Arminius, 1559 veya 1560'da Utrecht, Oudewater'da doğdu. Daha gençken yetim kaldı. Silah üreticisi olan babası Herman, karısını küçük çocuklu bir dul olarak bırakarak öldü. [1] Babasını hiç tanımadı. Annesi 1575'te Oudewater'daki İspanyol katliamı sırasında öldürüldü.[kaynak belirtilmeli]
Çocukken, Protestanlığa eğilimli bir rahip olan Theodorus Aemilius tarafından evlat edinildi. 1572 civarında (Oudewater'ın isyancılar tarafından fethedildiği yıl), Arminius ve Aemilius Utrecht'e yerleştiler. Genç Jacobus orada muhtemelen Hieronymus okulunda okudu. Aemilius'un (1574 veya 1575) ölümünden sonra Arminius yine Oudewater'dan olan matematikçi Rudolph Snellius ile tanıştı. Rudolf, Arminius'u Marburg'a getirdi ve ders verdiği Leiden Üniversitesi'nde okumasını sağladı. [2] 1576'da Arminius yeni açılan Leiden Üniversitesi'ne sosyal bilimler öğrencisi olarak kaydoldu.[kaynak belirtilmeli]1603'ten itibaren Leiden Üniversitesi'ndeteoloji profesörü olarak görev yaptı ve teoloji üzerine birçok kitap ve inceleme yazdı[3].
Ölümünün ardından, Reform standardı olan Belgic Confession'a meydan okuması nedeniyle Arminius'un öğretisine yanıt olarak Kalvinizm'in beş noktasını oluşturan Dort Meclisinde geniş tartışmalara neden oldu.
Arminius, Jean Calvin'in öğrettiği gibi, seçilmişlerin yalnızca Tanrı'nın mutlak iradesiyle belirlendiği öğretisini ve sonuçlarını reddetti. Tanrı'nın mutlak iradesine inanırken, bireyin kendi özgür iradesiyle seçimini yapmasına da izin verilebileceğini savunuyordu.
Calvin'in kader/Mukadderat fikrini de reddetti. Ona göre Tanrı sadece seçilmişlerin değili herkesin kurtulmasını istiyordu.