Heino von Heimburg, (24 Ekim 1889 - Ekim 1945) I. Dünya Savaşı sırasında Alman İmparatorluğu Donanması'nda (Kaiserliche Marine) U-Bot komutanı olarak görev yapmış olan bir deniz subayıdır. II. Dünya Savaşı'nda ise Nazi Almanyası Donanması'nda (Kriegsmarine) Koramiral olarak görev yapmıştır.
I. ve II. Dünya Savaşı'nda komuta görevi üstlendiği u-botlar aşağıda döküm olarak verilmişltir.[1]
- 25 Mart / 4 Aralık 1915 - UB-14
- 4 Haziran / 17 Haziran 1915 UB-15 (arada, geçici)
- 6 Şubat / 16 Haziran 1916 UB-14
- 1 Temmuz 1916 / 13 Temmuz 1917 UC-22
- 5 Ekim 1917 / 1 Temmuz 1918 UB-68
- 14 Ekim / 11 Kasım 1918 U-35
Askeri kariyeri
I. Dünya Savaşı
Adriyatik Denizi
İlk denizaltı komutanlığını UB-14'te almıştır. Bu göreve 25 Mart 1915 tarihinde atandı.[1] Kısa süre sonra 4 Haziran 1915 tarihinde UB-15'in komutasına atanmıştır. Ancak bu denizaltıda kısa bir süre 17 Haziran'a kadar görev yaptı.[2] İlk başarısı Kuzey Adriyatik'de İtalya kıyılarındaki Cavallino-Treporti açıklarında 10 Haziran 1915 günü İtalyan denizaltısı Medusa'yı batırmasıydı.[3] Bir hafta sonra, 17 Haziran'da mürettebatıyla birlikte yeniden UB-14'ü devraldılar. UB-14 bu sırada Alman Pola Filotillası'nda görev yapmaktadır. Heimburg, 7 Temmuz 1915 sabahı, bir cebri keşif görevinden dönen İtalyan zırhlı kruvazörü Amalfi'ye Venedik'in yaklaşık 20 deniz mili açığında torpido saldırısına girişmiştir.[4][5] Amalfi kısa süre içinde mürettebatından 67 kişiyle birlikte batmıştır.[5]
İstanbul Filotillası
Bu arada Almanya, Osmanlı İmparatorluğu'nun talebine de dayanarak İstanbul'da bir U-bot filotillası teşkil etmeye karar vermişti. Bu filotilla için Pula'daki Pola Filotillası'na demiryoluyla gönderilmiş olan denizaltılar bir kısım küçük çaplı denizaltı yeni oluşturulan İstanbul Filotillası'na aktarılmış, bazı denizaltılar da bu filotilladan sevk edilmişti. Bu çerçevede UB-14'te İstanbul Filotillası'na katılma emri almıştır.
Ancak bu tarihlerde hiçbir denizaltının harekât menzili bu mesafeyi, yakıt ikmali yapmadan geçmeye elverişli değildi. Yakıt ikmali yapabileceği, tek müttefik limanı ise Bodrum Limanı'dır. Ne var ki buraya bile yakıt ikmali yapmadan ulaşma olanağı olmadığından, Adriyatik çıkışına kadar bir destroyerin yedeğinde çekilmiştir. U-14, Bodrum Limanı'nda sadece yakıt ikmali yapamadı, yolculuğu sırasında ortaya çıkan arıza nedeniyle İstanbul'dan gönderilen teknik ekibi beklemek zorunda kaldı
Onarımın yapılmasından sonra 13 Ağustos 1915 günü İstanbul için Liman'dan ayrıldı[5] Kısa bir süre sonra İstanköy açıklarında Royal Edward yolcu gemisi tespit edildi. Royal Edward, İskenderiye'den Gelibolu Yarımadası'na takviye kuvvetler nakletmektedir. Heinburg, tek bir torpidoyla gemiyi torpillemiştir. Royal Edward, mürettebat ve takviye erat ve subayından 935 kişiyle birlikte kısa sürede sulara gömülmüştür.[6]
Yakında bulunan iki Fransız muhribinden kurtulmaya çalışırken UB-14'ün pusulası yeniden arıza yapmıştır. Bu nedenle Bodrum Limanı'na dönmek zorunda kalındı. Denizaltı 15 Ağustos sabahı limana girmiştir. UB-14, onarım tamamlandıktan sonra yeniden denize açılmıştır.[7] Bu yolculuk sırasında 2 Eylül sabahı saat 09.51'de Limni Adası'nın yaklaşık olarak 30 deniz mili güney-güneybatısındaki Bozbaba Adası yakınlarında askerî birlik yüklü bir gemi tespit edilmiştir. Von Heimburg, kalabalık bir ANZAK birliğini Gelibolu'ya taşıyan bir İngiliz yolcu gemisi olan Southland'e bir torpido saldırısında bulunmuştur.[8][9] Torpido Southland'in sancak baş omuzluğunda infilak etmiş, tekne derhal sancak tarafına yatmaya başlamıştır. Güvertedekiler filikalarla gemiyi terk ederken ikinci torpido az bir farkla gemiyi ıskalamıştır. Civardaki İngiliz su uçağı taşıyıcı olarak kullanılan Ben-my-Chree, bölgeye geldi ve sudan 700 kişiyi kurtardı.[8] Hastane gemisi Neuralia da önemli sayıda askeri kurtarmıştır.[10] Southland'e, mürettebata yardım etmesi için 40 gönüllü çıkarıldı. Gemi, HMS Ben-my-Chree'nin yedeğinde Limni sahiline kadar çekilerek batmaktan kurtarılmıştır. Olayda kırktan fazla kişi ölmüştür.[11] Gemi ağır hasar görmüş olmasına karşın onarıldı ve daha sonra yeniden hizmete alındı.[9] UB-14'ün ilk hedefi gibi Southland de U-Botlar tarafından vurulan büyük tonajlı gemiler arasında yer almaktadır.[12] Böylece von Heimburg komutasındaki denizaltı, Akdeniz'deki ilk üç saldırısında çok parlak bir kariyer yapmıştır.[13]
