις χαραν
γενησεται [21] η γυν]η οταν τικτη λυ
πην εχει οτι ηλθεν] η ωρα αυτης
οταν δε γεννηση το] παιδ[ι]ον ουκε̣
τι μνημονευει της θλ]ειψ[ε]ως δι
α την χαραν οτι εγενν]ηθ̣η ανθρω
πος εις τον κοσμον ] [22] και υμεις ουν
2. yaprağın arka tarafı (Yuhanna 16:22–30)
νυν μεν [λυπεν εχετε παλιν δε
οψομαι υ[μας και χαρησεται υμων
η καρδια [και την χαραν υμων ου
δεις αρει [αφ] υμων [23] και εν εκεινη
τη ημερ̣[α] ε[μ]ε̣ [ουκ ερωτησετε
ουδεν [α]μην α̣[μην λεγω υμειν
αν τι αιτη[σ]η̣τε [τον π̅ρ̅α̅ δωσει υμειν
[24] εν τω ον[ο]ματ̣[ι μου αιτειτε και
και λημψεσθε ι[να η χαρα υμων η
π̣επληρω[μ]ε[ν]η [[25] ταυτα εν παροι
μ̣ιαις λελ[α]ληκα [υ]μειν ερχεται
ω̣ρ̣α̣ οτε ο̣υκετ[ι εν παροιμιαις λα
λησω υμειν αλλα παρρησια περι
του π̅ρ̅ς̅ απαγγε[λω υμειν [[26] εν ε
κεινη τη ημερα [εν τω ονοματι
μου αιτησεσθε [και ου λεγω υμειν
ο]τι εγω ερωτησ[ω τον π̅ρ̅α̅ [[27] αυτος
γ]αρ ο π̅ρ̅ φιλει υμ[ας οτι υμεις εμε
πεφιληκα̣τε̣ και [πεπιστευκατε
οτι παρα θ̅υ̅ εξηλθ[ον [28] εξηλθον
παρα του π̅ρ̅ς̅ και ε[ληλυθα εις τον
κ̣ο̣σ̣μον παλιν α̣[φιημι τον κοσμον
και πορευομαι προ[ς τον π̅ρ̅α̅ [29] λε
γ̣ο̣υ̣σ̣ιν <αυτω> οι μ[αθηται αυτου ιδε νυν εν
παρρη̣σια λ[αλεις και παροιμιαν ου
δεμιαν λ[εγεις [30] νυν οιδαμεν
οτι οιδας πα̣[ντα ου χρειαν εχεις
3. yaprağın ön tarafı (Yuhanna 20:9–19)
[[9] ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην]
[οτι δει αθτον εκ νεκρων αναστηναι]
[[10] απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι]
[μαθηται [11] μαρια δε ειστηκει προς τω]
μνημ[ειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν
παρεκυ[ψεν εις το μνημειον [12] και θεω
ρει δυο [αγγελους εν λευκοις καθεζομε
ν[ους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς
τ[οις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ι̅η̅υ̅
[13] και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι]
[κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κ̅ν̅]
μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
[14] ταυτα [ειπουσα εστραφη εις τα οπι
σω και [θεωρει τον ι̅η̅ν̅ εστωτα και ου
κ ηδει [οτι ι̅η̅ς̅ εστιν [15] λεγει αυτη ι̅η̅ς̅
γυναι [τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη
δοκου[σα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει
αυτω [κ̅ε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε
μοι π[ου εθηκας αυτον καγω αυτον
αρω [[16] λεγει αυτη ι̅η̅ς̅ μαριαμ στραφει
σα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβ]
β[ουνι [κ̅ε̅ μου [17] λεγει αυτη ι̅η̅ς̅ μη
μ[ου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς
τ̣[ον π̅̅ρ̅α̅ πορευου δε προς τους αδελ
[φους μου και ειπε αυτοις αναβαινω]
[προς τον π̅̅ρ̅α̅ μου και π̅̅ρ̅α̅ υμων και]
[θ̅ν̅ μου και θ̅ν̅ υμων [18] ερχεται μαριαμ]
[η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθη]
[ταις οτι εωρακα τον κ̅ν̅ και ταυτα]
3. yaprağın arka tarafı (Yuhanna 20:19–26)
[ειπεν αυτη [19] ουσης ουν οψιας τη]
[ημερα εκεινη τη μια σαββατων]
[και των θυρων κεκλεισμενων]
[οπου ησαν οι μαθηται δια τον]
φοβον των ιουδαιων] η̣[λθεν ο
ι̅η̅ς̅ και εστη εις το μεσο]ν <και> λεγει
ειρηνη υμειν [20] και τ]ουτ' ειπω̅
εδειξεν τας χειρας και την πλε]υ
ραν εχαρησαν ουν οι μαθητ]αι ι
[δοντες τον κ̅ν̅ [21] ειπεν ουν αυτοις]
[ο ι̅ς̅ παλιν ειρηνη υμειν καθως]
[απεσταλκεν με ο π̅̅ρ̅ καγω πεμ]
[πω υμας [22] και τουτο ειπων ενεφυσ
ησεν και λεγει αυτοις λαβετε π̅ν̅α̅ α
γιον [23] αν τινων αφητε ταςν αμ]αρτιας
αφεωνται αυτοις αν τινων] κρατητε
κεκρατηνται [24] θωμας εις εκ τω]ν δω
δεκα ο λεγομενος διδυμος ο]υκ ην
μετ αυτων οτε ουν ηλθ]εν ι̅η̅ς̅
[25] ελεγον αυτω οι μαθηται εω]ρακα
μεν τον κ̅ν̅ ο δε ειπεν αυτοι]ς εαν
μη ιδω εν ταις χερσιν τον τυ]π̣ο̣ν̣
[των ηλων και βαλω τον δακτυλον]
[μου εις τον τυπον των ηλων και]
[βαλω μου την χειρα εις την πλευ]
[ραν αυτου ου μη πιστυσς [26] και]
[μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω]
Kaynakça
^Oxyrhynchus Papyri, Part II (1899), no. 208.[4] ve Oxyrhynchus Papyri, Part XV, 1781 S. 8–12.
^Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 106. ISBN 3-438-06011-6, S. 106
^Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, S. 60.
Edebiyat
Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. de Gruyter, Berlin/New York 1994, 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage, ISBN 3-11-011986-2, (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung Bd. 1).
B. P. Grenfell und A. S. Hunt: Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899), S. 1 ff
B. P. Grenfell und A. S. Hunt: The Oxyrhynchus Papyri vol. XV, bearbeitet mit Übersetzungen und Bemerkungen im Internet Archive, S. 8–12.
Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments, Leipzig 1909, vol. 3, S. 1085.
C. R. Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament, p. 45.
Karl Wessely: Les plus anciens monuments du christianisme, PO 4/2 (1907), S. 145–148.
.jpg)
