Mark McMenamin

Mark McMenamin
Doğum4 Şubat 1958 (66 yaşında)[1]
Oregon, ABD
Vatandaşlık ABD
Eğitim
Tanınma nedeniEdiacaran biyotası; Hiperdeniz teorisi; Proterozoyik süper kıta Rodinia[2]
Ödüller
Kariyeri
DalıPaleontoloji, Jeoloji
Çalıştığı kurumlarMount Holyoke Koleji[2]

Mark Allan McMenamin (d. 4 Şubat 1958, Oregon, ABD), Amerikalı bir paleontolog ve Mount Holyoke Koleji'nde jeoloji profesörüdür. Kambriyen patlaması ve Ediacaran biyotası çalışmalarına katkıda bulunmuştur.

Başta Deep Time Analysis (2018) ve Dynamic Paleontology (2016) olmak üzere birçok kitabın yazarıdır. Daha önceki çalışmaları arasında, Ediacaran biyotası üzerine yapılan tek popüler araştırma hesaplarından biri olan The Garden of Ediakara: Discovering the Early Complex Life (1998) ve Science 101: Geology (2007) bulunmaktadır. Meksika'daki birkaç jeolojik formasyona ortak ad verme, birkaç yeni fosil, cins ve türü tanımlama ve Kambriyen öncesi süper kıta Rodinya'yı adlandırmasıyla tanınır.[4] Kambriyen Archaeocyatha türü Markocyathus clementensis, 1989 yılında onun onuruna adlandırılmıştır.[5]

İlk yılları ve kariyeri

McMenamin Oregon'da doğdu. 1979'da Stanford Üniversitesi'nde lisans derecesini ve 1984'te Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara'da doktora derecesini aldı.[6] 1980'de, Santa Barbara'dayken, aynı zamanda bir paleontoloji yüksek lisans öğrencisi olan müstakbel eşi Dianna ile tanıştı ve birkaç yayının ortak yazarlığını birlikte yaptılar. 1984 yılında Mount Holyoke Koleji kadrosuna katıldı.[7] Şubat 2022'de eşiyle birlikte, Massachusetts, Amherst'te Jura dönemine ait bir dinozor fosili keşfettiler.[8]

Karmaşık yaşamın kökenleri

1995'te McMenamin, Meksika'nın Sonora kentine bir saha keşif gezisine öncülük ederek, çeşitli erken dönem hayvanlar ve Ediyakaran biyotası topluluğuna ait olduğunu düşündüğü fosilleri (550-560 milyon yıllık)[9] keşfetti.[10] Makale, Ediyakaran uzmanı James G. Gehling tarafından incelendiği Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı'nda yayımlandı. 2011'de McMenamin, bilinen en eski yetişkin hayvan fosillerinden biri olacak olan, Meksika'nın kuzeybatısındaki Sonora'daki Clemente Formasyonundan Proterozoik chitons'un keşfini bildirdi.[9][11][12] Aynı stratigrafik dizinin daha ilerisinde McMenamin, Asya ile Amerika arasında ilk güvenilir Proterozoik biyostratigrafik korelasyona izin veren bir fosil olan erken kabuklu fosil Sinotubulites cienegensis'i keşfetti ve adlandırdı.[13] Stratigrafik sekansta daha yüksek olan Alt Kambriyen tabakalarında McMenamin, Mickwitzia cinsine ait önemli kök grup brakiyopodları da keşfetti.[14] Mount Holyoke Koleji'nin Death Valley, Kaliforniya'ya yaptığı saha gezisi sırasında McMenamin ve ortak yazarları, Proterozoik kabuklu fosil Qinella'nın Proterozoyik-Kambriyen sınırında hayatta kaldığını gösteren kanıtlar buldular.[12][15]