Fakat Southland saldırısının ardından da gemide arıza baş göstermiştir. İstanbul'a gitmeden önce Çanakkale Limanı'na yanaşan denizaltı burada onarım gördü. Onarımdayken, 4 Eylül 1915'te Çanakkale Boğazı'na giren İngiliz E7'nin Nara Burnu açıklarında denizaltı ağ engeline takılmış olduğu haberi gelmiştir. Von Heimburg, birkaç adamıyla birlikte bir tekneyle denizaltının belirlendiği bölgeye, Türk denizcilerinin çabalarına yardımcı olmak üzere gelmiştir. Ağa bağlı birkaç mayın patlatıldıysa da bundan bir sonuç elde edilemedi. Ağda kullanılan mayınlar sahile uzanan kablolara bağlı, elektrik gerilimiyle patlatılan mayınlardı.[14] Bunun üzerine von Heimburg ve ekibi, bir metal sesiyle karşılaşana kadar suyu çekülle taradılar. Bunun üzerine, E7'nin saptanan yerinde suya su bombaları bırakılmıştır.[15] Bu su bombalarının yakında patlaması üzerine E7'nin komutanı yüzeye teslim olma emri vermiştir. Von Heimburg ve ekibi hızla bölgeden uzaklaşırken Osmanlı sahil bataryaları da kaçmaya çalışan denizaltıya ateş açtılar.[16] Birçok kaynakta E7'nin Osmanlı sahil bataryalarının ateşi sonucunda battığı ileri sürülmektedir.[17]
Çanakkale'de onarım tamamlandıktan sonra İstanbul'a gelen UB-14 3 Ekim 1915'te Karadeniz'de görevlendirilmiştir.[18] Bu devriye görevi sırasında UB-14, Sivastopol'un yaklaşık 15 deniz mili kuzeybatısında Katja adlı 474 tonluk Rus gemisini 7 Ekim'de,[19] Rusya'nın bir deniz üssü ve tersane merkezi olan Herson'un 24 deniz mili güneyinde el konulmuş bir Belçika gemisi olan Apscheron'u 8 Ekim'de torpilledi.[20] İstanbul'a 19 Ekim'de dönen UB-14, Karadeniz'deki ikinci seferi için hazırlandı. Ancak hazırlıkların tamamlanmasından kısa bir süre önce Karadeniz'den alınarak Marmara Denizi'nde görevlendirildi.
Marmara'daki görevinde UB-14, İngiliz denizaltısı E20'yi batırmakla görevlendirilmiştir.[21] Marmara Denizi'ne ulaştıktan sonra Osmanlı makamlarının eline geçen Turquoise'da ele geçen belgeler, iki denizaltının Marmara'da önceden belirlenmiş bir noktada buluşacağını ortaya koymaktaydı.[18] Tekirdağ açıkları'ndaki[22] bu buluşma noktasına gelen UB-14, 6 Kasım 1915 günü periskop derinliğinden 500 metreden saat 17.16'da bir torpido ile E20'yi batırmıştır.[23] Batan denizaltının mürettebatından komutan dahil 9 kişi kurtarılmış olup geri kalan 22 kişi yaşamının yitirmiştir.[24]
Kaynakça
- Özel
- ^ a b "Uboat.net, Heino von Heimburg". 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013.
- ^ "Uboat.net, UB 15". 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013.
- ^ "Uboat.net, Ships hit during WWI". 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013.
- ^ The Great War: The Italian Advance" The Independent: A Weekly Journal of Free Opinion 83 (3476): 75. 19 July 1915
- ^ a b c Stern, Sh.: 26
- ^ Wise – Baron, Soldiers Lost at Sea: A Chronicle of Troopship Disasters Sh.: 77
- ^ Stern, Sh.: 27
- ^ a b Piper, Sh.: 163 - 64.
- ^ a b "Uboat.net, Southland". 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ "C01833". 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ London Gazette, 16 November 1915
- ^ "uboat.net, Largest Ships sunk or damaged". 20 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ "Uboat.net, Ships hit by UB 14". 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ Stern, Sh.: 29
- ^ Stern, Sh.: 29 - 30.
- ^ Stern, Sh.: 30.
- ^ Stern, Sh.: 38
- ^ a b Stern, Sh.: 30
- ^ "Katja". Uboat.net. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2013.
- ^ "Apscheron". Uboat.net. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2013.
- ^ Stern, Sh.: 31
- ^ R. H. Gibson, M. Prendergast, German Submarine War 1914-1918 Sh.: 78
- ^ Çanakkale Deniz Savaşları 1915, Sh.: 34
- ^ Stern, Sh.: 32
- Genel
- Cecil R. Stern, The Hunter Hunted: Submarine Versus Submarine: Encounters from World War I to the Present - Annapolis, Maryland: Naval Institute Press (2007)
