Lucy Aharish (Arapça:لوسي هريش), (İbranice:לוסי אהריש); (d. 18 Eylül 1981) Arap-İsrailli haber sunucusu, muhabir, televizyon sunucusu ve oyuncu. Ahariş, ana akım İbranice yayın yapan İsrail televizyonundaki ilk Müslüman Arap haber sunucusuydu.[1]
2018 itibarıyla, Ahariş, Reshet 13'te bir haber sunucusu olarak hizmet veriyor ve daha önce, selefi Channel 2'de bir güncel olaylar şovunda, i24news'te Akşam kuşağı sunucusu, Kanal 10'da bir haber sunucusu ve muhabir olarak görev yapıyordu. Radyo 99'da ortak sunucu, Kanal 1'de gece geç saatlere kadar ortak sunucu ve KAN 11'de ortak sunucuydu.[1][2][3][4][5]
Hayatın ilk yılları ve eğitimi
Aharish, İsrail'in Dimona kentinde Arap-Müslüman bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.[6] Ebeveynleri Maaruf ve Salwa Aharish aslen Nasıra kentindendi. Üç kızının en küçüğüdür. Büyürken, okulundaki tek Arap öğrenciydi. Purim'de Kraliçe Ester kılığına girdi ve İsrail Bağımsızlık Günü'nde mavi-beyaz elbise giydi.[7] Daha sonra 2015'te Aharish, eski lise müdürü Meir Cohen'i (şu anda Yesh Atid partisinde bir Knesset üyesi) ırkçılığa karşı tavizsiz bir duruş sergilediği için övdü.[8]
1987 yazında, altı yaşına gelmeden birkaç ay önce, Gazze Şeridi'nde araba kullanırken ailesinin arabasına Filistinli militanlar tarafından molotofkokteyli atıldığında hafif yaralandı.
Ergenliği sırasında sağcı seçmenlerle ilişki kurabildiğini söyleyerek şu cümleleri belitti: "Ben [İsrail'de] Faslı Yahudiler arasında büyüyen bir Arapım. Bu en kötüsü. Zor temel becerileri öğrenirsiniz; çok kısa bir sigortaları var. Sağcı bir Müslümandım, Beitar hayranıydım (milliyetçi taraftarları olan Kudüs futbol kulübü)."[9] 2009'da solla özdeşleşti.[9]
Üniversitede iken dindar bir Müslüman olmaya doğru sürüklendi, ancak daha sonra dini hayatından uzaklaştırdı.[9] Medyada kariyer yapma fikri, Hebrew Üniversitesi'nde sosyal bilimler ve tiyatro okumak için Kudüs'e taşındıktan sonra gelişti. Ahariş "1. Otoyol'da Arapların bir minibüsten çıkarıldığını ve onlara tüfeklerle duvara döndürüldüğünü gördüm. Hiçbir insanın bunu hak etmediğini hissettim. Ancak Filistinlilerin yaptıklarını görmezden gelmek de imkansız." dedi.
İbrani Üniversitesi'nden mezun olduktan sonra Tel Aviv'deki Koteret okulunda gazetecilik okudu ve ardından Almanya'daki bir okulda bir buçuk yıl staj yaptı.[9][10][11]
Ahariş'in i24news'te geçirdiği zaman bazı dalgalanmalardan biriydi. 2014 İsrail-Gazze çatışması sırasında Gazze'de bir Hamas yetkilisiyle canlı bir röportaj yaptı ve Hamas'ı sivilleri canlı kalkan olarak kullanmakla suçladı ve Gazzeli sakinleri Hamas rejimine karşı isyan etmeye çağırdı.[12]
Nisan 2015'te Aharish, İsrail'in 67. Bağımsızlık Günü kutlamalarının açılış töreninde meşaleleri yakmak için seçilen on iki İsrailli kişiden biriydi.[13]
Mart 2020'de Aharish, KAN 11'de Kobi Meidan ile birlikte "Culture Agent" televizyon programının günlük baskısına ev sahipliği yapmaya başladı. Şirkete göre, COVID-19 salgınıyla ilgili olarak personelin yeniden yapılandırılması nedeniyle üç gün sonra KAN'dan çıkarıldı.[14] Bazıları, Benjamin Netanyahu'nun salgını ele alışına karşı bir mitinge katıldığı için kovulduğunu öne sürüyor. Aynı yıl The Masked Singer'ın İsrail yapımı The Stork olarak rol aldı.