2012'de McMenamin, esrarengiz Kambriyen iz fosili Paleodictyon'un bilinmeyen bir hayvanın yuvası olduğunu öne sürdü; ki bu hipotez, desteklenirse, ebeveyn davranışının en eski fosil kanıtı olabilir ve önceki bulguları 200 milyon yıl geride bırakabilir.[16] McMenamin, 2019 tarihli 'Cambrian Chordates and Vetulicolians' adlı makalesinde, arka bölümünde miyotom konileri, bir notokord ve bağırsak divertikülü taşıdığı şeklinde yorumlanan yeni bir Vetulicolia cinsi ve türü olan Shenzianyuloma yunnanense'yi tanımladı.[17]

Hiperdeniz

Mark ve Dianna McMenamin, orta Paleozoik boyunca kuru kara yüzeylerinde eşi benzeri görülmemiş ve hızlı bitki örtüsü yayılmasını açıklamak için Hiperdeniz Teorisini öne sürdüler.[7] Hiperdenizleri, karadaki ökaryotik organizmalardan ve onların ortakyaşamlarından oluşan jeofizyolojik bir varlık olarak tanımladılar. Hiperdeniz yükselmesi olarak bilinen bir süreç aracılığıyla, Hiperdeniz'in genişlemesi, küresel tür çeşitliliğinde çarpıcı bir artışa ve küresel biyokütlede yüz kat artışa yol açtı.[18][19]

Neodarwinizm Eleştirisi

Mark McMenamin, geleneksel Neodarwinci teoriyi evrim sürecini açıklama görevinde yetersiz bularak defalarca eleştirdi. Lynn Margulis ve Rus simbiyogenetikçilerle bir araya gelen McMenamin, simbiyogenez teorisinin, geleneksel Neodarwinci terimlerle makroevrimsel değişim anlayışımızdaki boşluğu ele almanın bir yolu olarak önemli olduğunu iddia etti.[20]

Fenike sikkeleri

1996'da McMenamin, Fenikeli denizcilerin Yeni Dünya'yı M.Ö. 350 yıllarında keşfettiklerini öne sürdü.[21] Fenike eyaleti Kartaca M.Ö. 350 yılında eski madeni paraların ters baskısında bir desen taşıyan altın staterler basmıştı. McMenamin, bu desenleri, Amerika'nın Atlantik boyunca batıda gösterildiği bir Akdeniz haritası olarak yorumladı.[21][22] McMenamin daha sonra Amerika'da bulunan diğer (adi metal) madeni paraların modern sahtecilik ürünü olduğunu da göstermiştir.[23]

Trias krakeni

Mark McMenamin ve Dianna Schulte McMenamin, Berlin-Ichthyosaur Eyalet Parkı'nda bir araya getirilen çok sayıda iktiyozor fosili (Shonisaurus cinsine ait) oluşumunun, iktiyozorları öldüren ve kemiklerini kasıtlı olarak bölgeye yerleştiren devasa bir kafadanbacaklıya işaret ettiğini, bunun da muhtemelen Triyas krakeninin varlığını ortaya koyabileceğini iddia etti.[24][25]

Muhalifler, inandırıcı olamayacak kadar abartılı olduğu için teoriye karşı çıktılar.[26][27] PZ Myers, çok daha basit bir açıklamanın, vertebral disk sıralarının, ichthyosaurların öldükten sonra bir tarafa veya diğer tarafa düşerek o pozisyonda çürümesinin bir sonucu olabileceğine inanıyordu. Davis, dönüşümlü olarak, kemiklerin dairesel şekillerinden dolayı, okyanus akıntıları tarafından hareket ettirilmiş olabileceğini öne sürmüştü.[28] McMenamin, bu endişelerin her ikisini de kemiğin yerleştirilme sırasına veya bölgenin hidrodinamiğine uygun olmadığı için reddetmiştir.[29]

