Kore İşaret Dili (Korece: 한국 수화 언어; Hanja: 韓國手話言語; 'Hanguk Suhwa Eoneo' veya 한국 수어; 韓國手語; 'Hanguk Sueo') Güney Kore'nin duyma engelli işaret dilidir. Genellikle basitçe 수화 olarak adlandırılır; 手 話; Suhwa, genel olarak imza anlamına gelir. KİD şu anda Korece dışında Güney Kore'deki resmi dillerden biridir.
Kökeni
Kore İşaret Dili'nin kökeni 1889'lara dayanır.[1] Lâkin ilk kez 2000 yılında standartlaşmaya başlamıştır.[2] Güney Kore'de sağır insanlar için açılan ilk okul 1 Nisan 1913 tarihinde açılmıştır, ismi 1945'te "Sağırlar için Ulusal Okul" olmuş, 1951'de tekrar değiştirilerek "Seoul Sağırlar Okulu" olmuştur.[3]
Japon İşaret Dili ile benzerliği
Kore İşaret Dili'nin kökeni Japonların Kore'yi işgalinden öncesine dayansa bile, Japon İşaret Dili'nden etkilenmiştir ve ortak yanları bulunur.[1] Kore İşaret Dili, Japon Dil Ailesinin içinde sayılır.
Konuşanlar
Güney Kore Sağlık ve Refah Bakanlığı'nın verilerine göre, Güney Kore'de 2014 yılında 252.779 kişi duyma sıkıntısı, 18.275 kişi ise dil bozukluklarından muzdariptir. Güney Kore'de 180.000 ile 300.000 arası sağır vatandaş olduğu tahmin edilmektedir. Bu, Güney Kore Nüfusu'nun yaklaşık %0.3 ila %0.6'sına denk gelmektedir.
Kaynakça
