Hunsular (Latince: Chionitae; Pehlevice: Xiyōn ya da Hiyōn; Avestaca: Xiiaona; Soğdca: xwn), tarihte ilk kez M.S. 356'da kaydedilmiş 4. ve 5. yüzyıllarda Orta Asya'nın güneyinde yaşamış, İran ve Mezopotamya coğrafyasında etkin Hun kavmidir.[1]
Etimoloji
Yusuf Gedikli'nin çalışmasında Hunsu, Hun'a benzeyen anlamında Türkçeye çevrilmiştir. Tarihi kayıtlardaki terimler, Hiung-nu ve Hun terimlerinin de mirasçısı olduğu aynı kökenden gelmektedir.[1]
Etnik ve dilsel kökenleri
Arkeolojik çalışmalar Hunlardan geldiklerini desteklemektedir. Ardılları tartışmalıdır. Bazı araştırmacılara göre Ak Hunlar'ın öncülüdür ve Eftalitler ile ilişkilidir. Bazılarına göre Kidareteler ile de bağlantılıdır. Hem Türk dili hem de İranî dil konuştukları düşünülür.[2]
Tarih
Sasani şehinşahı II. Şâpûr'a karşı 10 yıl direniş gösterdikten sonra Hunsular, II. Şâpûr ile 357'de ittifak anlaşması imzalamıştı. Böylece Sasani egemenliğine girmişlerdir. 359 yılında Sasani müttefiki olarak Diyarbakır kuşatmasında bulundular[1] ve bu kuşatma sırasında Hunsu hükümdarı oğlunu kaybetti.[3]