Mark ve Dianna McMenamin, 31 Ekim 2013'te Amerika Jeoloji Derneği'nin Denver, Colorado'daki yıllık toplantısında, varsayılan Triyas krakeninin varlığını destekleyen yeni kanıtlar sundular.[30] Paleontolog David Fastovsky, McMenamin'in argümanını eleştirerek, kanıt olarak kullanılan fosil parçasının bir köken belirlemek için çok küçük ve yetersiz olduğunu, ayrıca akıntılarla ilgili argümanın o sırada akıntılar hakkındaki bilgi eksikliğini ve omurları hareket etmek için neyin gerekli olacağını hesaba katmadığını söyledi. Fastovsky, en olası senaryonun, omurları bir arada tutan tendonlar ve bağlar gittiğinde, vertebral kolonun "neredeyse bir sıra domino taşı gibi düşmeye başladığı" ve bunun, bulunan asamblaj için en olası konfigürasyon olduğunu belirtmiştir.[31] Adolf Seilacher, bu ichthyosaur kemik düzenlemesinin "başka yerlerde hiç gözlemlenmediğini" kaydetmiştir.[32]

Filmografi

Film ve televizyon
Yıl Başlık Rol Notlar
2006 Naked Science--Colliding Continents Muhtelif Ekip, Kendisi National Geographic
2007 Dünya Nasıl Oluştu kendisi History Channel
2013 America Unearthed kendisi Komite Filmleri TV Belgeseli

