Ford Fiesta, Ford Motor Company tarafından 1976'dan 2023'e kadar üretilen, önden çekişli B segmentiotomobil modeli. Avrupa, Brezilya, Arjantin, Meksika, Venezuela, Çin, Hindistan, Tayland ve Güney Afrika Cumhuriyeti'nde üretilmektedir. Son nesil Fiesta dünya çapında satılmaktadır.
2008 yılında altıncı nesil Fiesta (Mark VI)[1] dünya çapında satışa alınmıştır. 6. nesil Fiesta, ABD ve Kanada'da 1980'den beri satılan ilk Fiesta serisidir.
1976'dan bu yana 12 milyondan fazla Fiesta satılmıştır.[1]
Son Ford Fiesta, 7 Temmuz 2023'te üretlidi.
Tarihi
Ford Fiesta ilk aşamada "Bobcat" proje adıyla tasarlanmaya başlandı. Eylül 1972'de Henry Ford II'nin onayıyla geliştirme çalışmalarına geçildi. Geliştirme hedefleri arasında aynı yıl üretimde olan Ford Escort'tan 100 $ daha düşük üretim maliyeti olması yer almaktaydı.[2] Aracın aks aralığı Fiat 127'den daha uzun, toplam uzunluğu ise Ford Escort'tan daha kısa olacaktı. Aracın son tasarım teklifi Ghia'dan Tom Tjaarda tarafından hazırlandı. Proje Ford'un Köln ve Dunton mühendislik merkezleri tarafından 1973 sonbaharında onaylandı.
İlk etapta aracın İspanya'daki yeni Valencia fabrikasında yıllık 500 bin adet üretilmesi planlandı. Fransa'daki Bordeaux fabrikasında aktarma parçaları, İngiltere'deki Dagenham ve Almanya'daki Saarlouis fabrikalarında da diğer parçalar üretilecekti. Son montaj Valencia'da yapılacaktı.[3][4]
Otomobil basınında Ford'un yeni otomobili hakkında yıllar süren spekülasyonların ardından, Ford 1975 sonlarında dikkatli biçimde basın haberleri sızdırmaya başladı. Haziran 1976'daki Le Mans 24 Saat yarışında araç gösterime konuldu. Aracın Almanya ve Fransa'da satışı Eylül 1976'da, İngiltere satışları ise Ocak 1977'de başladı.[5]
Kod adı
Ford Avrupa aracı tasarlamaya başladığında, tasarım önerileri Iris, Beta, The Deutschlander (Almanyalı, Ford Köln stüdyolarının önerisi), Mini-Mite ve Blue Car (Ghia'nın önerisi) olarak adlandırılmışlardı. Fiesta prototipinin kod adları arasında Torino da vardı, ancak projenin son adlandırması Project Bobcat olarak belirlendi.
Trevor Erskine yönetimindeki Bobcat projesi takımının araç için hazırladıkları kısa isim listesindeki isimler Amigo, Bambi, Bebe, Bravo, Bolero, Cherie, Tempo, Chico, Fiesta, Forito, Metro, Pony ve Sierra'ydı. Yönetim kurulundaki çoğunluğun "Bravo" adını seçmesine rağmen Henry Ford II bu kararı yok saydı ve aracı "Fiesta" olarak adlandırdı. Fiesta isminin tescili o dönemde General Motors'a aitti; ancak firma Ford'un yeni B sınıfı araçlarında bu ismi serbestçe kullanmasına izin verdi. Sierra ve Tempo gibi kısa listeye alınan isimlerin bazıları daha sonraki Ford araçlarında kullanıldı. İronik olarak, kısa liste yer alan Metro ismi rakip İngiliz üretici British Leyland tarafından 1980 yılında Fiesta'yla aynı sınıftaki araçları Austin Metro'yu adlandırmada kullanıldı.
Mekanik açıdan ilk Fiesta, geleneksel küçük otomobil tasarımını takip eden bir araçtı. Ford KentOHV motorunun araca özel olarak geliştirilen Valencia isimli yeni bir versiyonunu kullanan otomobil, dört ileri toplamda 5 vites manuel şanzıman taşıyordu. İspanya'daki Valencia fabrikasına ek olarak İngiltere'deki Dagenham ve Almanya'daki Saarlouis ve 1979'dan itibaren Köln fabrikalarında da Fiesta üretimi yapılıyordu. Maliyetleri düşürmek ve ürün geliştirme sürecini hızlandırmak için modifiye edilmiş Kent motorları dönemin başarılı küçük otomobillerinden biri olan Fiat 127'ler üzerinde test edilmişti. Bu sayede Avrupa yollarında gizli testler yapmak da mümkün oldu.
