Jānis Daliņš (d. 5 Kasım 1904 – ö. 11 Haziran 1978), Leton yürüyüşçü.
Daliņš 1932 Yaz Olimpiyatları'nda 50 km yürüyüşte gümüş madalya kazanmış ve böylece Olimpiyat Oyunları tarihinde madalya kazanan ilk Leton sporcu olmuştu. 1934 Avrupa Şampiyonası'nda altın madalyanın sahibi olan Daliņš, kariyeri boyunca çeşitli mesafelerde dünya rekoru kırdı. Daliņš'in başarısı, yürüyüşü ülkesinde en popüler atletizm disiplinlerinden biri hâline getirdi. Ondan sonra Olimpiyat tarihinde iki Leton yürüyüşçü daha (Adalberts Bubenko-1936 Yaz Olimpiyatları ve Aigars Fadejevs-2000 Yaz Olimpiyatları) madalya kazandı.
Daliņš Letonya'da II. Dünya Savaşı öncesi dönemin en iyi atleti olarak kabul edilir. "Ak, kaut man Daliņa kājas būtu" ("Ah, keşke Daliņš'in bacakları bende olsaydı", 1930'lara ait bir şarkının adı) şeklindeki deyim, ülkede hâlen yaygın olarak bilinmektedir. Sporcu Letonya'daki ününü korumakta, Valmiera'daki bir sokak ve stadyum onun adını taşımaktadır.[1]
Sovyetler Birliği'nin Letonya'yı işgalinden kaçan Daliņš, ailesini de (karısı Ella, oğulları Ivars ile Jānis ve kızı Rudite) yanına alarak Ağustos 1949'da SS Skaugum gemisiyle Avustralya'ya ulaştı.[2] İlk olarak kuzeydoğu Victoria'daki Bonegilla Mülteci Kabul ve Eğitim Merkezi'ne yerleştirildi. Kırsal kentlerden Benalla'da birçok evin yapımında marangoz olarak çalıştı. Buradaki çalışma süresi bitince ailesiyle Melbourne'e yerleşti.
Kaynakça
