Jasmila Žbanić, Bosnalı Müslüman bir ailenin çocuğu olarak 1974 yılında Saraybosna'da dünyaya geldi.[2] İlk ve orta eğitimini doğduğu şehirde tamamladı. Akabinde Saraybosna Gösteri Sanatları Akademisi'nde, tiyatro ve film yönetmenliği bölümünden mezun oldu.
Sanat hayatı
ABD'de, bir müddet Vermont merkezli Bread and Puppet Theater'da kuklacı, bir müddet de Lee De Long atölyesinde palyaço olarak çalıştı. Bosna-Hersek'e döndükten sonra, 1997 yılında "DEBLOKADA" isimli sanat derneğini kurdu[3] Žbanić, Deblokada'da birçok belgesel, video çalışması ve kısa filmi yazıp yönetti.[3] Çalışmaları dünya üzerinde; Manifesta 3 (2000-Slovenya), Kunsthalle Fridericianum (2004-Kassel), İstanbul Bienali (2003) gibi birçok gösteri ve festivalde gösterildi.[3] Sonrasında ise uzun metrajlı sinema filmleri çekmeye yöneldi.
56. Berlin Uluslararası Film Festivali'nde Grbavica isimli filmiyle Altın Ayı Ödülünün yanı sıra, Büyük Jüri Ödülü, En İyi ve Avrupa Yapımı Film Ödülü ve En İyi Avrupalı Aktris ödüllerini de kazandı.[3]
2010 yılında çektiği Na Putu (Yolda) isimli filmde, Saraybosna'da yaşayan genç bir çiftin ilişkisi anlatılmaktadır.[4] Filmde, hostes olarak çalışan Luna ve yer kontrol görevlisi olarak çalışan erkek arkadaşı Amar'ın öyküsü ele alınmaktadır. Amar'ın alkol sorunu ortaya çıkana dek, mutlu bir ilişki sürdürür. Evden ayrılan Amar, İslami gruplarla ilişkiye girer ve İslam dini ile daha çok alakadar olmaya başlar. İlişkileri iyice sarsıntıya uğrar. Amar, sevgilisini de peşinden sürüklemeye çalışır. İç savaşta derin bir şekilde sarsılan toplum fon olarak kullanılarak, kendi sorunlarıyla başa çıkmaya çalışan çiftin hikâyesi başarılı bir sinema diliyle anlatılmıştır.[4] Bosna'daki günlük yaşam ve duygusal ilişki başarılı bir şekilde perdeye aktarılmıştır.[4]