İlk önden çekişli Ford modeli olmamasına rağmen (1960'larda Ford Almanya tarafından üretilen Taunus modelleri ilk önden çekişli Ford otomobilleriydi), Fiesta genellikle Ford'un küresel ölçekteki ilk başarılı önden çekişli otomobili olarak gösterilmektedir. Aracın İngiltere satışları Ocak 1977'de başladı. 950 cm³ motorlu baz modelin fiyatı £1,856'di.[7]
Fiesta, Vauxhall Chevette'nin ardından Birleşik Krallık'ta üretilen ikinci hatchback küçük otomobildi. Fiesta'dan bir yıl sonra aynı sınıfta Chrysler Sunbeam, dört yıl sonra ise Austin Metro üretime girdi. Bir milyonuncu Fiesta 9 Ocak 1979'da üretildi.
Araç Avrupa'da iki farklı 957 cm³ sıralı dört silindir (düşük veya yüksek sıkıştırma oranlı), 1.1 L ve 1.3 L OHV olmak üzere dört farklı benzinli motorla satışa sunuldu. Araç aynı zamanda Base, Popular, L, GL (1978 sonrası), Ghia ve S olarak adlandırılan farklı donanım seviyelerinde satın alınabilmekteydi. ABD'de satılmak üzere hazırlanan Mark I Fiesta'lar yine Köln, Almanya fabrikasında ancak daha farklı donanım seçenekleriyle üretiliyordu. ABD modellerinde Base, Decor, Sport ve Ghia olarak adlandırılan farklı donanım seviyeleri mevcuttu.[8] Bu donanım seviyeleri, Fiesta'nın ABD'deki 1978-1980 arasında üç yıllık satışı boyunca çok az değişti. Tüm ABD modelleri Avrupa Fiesta'larına kıyasla daha güçlü olan 1.6 L Kent sıralı dört silindir benzinli motorlara ve katalitik konvertörlere, daha güçlü tamponlara, yan işaret ışıklarına, daha iyi çarpışma dayanımına ve opsiyonel klimaya sahipti. Fiesta, ABD pazarında yalnızca üç yıl satışta kaldı; 1981 yılında Fiesta ve kompakt model Pinto'nun yerine Ford Escort modeli üretime girdi.
Ford Fiesta, 1978'de Birleşik Krallık'ta engelli sürücüler için hükûmet tarafından başlatılan Motability programında yer alan ilk araçlardan biriydi.[9]
Aracın sportif versiyonu olan 1.3 L Supersport, 1980 yılında Avrupa'da satışa sunuldu. Ertesi yıl aynı motorun 1.6 L versiyonunu kullanan XR2 versiyonu piyasaya çıktı. Sportif versiyonda aracın iç ve dışına siyah plastik trim eklenmiş, aracın küçük kare farları daha büyük ve yuvarlak farlarla değiştirilmiş, ön sinyaller ise bu değişim sonucunda tampona taşınmıştı. 0–100 km/sa hızlanmasını 9.3 saniyede yapan ve son sürati 169 km/sa olan XR2, 1980'lerde özellikle genç sürücüler arasında kült statü kazandı.
Fiesta modelleri 1981 sonunda küçük bir revizyona uğradı. Bu revizyonda araca çarpışma regülasyonlarına uyum sağlamak için daha büyük tamponlar eklendi ve dış görünümde küçük iyileştirmelere gidildi.
1978 yılında Fiesta, Britanya'nın en çok satan süpermini otomobili unvanını Vauxhall Chevette'den aldı, ancak 1981'de British Leyland'ın Austin Metro modeline geçildi ve 1982 sonuna dek ikinci sırada kaldı.
1982'de karoser üreticisi Crayford Engineering, "Fiesta Fly" adıyla Mk 1 Fiesta 1300 Ghia modelinin cabriolet versiyonunu üretmeye başladı. Bu modelden toplam 15 adet üretildi. Ertesi yıl daha güçlü Mk 1 Fiesta 1600 XR2 modelleri kullanılarak yedi araç daha üretildi.
