Kuzey Kırım Kanalı

Kuzey Kırım Kanalı
Kanalın rotası
Havza
Ülke(ler)	Ukrayna, Rusya
Bölge(ler)	Kırım
Koordinatlar	46°45′55″K 33°23′40″D
Genel bilgiler
Bağladığı sular	Dinyeper nehri→ ←Sulama kanalı
Akarsu (giden)	Dinyeper nehri
Uzunluk	402 km (250 mi)
Yapım süresi	1961-1975 1971-1976
Sahibi	Sovyetler Birliği hükûmeti
Durum	Kullanımda
Wikimedia Commons

Kuzey Kırım Kanalı (Rusça; Северо-Крымский канал, Ukrayna dili;Північно-Кримський канал, Sovyetler Birliği döneminde adı: Lenin'in Ukrayna Komsomol'unun Kuzey Kırım Kanalı) Güney Ukrayna ve Kırım Yarımadası'ndaki Herson Oblast'ın su ihtiyacının giderilmesi ve sulama faaliyetlerinin yapılması için yapılmış arazi iyileştirme kanalıdır . Kanalın ayrıca Herson Oblastı ve Kırım Yarımadası boyunca birden fazla dallanması vardır.

İnşaat hazırlıkları 1957'de başlamıştır. Ana proje çalışmaları 1961 ile 1971 yılları arasında gerçekleşmiş ve üç aşamada hayata geçmiştir. İnşaat, çok hızlı inşaat projelerinde görevli olan Komsomol yolcuları (Komsomolskaya putyovka) adlı 10.000 gönüllü işçi tarafından yapılmıştır.

2014 yılında Kerç Yarımadası'ndaki Yedi Kuyu yakınlarındaki Kırım Kanalı'nın parçası

Genel bakış

Kanal, Dinyeper nehrinin beslediği Kakhovka Baraj Gölü'nün bulunduğu Tavriysk şehrinde başlamaktadır. Küçük Zelnyi Yar (Lenine Raion) köyünde sona ermektedir. Genel olarak güneydoğu yönünde uzanmakta ve boru hattı aracılığı ile Kırım Yarımadası'nın doğu ucundaki Kerç şehrine su taşımaktadır. 4.026 kilometre (2.502 mi) olan ana kanal boyunca yedi su deposu bulunmaktadır. Suyun akışında yerçekimi kullanılmakla beraber dört pompa istasyonu da görev yapmaktadır. Kırım'da, Razdolne pirinç kanalı, Azov pirinç kanalı, Krasnohvardiiske dağıtım kanalı, Uniting kanalı ve Saky kanalı dahil olmak üzere çok sayıda küçük kanal ana kanaldan ayrılmaktadır. Bu kanalllar sayesinde Simferopol şehrine de su sağlanmaktadır.^[1]

Kanalın kuşbakışı görünümü

Kanalı inşa etme fikri, özellikle Rus-Fin kökenli botanikçi Christian von Steven tarafından 19. yüzyılda ortaya atılmıştır. Ancak, fikir ancak 21 Eylül 1950'de Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi ve Sovyetler Birliği Hükümeti tarafından kabul edildiği II. Dünya Savaşı sonrasında ele alınmıştır. Kararın özü Kakhovka Hidro Elektrik Santrali, Güney Ukrayna ve Kuzey Kırım kanallarını inşa edilmesi temeline dayanıyordu. 1951'de Sovyet posta servisi, Kuzey Kırım Kanalı'nın Komünizmin Büyük İnşaat Projelerinden biri olduğunu gösteren hatıra posta pulu çıkarmıştır.

Sovyetler Birliği döneminde çıkarılan pul, 1951

2014 Rusya'nın Kırım'ı ilhakından bu yana

Rusya'nın Kırım'ı ilhak etmesinden sonra, Ukraynalı yetkililer, yarımadanın kullanılan su kaynaklarına ilişkin haklarını ileri sürerek kanal yoluyla Kırım'a akan suyun hacmini büyük ölçüde azalttılar. Bu, yarımadanın sulamaya büyük ölçüde bağımlı olan tarımsal hasadının 2014 yılında son derece zayıf olmasına yol açtı.^[2][3]

