Havadan tohumlama

Havadan Tohumlama Yapan Helikopter

Havadan tohumlama, tohumları drone, uçak veya helikopter gibi havadan mekanik araçlarla püskürterek ekme tekniğidir.

Havadan tohumlama, yayın tohumlama yöntemi olarak kabul edilmektedir.[1] Genellikle yangınlardan sonra vejetatif örtü ihtiyacı olan geniş arazilere farklı ot ve bakliyatları yaymak için kullanılmaktadır.[2] Büyük orman yangınları, erozyon tehlikeleriyle sonuçlanan geniş bitki yaşam alanlarını yok edebilmektedir. Havadan tohumlama, erozyon tehlikelerini hızlı ve etkili bir şekilde azaltabilir ve istilacı bitki türlerinin büyümesini engelleyebilmektedir. Havadan tohumlama, arazinin aşırı derecede kayalık olduğu veya yüksek rakımlarda olduğu veya başka bir şekilde erişilemediği durumlarda diğer tohumlama yöntemlerine bir alternatiftir.[3]

Hughes 500 Helikopter Havadan Tohumlama

Havadan tohumlama da genellikle örtü bitkilerini dikmek için kullanılmaktadır. Aşağıda, genellikle bu yöntemle tohumlanan bitkilerin küçük bir listesi bulunmaktadır.[4]

Çok Yıllık Çavdar, Sudan otu Soya fasulyesi, Karabuğday Tüylü fiğ, Mısır
Tahıl Çavdarı, Kış Buğdayı Yulaf, Mamut veya orta boy Kırmızı Örtü Tatlı Yonca, Berseem Yonca
Kızıl Yonca, Çok Yıllık Çavdar Timothy Çok Yıllık Çavdar Kırmızı Çayır, Çok Yıllık Çavdar Bluegrass Çok Yıllık Çavdar Kırmızı Top, Kırmızı Yonca Timothy

Geçmiş

Tohum topları

Ulusal Tarımsal Havacılık Derneği'ne göre, Amerika'da havadan tohumlamanın doğum yeri 1921'de Ohio'da oldu.  ABD Ordusu pilotu John A. Macready, sfenks güvesi (Sphingidae) larvalarını öldürmek için katalpa ağaçlarının bir alanını arsenatla tozlamak için değiştirilmiş bir Curtis JN-6 kullanmıştır.[5] Bu erken mahsul tozu, havadan tohumlamaya yol açmıştır.

Havadan ağaçlandırma, bir tür hava ekimi, özellikle 1930'ların başlarında bir tür felaketten sonra orman arazisini yeniden doldurmak için kullanılıyordu. Orman yangınlarından sonra Honolulu'da geleneksel yöntemlerle ulaşılamayan dağlık alanların tohumlanması için uçaklar kullanılmıştır.[6]

1946'da Oregon'da havadan tohumlama, 500 dönümlük Douglas köknarı ve Port Orford sedirinin yanı sıra 100 dönümlük otlak ve yangında yakılan diğer ağaçları tohumlamak için kullanılıyordu. 1947'de Crown Zellerbach Corporation, Oregon'da 1000 dönümden fazla tohum ekmiştir.[7]

Çift kanatlı, açık kokpitli Stearman sık kullanılan ile, İkinci Dünya Savaşı'ndan artan uçaklar başlangıçta havadan tohumlama için kullanılmıştır. Birçok gazi bu uçakları uçurmak için eğitildiğinden, bu, birçok insanın hava uygulamaları konusunda bir iş geliştirmesine yol açmıştır. Bugün profesyoneller, turboprop motorlarla çalışan uçakları kullanmaktadır. Ve daha iyi doğruluk için GPS tarafından yönlendirilmektedir.[7]

Avantajlar

Havadan tohumlamanın birkaç avantajı vardır:[4]

●Geniş bir alanı en kısa sürede en verimli şekilde kaplamaktadır.

●Uçakla ulaşılması çok zor olan araziler veya zemin koşullarının çok ıslak olması gibi geleneksel yöntemlerle ekim yapılması imkansız olan alanlarda ekimi kolaylaştırmaktadır.

●Mevcut mahsuller önceden ekildiğinde kullanılabilmektedir.  Bu, mahsulün hasadı ile büyüme mevsiminin sonu arasında küçük bir pencerenin olduğu bir bölgede yaşarken önemlidir.  Çünkü hasattan sonra bitkileri örtmek, soğuk sıcaklıklar veya nem nedeniyle zayıf meşcere oluşumuna neden olabilmektedir.