Kitapları

Kaynakça

  1. ^ Macone, Steve (3 Haziran 2007). "Out there". The Boston Globe. 4 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ a b c "Mark McMenamin Faculty Profile". Mount Holyoke College. 23 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2011. 
  3. ^ McGoldrick, Debbie, (Ed.) (2011). "Mark McMenamin". The Irish Voice Third Annual Irish Education 100 Special Supplement: S38. 
  4. ^ Meert, J. G.; Powell, C. M. (2001). "Assembly and breakup of Rodinia". Precambrian Research. 110 (1–4): 1-8. doi:10.1016/s0301-9268(01)00177-2. 
  5. ^ Debrenne, F.; Gandin, A.; Rowland, S. M. (1989). "Lower Cambrian bioconstructions in Northwest Mexico (Sonora). Depositional setting, paleoecology and systematics of archaeocyaths". Geobios. 22 (2): 137-195. doi:10.1016/s0016-6995(89)80127-5. 
  6. ^ "Mark McMenamin Professor of Geology". Mount Holyoke College Geology Department. 16 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2015. 
  7. ^ a b Zimmer, Carl (Ekim 1995). "Hypersea Invasion". Discover Magazine. 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023. 
  8. ^ "Mount Holyoke College professor discovers a local dinosaur bone". New England Public Media (İngilizce). 21 Şubat 2022. 22 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2022. 
  9. ^ a b Deep Time Analysis: A Coherent View of the History of Life. Springer. 2018. ISBN 978-3-319-74255-7. 
  10. ^ McMenamin (1996). "Ediacaran biota from Sonora, Mexico". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 93 (10): 4990-4993. doi:10.1073/pnas.93.10.4990. PMC 39393 $2. PMID 11607679. 
  11. ^ McMenamin, M. A. S. (2011). "Fossil chitons and Monomorphichnus from the Ediacaran Clemente Formation, Sonora, Mexico". Geological Society of America Abstracts with Programs. 43 (5): 87. 
  12. ^ a b Dynamic Paleontology: Using Quantification and Other Tools to Decipher the History of Life. Springer. 2016. ISBN 978-3-319-22776-4. 
  13. ^ McMenamin, M. A. S. (1985). "Basal Cambrian small shelly fossils from the La Ciénega Formation, northwestern Sonora, Mexico". Journal of Paleontology. 59 (6): 1414-1425. 
  14. ^ McMenamin, M. A. S. (1992). "Two new species of the Cambrian genus Mickwitzia". Journal of Paleontology. 66 (2): 173-182. doi:10.1017/S0022336000033680. 
  15. ^ McMenamin, M. A. S. (2013). "Surviving the Cambrian Explosion: Qinella from Death Valley, California". Geological Society of America Abstracts with Programs. 45 (7): 112. 
  16. ^ Barras (16 Kasım 2012). "Leonardo fossil sketch may depict early nests". Nature. doi:10.1038/nature.2012.11841. 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023. 
  17. ^ McMenamin (11 Ağustos 2019). "Cambrian Chordates and Vetulicolians". Geosciences. 9 (8): 354. doi:10.3390/geosciences9080354. 
  18. ^ McMenamin, M. A. S. (1993). "Hypersea and the land ecosystem". BioSystems. 31 (2–3): 145-153. doi:10.1016/0303-2647(93)90043-c. PMID 8155847. 
  19. ^ McMenamin, M. A. S.; McMenamin, D. L. S. (1994). Hypersea: Life on the Land. Columbia University Press. ISBN 0-231-07530-8. 
  20. ^ Margulis, L. (1990). "Kinetosome-centriolar DNA: Significance for endosymbiosis theory". Treballs de la Societat Catalana de Biologia. 41: 5-16. 
  21. ^ a b Scott, J. M. 2005. Geography in Early Judaism and Christianity. Cambridge University Press, pp. 182–183.
  22. ^ McMenamin, M. A. 1997. The Phoenician World Map. Mercator's World 2(3): 46–51.
  23. ^ Phoenicians, Fakes and Barry Fell: Solving the Mystery of Carthaginian Coins Found in America (İngilizce). Meanma Press. 2000. s. 22. ISBN 978-1-893882-01-0. Erişim tarihi: 8 Şubat 2020. The putative Carthaginian coins must now be removed from the body admissible evidence favoring a pre-Columbian transatlantic crossing. It gives me some chagrin to admit this, as I had earlier come out mildly in support of the authenticity of these coins (McMenamin 1999b, 2000a, 2000b). Weak evidence (involving measurements of die axis; the Arkansas coin has a die axis [33 degrees] differing from the Alabama type coins [12 to 20 degrees]) in support of the authenticity of these coins (McMenamin 2000b) is superseeded by the strong evidence in the current work. 
  24. ^ McMenamin (Oct 2011). "Triassic Kraken: The Berlin Ichthyosaur Death Assemblage Interpreted as a Giant Cephalopod Midden". Geological Society of America Abstracts with Programs. 43 (5): 310. 14 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023. 
  25. ^ "Psycho kraken made portraits from bones of prehistoric whale victims. Maybe..." Herald Sun. The Herald and Weekly Times. 12 Ekim 2011. 25 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  26. ^ Simpson, Sarah (11 Ekim 2011). "Smokin' Kraken?". Discovery News. Discovery Channel. 12 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2011. 
  27. ^ "Mythical Kraken-Like Sea Monster Might be Real: Researcher". International Business Times. The International Business Times Inc. 12 Ekim 2011. 14 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2011. 
  28. ^ "Kraken Sea Monster Account "Bizarre and Miraculous"". National Geographic News. National Geographic Society. 11 Ekim 2011. 12 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2011. 
  29. ^ "Seeing a Cephalopod in Ancient Bones". NPR Stories. National Public Radio. 14 Ekim 2011. 16 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2011. 
  30. ^ McMenamin, M. A. S. (2013). "The Kraken's back: New evidence regarding possible cephalopod arrangement of ichthyosaur skeletons". Geological Society of America Abstracts with Programs. 43 (5): 87. 
  31. ^ "The kraken rises! New fossil evidence revives sea monster debate". NBC News Science. 31 Ekim 2013. 1 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2012. 
  32. ^ McMenamin, M. A. S. (2012). "Evidence for a Triassic Kraken: Unusual arrangement of bones at Ichthyosaur State Park in Nevada". 21st Century Science and Technology. 24 (4): 55-58. 

Dış bağlantılar

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!