Kırım su kaynakları, eski Ukrayna kaynaklarına bağımlılıktan kurtulmak için Kuzey Kırım Kanalı'na bağlanmaktaydı. Burada amaç, Kerç Yarımadası'na ve Kırım'ın doğu kıyısındaki daha küçük topluluklara sulama ve kentsel kaynakları geri kazandırmaktı.^[4] 2014 yılında Nyzhnohirskyi Raion bölgesindeki Novoivanovka köyü yakınlarında Doğu Kırım nehirlerinin sularını depolamak için bir rezervuar inşa edilmiştir. Kuzey Kırım Kanalı, Novoivanovka rezervuarı ile de bağlantılıdır.^[5]

Resmi Rus istatistiklerine göre, Kırım tarım endüstrisi, Kuzey Kırım Kanalı'nın akış hızının azaltılması sonuçlarını tamamen aşmış ve mahsul verimi, 2016 yılında 2013'e göre 1,5 kat artmıştır.^[6] Kırım'da tarımsal üretimde bildirilen hızlı büyüme, Rusya Federasyonu bütçesinden yılda 2-3 milyar ruble tutarında sübvansiyona da bağlıdır. Zira bölge Rusya'nın tarım depolarından biri hüviyetindedir.^[7][8][9]

Bu resmi istatistikler, Kırım'da 2013'te 130.000 hektardan 2017'de sadece 14.000 hektara inmiş olan tarım alanı bildirimlerine tezat oluşturmaktadır.^[10] Ayrıca boş kanal yapısı, yaygın su kıtlığı, kuru rezervuar bilgileri Kırım'da ekilen alanın azalmasının sebepleri olarak açıklanmaktadır.^[11][12][13]

Fotoğraf Galerisi

• 
  Kanal hakkında bilgi panosu
• 
  Boru hattı - Simferopol yakınlarındaki Kuzey Kırım Kanalı'nın kolu

Dalları

Herson Oblastı

• Kakhovka Kanalı
• Krasnoznamensky Kanalı

Kırım

• Razdolne Pirinç Kanalı
• Azov Pirinç Kanalı
• Kanal Birleştirme
• Saky Kanalı
• Krasnohvardiyske dağıtım şubesi

Su depoları

• Mizhhirne
• Feodosiyske
• Frontove
• Leninske
• Samarlynske
• Starokrymske
• Stantsiyne (Kerchenske)

Ayrıca bakınız

• Kanal

Kaynakça

1. Tymchenko, Z. North Crimean Canal. History of construction 13 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Ukrayinska Pravda. May 13, 2014 (Krymskiye izvestiya. November 2012)
2. "Russia fears Crimea water shortage as supply drops". BBC News. 25 Nisan 2014. 8 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2014. 
3. "Crimea Rice Crop Fails Over Water War With Ukraine". The Moscow Times. 6 Mayıs 2014. 24 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
4. "Arşivlenmiş kopya". 26 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
5. "Dnepr is no longer needed (in Russian)". 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
6. "statistics с/х" (PDF). 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2019. 
7. "с/х машины Крыма" (PDF). 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2019. 
8. "Государственная поддержка сельского хозяйства - Правительство Республики Крым". msh.rk.gov.ru. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2017. 
9. "В Минсельхоз Крыма поступило 1200 заявок на получение субсидий на сумму более 1,5 миллиарда рублей — Министерство сельского хозяйства Республики Крым - Правительство Республики Крым". msh.rk.gov.ru. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2017. 
10. "Crimea's Water Crisis Is an Impossible Problem for Putin". www.bloomberg.com. Bloomberg. 19 Mart 2021. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2021. 
11. Mansur Mirovalev (4 Ocak 2017). "Dam leaves Crimea population in chronic water shortage". Al Jazeera. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
12. Mansur Mirovalev (21 Mayıs 2021). "The devastating human, economic costs of Crimea's annexation". Al Jazeera. 25 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
13. Anton Troianovski (8 Mayıs 2021). "Where Ukrainians Are Preparing for All-Out War With Russia". The New York Times. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 

Dış bağlantılar

• Berezovsky, E. Северо-Крымский - дорога куда? (Kuzey-Kırım nereye giden yol? ) . "Ekologiya i Mir" (Kırım Cumhuriyetçiler Derneği).
• Nina Bogutskaya, Jennifer Hales [1] Kırım Yarımadası. Dünyanın Tatlı Su Ekolojik Bölgeleri.

Kaynakça