Muhafazakâr Devrim

Avusturyalı yazar Hugo von Hofmannsthal, "muhafazakar devrim" ifadesini ilk kullanan kişi oldu.

Muhafazakâr Devrim veya Alman neo-Muhafazakâr hareketi^[1][2] 1918-1933 yıllarında ^[3] (Nazilerin iktidarı ele geçirmesi arasında) Weimar Cumhuriyeti döneminde öne çıkan bir Alman millî muhafazakâr hareketiydi.

Muhafazakâr Devrimciler kültürel bir karşı devrime katıldılar ve tarihçi Roger Woods tarafından "muhafazakâr ikilem" olarak etiketlenen Almanya'nın kurması gereken kurumların doğasıyla ilgili çok çeşitli farklı pozisyonlar gösterdiler. Bununla birlikte, genel olarak geleneksel Wilhelmci Hristiyan muhafazakârlığına, eşitlikçiliğe, liberalizme ve parlamenter demokrasiye, burjuvazinin ve modernitenin kültürel ruhuna karşı çıktılar.

"Muhafazakâr Devrim" terimi ilk kez 10 Ocak 1927'de Yahudi asıllı Avusturyalı yazar Hugo von Hofmannsthal tarafından Münih'te düzenlediği "Ulusun manevi bir alanı olarak edebiyat" konulu bir konferansta kullanıldı. Ancak, Armin Mohler tarafından 1950'de yayınlanan Die konservative Revolution in Deutschland 1918-1932 adlı makaleyle geliştirilen bu karmaşık hareketin organik ve bibliyografik olarak yeniden düzenlenmesinde hareket, solcuları değil tüm aydınları bir araya getirdi.^[4]

Düşünürler

Oswald Spengler Edgar Julius Jung Carl Schmitt[5] Thomas Mann (until 1922)[6] Ernst Jünger and his brother Friedrich Georg Jünger Arthur Moeller van den Bruck Stefan George Ernst Niekisch Martin Niemöller Wilhelm Stapel Hans Freyer[7]

Othmar Spann Hugo von Hofmannsthal and the Lensch-Cunow-Haenisch group Ernst von Salomon Ludwig Klages August Winnig Georg Quabbe Hans Zehrer Werner Sombart[7] Hermann Rauschning[8][9] Gottfried Reinhold Treviranus[8] Julius Evola[10][11] (Italian) Martin Heidegger[12][13]

Gottfried Benn[12][13] Fiedrich Hielscher[13] Karl Haushofer[13] Alfred Baeumler[13] Paul Ernst[14] Paul Lensch[7] Mathilde Ludendorff[15] Sigrid Hunke[15] Jakob Wilhelm Hauer[15] Hans Grimm Ernst Forsthoff[16] Werner Best[2]

Kaynakça

1. Dupeux 1994.
2. ^ Woods 1996.
3. Breuer 1993.
4. Breuer, Stefan (1995). La rivoluzione conservatrice. Il pensiero di Destra nella Germania di Weimar (İtalyanca). Donzelli Editore. ISBN 978-88-7989-126-4. 22 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2022. 
5. "Carl Schmitt: The Conservative Revolutionary Habitus and the Aesthetics of Horror". Political Theory. 20 (3): 424-25. 1992. doi:10.1177/0090591792020003003.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
6. "Conservative at the Crossroads: 'Ironic' vs. 'Revolutionary' Conservatism in Thomas Mann's Reflections of a Non-Political Man". Journal of European Studies. 34 (3): 225-246. 1 Eylül 2004. doi:10.1177/0047244104046382. ISSN 0047-2441.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
7. ^ Sieferle 1995.
8. ^ Stern 1961.
9. Klapper 2015.
10. Franco Ferraresi (2012). Threats to Democracy: The Radical Right in Italy after the War. Princeton University Press. s. 44. ISBN 978-1-4008-2211-9. 9 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2022. 
11. Politique et tradition: Julius Evola dans le siècle, 1898-1974 (Fransızca). Editions Kimé. 1992. s. 513. ISBN 9782908212150. 22 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
12. ^ Blamires 2006.
13. ^ François 2009.
14. Herf 1986.
15. ^ New Religions and the Nazis. Routledge. 2006. ss. 157-59. ISBN 9780415290258.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
16. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; :41 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)