Kore'deki Almanlar, uzun bir geçmişe sahiptir, ancak hiçbir zaman önemli bir nüfus oluşturmamışlardır.
Tarihçe
1832'de Kore topraklarına ayak basan ilk Alman, aynı zamanda patates ithal eden Lüterci misyoner Karl Gützlaff oldu. Onu, 1866'dan 1868'e kadar Kore'yi dış ticarete açmak için üç girişimde bulunan Şangay merkezli iş insanı Ernst Oppert ve müzakereleri başlatmak amacıyla 1870'te Busan'a inen Japonya'nın Alman konsolosu Max von Brandt takip etti fakat Koreli yetkililer tarafından geri gönderildi. Prusyalı oryantalist Paul Georg von Möllendorff, 1882'den 1885'e kadar Kore'de gümrük servisinin genel müdürü olarak yaşadı. Bir Alman ticaret şirketi olan HC Eduard Meyer & Co., 1886'da onun önerisiyle Incheon'da faaliyete geçti. İmparator Gojong'un yönetiminde de birkaç Alman öne çıktı; Japonya merkezli grup ustası Franz Eckert, 1902'de imparator için Kore İmparatorluğu Marşı'nı besteledi, Richard Wunsch 1901'den 1905'e kadar Gojong'un kişisel doktoru olarak görev yaptı ve Antoinette Sontag (Karl Ivanovich Weber'in eski kahyası) sarayın ev işlerinden sorumlu olan majordomo olarak işe alındı.[2]
Kore'yi kendi dış ilişkilerini yürütme hakkından mahrum bırakan 1905 Eulsa Antlaşması'nın imzalanmasından sonra, Kore'deki Alman diplomatların ülkeyi terk etmeleri istendi. 1910 Japonya-Kore İlhak Antlaşması sırasında çok daha fazla özel kişi ayrıldı.[3] Bununla birlikte, Hermann Lautensach 1933'te Kore'yi ziyaret ettiğinde, orada Wonsan, Kangvon-do yakınlarındaki Benediktin rahiplerinin tamamı da dahil olmak üzere hala bir avuç Alman'ın yaşıyor olduğunu öğrendi.[4] Daegu yakınlarındaki Waegwan'da bir manastır işletmeye devam ediyorlar.[2]
1960'larda ve 1970'lerde Almanya'ya yerleşen bazı Koreliler, emekli olduktan sonra yanlarında Alman eşlerini getirerek Güney Kore'ye dönmeye başladılar; bu geri dönüş göçü, Güney Gyeongsang'ın Namhae ilçesinde yaklaşık 75 haneden oluşan bir "Alman Köyü" nün kurulmasıyla sonuçlandı.[5] Güney Kore'deki Alman nüfusu 1999 ile 2005 yılları arasında kabaca %25 azaldı.[6]
Eğitim
Ferdinand Krien, Seul'da 1898'den 1911'e kadar süren Emperyal Alman Dil Okulu'nu kurdu.[2] Alman Okulu Seoul International, Güney Kore başkentinde ve yakınlarındaki Alman gurbetçilerin aileleri için 1976 yılında kuruldu.[7] Goethe Enstitüsü, 2004 yılında Pyongyang'da bir okuma odası açtı, ancak 2009'da sansür endişeleri nedeniyle burayı kapattı.[8]
Önemli insanlar
- 1999'dan 2001'e kadar Kuzey Kore'de çalışan insan hakları aktivisti Norbert Vollertsen
Kaynakça
- ^ Arşivlenmiş kopya 2009년도 출입국통계연보, South Korea: Ministry of Justice, 2009, 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Mart 2011
- ^ a b c Deutsche Persönlichkeiten im Königreich Joseon, 5 (1), 2010, ss. 84-85, 27 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 30 Ocak 2021 ; available in English as: Remarkable Germans in the Choson Kingdom (PDF), Seoul: German Embassy in the Republic of Korea, 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 2 Eylül 2010 Kaynak hatası: Geçersiz
<ref> etiketi: "Kneider2010" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
- ^ Germans in Korea prior to 1910, Hankuk University of Foreign Studies, 2007, 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 31 Mayıs 2007
- ^ Geographic publications of Hermann Lautensach on Korea, 5 (3), Association for Asian Studies, May 1946, ss. 330-332, doi:10.2307/2049054
- ^ In a Corner of South Korea, a Taste of German Living, 9 Ağustos 2005, 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 30 Mayıs 2007
- ^ A Little Corner of Overseas in Seoul, 5 Nisan 2007, 10 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 17 Ağustos 2007
- ^ Academic rigor, close relations, 17 Eylül 2010, 19 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 26 Nisan 2011
- ^ Goethe-Institut to close center in North Korea on censorship claim, 26 Kasım 2009, 8 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 15 Eylül 2012