Toprak koşulları

Toprak nemi, havadan tohumlamanın başarısında büyük rol oynamaktadır. Çimlenme ve tohum oluşumu için yeterli toprak nemi, 0,5 -1 inç'in üstünde nemli olmasını gerektirmektedir. Bu koşullar ekim sırasında veya ekimden sonraki 10 gün içinde olmalıdır. Bu zamanlarda gerekli toprak nemi mevcut değilse tohumlar, böcekler ve diğer hayvanlar tarafından avlanma hedefi haline gelebilmektedir. Toprak nemi ile birlikte, yüzey koşulları da havadan tohumlamanın ve tohum oluşumunun başarısında önemli bir rol oynamaktadır.[4]

En iyi toprak yüzeyi koşulları, nemli ve gevrek olanlardır. Çatlaklar veya kalıntı örtülü gevşek, pürüzlü bir toprak yüzeyi de tohum çimlenmesi için çok elverişlidir. Bu koşullar, tohumun toprağa yerleşmesine yeterince izin verirken, tohumun nemli toprakla en iyi teması kurmasını sağlamaktadır. Toprak yüzey koşullarının yanı sıra bir diğer önemli faktör, havadan tohumlama zamanlaması ve tohumlama oranlarıdır.[4]

Zamanlama ve tohumlama oranları

Bir örtü bitkisini havadan tohumlarken, delinmiş örtü bitkilerinden en az 7 ila 10 gün önce ekilmelidir. Bunun nedeni, havadan ekim yönteminin delinmiş yönteme göre daha yavaş olmasıdır. Çoğu bitki için tohumlama oranları, delme gibi diğer daha geleneksel yöntemlerle karşılaştırıldığında, havadan tohumlama ile %25 ile %50 daha yüksek olmalıdır. Bu daha yüksek tohumlama oranları, diğer yöntemlerle aynı verimi elde etmek için gereklidir. Bunun nedeni çoğunlukla, havadan tohumlama ile tohumun genellikle toprak yüzeyinde daha uzun süre kalabilmesi ve tohumun kuşlar, böcekler ve diğer hayvanlar tarafından predasyona (parçalayarak beslenmesine) karşı daha duyarlı hale gelmesidir.[4]

Helikopter ve uçak

Havadan tohumlama için hangi uçak tipinin daha iyi olduğu konusunda çok fazla tartışma olmuştur. Helikopterlerin halihazırda kurulmuş tarlalara tohum ekerken işinde en iyisi olabileceğini gösteren bazı kanıtlar vardır. Bunun nedeni, helikopterin kanatlarından gelen rüzgarın, halihazırda kurulmuş olan mahsulün gölgeliklerinin sallanıp açılmasına neden olmasıdır. Bu, daha fazla tohumun aşağıdaki toprağa ulaşmasını sağlamaktadır. Helikopter için bir diğer avantaj, daha manevra kabiliyetine sahip olmaları ve düzensiz şekilli alanları idare edebilmeleridir. Bir uçağın bu tür alanlarda hareketi daha zor olmaktadır. Uçağın asıl avantajı helikopterden daha hızlı olması ve çok daha ağır yük taşıma kabiliyetine sahip olmasıdır. Bu, uçağın işi çok daha hızlı bitirmesini sağlar ve bu da havada daha az para harcanmasına eşit olmaktadır.[4]

Ayrıca bakınız

Tarımsal drone

Kaynakça

  1. ^ ""Jeffers, D. L., & Beuerlein, J. (2001). Aerial and Other Broadcast Methods of Seeding Wheat" (PDF). osu.edu. Archived from the original (PDF) on 2003-08-03. Retrieved 2012-03-08." (PDF). 3 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  2. ^ "U.S Department of the Interior, U.S. Fish and Wildlife Service (n.d.). Aerial seeding". fws.gov. Retrieved 2012-03-08.
  3. ^ ""ABD İçişleri Bakanlığı, Arazi Yönetimi Bürosu" . blm.gov. Arşivlenmiş orijinal 2013-11-26 tarihinde . 2012-03-08 alındı". 26 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ a b c d e f [./Ftp://ftp-fc.sc.egov.usda.gov/IA/technical/TechNote36.docx[ölü/kırık bağlantı] "U.S. Department of Agriculture, Natural Resources Conservation Service"]. usda.gov. Retrieved 2012-03-08.
  5. ^ ""Tarım Havacılığının Tarihçesi" . agaviation.org. Arşivlenmiş orijinal 2012-03-14 tarihinde . 2012-03-08 alındı". 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  6. ^ ""Could Military Strategy Win the War on Global Warming?". howstuffworks.com. 22 July 2008. Retrieved 2012-03-08". 3 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ a b "Airplane Seeding: A new Venture in Reforestation". fao.org. Retrieved 2012-03-08". 4 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar

https://web.archive.org/web/20051211124920/http://fire.r9.fws.gov/ifcc/Esr/Treatments/areal-seedingi.htm

Popular Mechanics, October 1947, p. 165–168, detailed article on post WW2 aerial seeding.

https://books.google.com.tr/books?id=0N4DAAAAMBAJ&pg=PA165&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!