Özel hayatı
Yahudi-İsrailli aktör Tsahi HaLevi ile taciz korkusuyla o zamana kadar gizli tutulan dört yıllık bir ilişkinin ardından, 10 Ekim 2018'de özel bir törenle evlendi.[15][16] Evlilikleri kamuoyunda tartışmaya yol açtı, Oren Hazan bunu "asimilasyon" olarak eleştirdi ve diğer hükûmet yetkilileri de dahil olmak üzere birçok Knesset üyesi çifti tebrik etti ve meslektaşlarını "ırkçı" olarak nitelendirdi.[17][18][19]
Kaynakça
- ^ a b Ferber, Alona (22 Nisan 2015). "No apologies: Lucy Aharish is honored to be both Arab and Israeli on Independence Day". Haaretz. 18 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2021.
- ^ "TV's Lucy Aharish weds 'Fauda' star Tzachi Halevy". The Jerusalem Post. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018.
- ^ Crystal, Meirav (7 Nisan 2008). "Poll: Israelis ready for Arab anchor". Ynetnews. 8 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2011.
- ^ Noy, Gonny (22 Şubat 2011). "House Mouse / Late night tweets". Haaretz. 25 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2011.
- ^ "Lucy Aharish co-presents "Culture Agent" on KAN 11". 20 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020.
- ^ "Lucy Aharish and Tzachi Halevy talk interfaith love on CNN". 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2021.
- ^ Novick, Ronit ((Ed.)). לוסי אהריש: מגישת החדשות הערביה הראשונה בישראל. נטו ארט נט: עיתון לתרבות ואמנות (İbranice) (26). 16 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2011.
'ביום העצמאות הייתי לובשת כחול-לבן ומשתתפת בטקסים בבית הספר.'
- ^ Elhanan Miller, A survivor of terror, Israel’s first Arab news presenter is done being a victim 10 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Times of Israel, 20 April 2015
- ^ a b c d Halutz, Doron (3 Temmuz 2009). "A generation of Israeli Arabs nurtured on Jewish chutzpah". Haaretz. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2011.
That strategy seems to be working. Aharish is a reporter on Good Evening, a program about the entertainment industry hosted by the veteran Guy Pines; the anchor of the children's news program on Channel 1 (state television); and twice a week she also anchors the morning show of the Tel Aviv-based Radio 99, alongside Emanuel Rosen and Maya Bengal.
- ^ "Arab to deliver Hebrew TV news". The Jewish Journal of Greater Los Angeles. JewishJournal.com. 15 Mart 2007. 31 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2011.
Lucy Aharish, an Israeli Arab graduate of the Hebrew University of Jerusalem who also underwent broadcast training in Germany, was hired recently by Channel 10 television as a news anchor. Aharish, 25, told Maariv in an interview Monday that although she has experienced racism in Israel, she believes Arabs can overcome such challenges and succeed. Having barely survived an attack on her family car when she visited Gaza as a child, she also voiced disinterest in the Palestinians.
- ^ Shabi, Rachel (11 Temmuz 2009). "Lucy Aharish: 'People don't imagine I'm an Arab'". The National. 23 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2011.
Now, nearly two years after she made her glittery debut on prime time news, she has a lower profile - but can still be seen and heard all over Israeli broadcast media: she co-presents a morning radio show, is newsreader for youth TV, reports for a television magazine programme (short documentaries on news issues), and presents entertainment features for a music TV channel.
- ^ "'This is our country, there is no other,' says teary-eyed Aharish in Arabic". The Times of Israel. 22 Nisan 2015. 2 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2021.
- ^ "No Apologies: Lucy Aharish Is Honored to Be Both Arab and Israeli on Independence Day". Haaretz (İngilizce). 22 Nisan 2015. 18 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2021.
- ^ Hannah, Brown (22 Mart 2020). "Lucy Aharish fired from Kan 11 after taking part in rally". Jerusalem Post. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020.
- ^ "Lucy Aharish weds 'Fauda' star Tzachi Halevy". The Jerusalem Post. 10 Ekim 2018. 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2021.
- ^ "Popular anchor, actor marry in secret interfaith wedding". The Times of Israel. 10 Ekim 2018. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2021.
- ^ "Jewish 'Fauda' star sparks controversy over marriage to Muslim news ancho". The Jerusalem Post. 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018.
- ^ "Jewish 'Fauda' star's marriage to Muslim newswoman gets condemnations from right" (İngilizce). 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018.
- ^ "Celebrity Jewish-Arab Wedding Stirs Mixed Feelings in Israel" (İngilizce). 12 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018.
Dış bağlantılar