Magnesia Muharebesi

Magnesia Muharebesi
Roma–Selevkos Savaşı
Magnesia Muharebesi'nden sonra M.Ö. 180'de Pergamon Krallığının Sınırları. Anadolu ve ön Asya'da Bergama Krallığı genişlemiş, Selefkî İmparatorluğu daralmış
Tarih M.Ö. Temmuz 190 Bölge Magnesia ad Sipylum, Manisa, Türkiye Sonuç Mutlak Romen–Pergamon zaferi Coğrafi Değişiklikler Pergamon Krallığı, Lidya ve Karya bölgelerini ele geçirdi.
Taraflar
Roma Cumhuriyeti Pergamon Krallığı	Selefkî İmparatorluğu, Galatyalı Keltler
Komutanlar ve liderler
Scipio Africanus II. Eumenes Konsül Lucius Cornelius Scipio	Büyük Antiokhos IV. Seleukos[1] General Zeuxis
Güçler
30.000 (Titus Livius C.37 s.44) 50,000 (Grainger)[2]	70,000 (Titus Livius C.37 s.44) 50,000 (Grainger)[3]
Kayıplar
asgari 349 (Appian, Syriaca 7) 5,000 (Grainger)[4]	50.000 kadar ölü ve esir (Titus Livius C.37 s.44) ve (Appian, Syriaca c.7) 10,000 (Grainger)[4]

Magnesia Muharebesi, Temmuz MÖ 190 yılında Selefkî hükümdarı III. Antiokhos ordusu ile Konsül Lucius Cornelius Scipio ve (Scipio Africanus adı verilen) kardeşi Lucius Cornelius Scipio Asiaticus komutasındaki Roma ordusu ve müttefiki Pergamon (Bergama) Kralı II. Eumenes arasında Manisa yakınlarında yapılan bir meydan muharebesidir. Romalılar bu muharebede çok üstün bir galibiyet kazanmışlardır ve o zamana kadar büyük kısmı Selefkîler tarafından idare edilmekte olan Anadolu'nun içişleri de tümüyle efektif olarak Roma idaresine geçmiştir. Bu muharebe için ana kaynaklar başlıca Romalı tarihçi olan Titus Livius ve Yunan kökenli Roma tarihçisi Appianus'un kaleme aldıkları tarihleridir.

Muharebe

Anadolu'ya ve Yunanistan'a doğru genişlemeden önce MÖ 200'de Selevkos İmparatorluğunun haritası

Selefkîlerin eski müttefiki Filippos'un MÖ 197'de Romalılara yenilmesinden sonra, III. Antiokhos Yunanistan'ı işgal etme fırsatını buldu. Sürgüne gönderilmiş Kartacalı general Hannibal tarafında cesaretlendirilen III. Antiohos, Yunanistan'daki bazı devletlerle ittifak antlaşması imzalayarak Yunanistan'ı işgal etti; fakat bu kararı o'nun çöküşüne neden olacaktı. Selefkî orduları M.Ö. 191 yılında Termofil Muharebesi'nde yenildiler ve Anadolu'ya çekildiler.

Bir yıl sonra Roma Cumhuriyeti generali Konsül Scipio Africanus 30.000 kişilik Roma ordusuyla Anadolu'ya geçip fillerle destekli Selefkîlerin 50.000 kişilik ordusunu takibe başladı. İki ordu Manisa'da büyük bir savaşa tutuştu. Selefkîlerin hükümdarı III. Antiokhos kendisine danışmanlık yapan Hannibal Barca'nın taktiklerini dinlemedi ve kendi taktikleriyle savaşı kazanacağını düşündü. Romalılar, Zama'daki planlarının aynısını uygulayarak; önce fillere mızrak attılar. Filler sağa-sola dağılarak Selefkî ordusunu darmadağın etti. Daha sonra Romalı süvariler önden, Roma piyade lejyonerleri arkadan imha planına girişerek sistemli bir şekilde Selefkîleri büyük bir bozguna uğrattılar.

Kaynakça

Özel

1. http://mcadams.posc.mu.edu/txt/ah/Livy/Livy37.html#livy.hist.37.41 27 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.Titus Liius, Tarih C.37 s.41
2. Grainger 2002, s. 321.
3. Grainger 2002, s. 314.
4. ^ Grainger 2002, s. 328.

Genel

• Grainger, John (2002). The Roman War of Antiochus the Great (İngilizce). Boston: Brill. ISBN 9789004128408. 

Antik kaynaklar

• Appian, Syrica C.7, s.30-36.
• Titus-Livius, Tarih C.37, s.37-44.Gutenberg "Livius Tarihi" Ingilizce cevrisi5 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• İoannis Zonaras, Epitome Historiarum (Tarih Özeti) C.9 s.20. Histoire romaine - Cassius Dio Cocceianus - Google Livres20 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar

• Magnesia Savaşı kompüter savaş oyunu senaryosu
• Grainger, John D. (2002) The Roman War of Antiochus the Great Leiden-Boston (İngilizce)
• Hoyos, Dexter (2003) Hannibal's Dynasty: Power and Politics in the Western Mediterranean, 247-183 BC, Routledge, (İngilizce)