Han (Japonca: 藩; "beylik"), Japonya'da 12. yüzyıldan sonra savaşçı veya Edo dönemi ve erken Meiji döneminde daimyo toprağı için kullanılan tarihi bir tanımdır.[1] Sengoku döneminde Toyotomi Hideyoshi zamanında oluşmuşlardır. Beyliklerin sayısı değişmekteydi; genel olarak Edo döneminde yaklaşık 300 beylik bulunmaktaydı.
1690'da en zengin han 1 milyonun üzerinde koku ile Kaga Beyliği idi.[2] Beylik Kaga, Etchu ve Noto vilayetlerinden oluşmaktaydı. Edo döneminde ise daimyonun beylikleri arazi alanı olarak değil kokudaka açısından tanımlanmaktaydı.[3]
1871 yılında Meiji Restorasyonu sırasında lağvedildiler ve yerlerine prefektörlük sistemi kuruldu.[1]
Ayrıca bakınız
Kaynakça