Fiesta Mark II, 1983 yazının sonlarında piyasaya sunuldu. Aracın önü ve içi önceki kasaya kıyasla revize edilmişti. 1.3 L OHV motorunun üretimi durdurularak yerine 1984 yılında aynı hacimde CVH motor eklenmiş, bu motor da yerini iki yıl sonra 1.4 L motora bırakmıştır. 957 ve 1.117 cm³ motorların üretimi devam etmiş, ayrıca Escort'ta kullanılan 1.600 cm³ dizel motor da Fiesta'ya uyarlanarak Fiesta'nın kullandığı ilk dizel olmuştur.
Fiat Uno'da da kullanılan yeni CTX sürekli değişken şanzıman (CVT) 1987 yılında 1.1 L modellerde ilk kez satışa sunuldu. Bu yeni şanzıman, kolay ve ekonomik sürüş sağlıyordu. Mk 2'de ayrıca donanım seviyelerine göre farklılık gösteren gösterge panelleri bulunuyordu.
1984 Ford Fiesta Mk2 XR2.
XR2 modeli, daha büyük bir bodykit ile güncellenmişti. Araçta ayrıca Ford Escort XR3'te de kullanılan 96 BHP'lik (72 kW) 1.6 L CVH motoru ve beş ileri vites kutusu bulunuyordu. Aracın motoru 1986 yılında daha fakir bir karışım kullanan, silindir kapağı ve karbüratörü yenilenmiş bir motorla değiştirildi. Bu yeni motor çevreye daha az zararlıydı, ancak biraz daha düşük bir güce (95 bhp/71 kW) sahipti.
Fiesta Mk II'nin güçlü (hot-hatch) bir versiyonu Ford tarafından üretilmedi, ancak İngiliz Turbo Technics gibi çok sayıda firma Fiesta'nın gücünü 125 BHP'ye (93 kW) kadar arttıran farklı kitleri piyasaya sürdüler. Bu güçle Fiesta, standart motorlara sahip rakiplerinden çok daha hızlıydı.
Vauxhall Nova ve Austin Metro gibi aynı sınıftaki benzer araçlarla rekabet halinde olan Fiesta Mk II, en iyi yılı olan 1987'de İngiltere'de 150 binden fazla satmış, ancak Ford Escort'un gerisinde kalmıştır.[2]
Üçüncü Fiesta nesli olan BE-13 kod adlı Fiesta Mark III, 1988 yılının sonlarında tanıtıldı ve ertesi yıl şubat ayında satışa sunuldu. Temelde ikinci nesil Fiesta üzerine tasarlanmış olan üçüncü nesil, yine de eski nesilden çok farklı ve yeni bir dış tasarıma sahipti. Üçüncü nesilde ayrıca, bir önceki nesilde sunulmayan beş kapılı model de satışa sunulmuştu. Beş kapılı model, ikinci nesil Fiesta'nın Fiat Uno, Peugeot 205 ve Opel Corsa/Vauxhall Nova gibi rakipleri karşısındaki eksiklerinden biriydi. Araçtaki önemli değişikliklerden biri de Kent/Valencia motorunun geliştirilmiş HCS (High Compression Swirl) versiyonunun satışa sunulmasıydı. İkinci nesildeki CVH motorlar küçük değişikliklerle üçüncü neilde de kullanılırken, dizel motorların hacmi 1,8 L'ye yükseltilmişti.
Üçüncü nesil, Fiesta'nın günümüze dek en çok üretilen neslidir. Araç, üretiminin ilk iki yılında 1 milyon satış rakamını aşmıştır. Araç satıldığı süre boyunca çok sayıda değişiklik geçirmiştir; örneğin araçta 1988, 1992, 1994 ve 1995 model yıllarında farklı direksiyonlar kullanılmıştır. Araç ayrıca üretim dönemi boyunca çok sayıda farklı donanım seviyesiyle satışa sunulmuştur, örneğin İngiltere'de Popular, Popular Plus, L, LX, Ghia, 1.6S, XR2i, RS Turbo, RS1800, Fiesta, Louisiana, DL, SX, Azura, Si, Classic, Classic Quartz, Classic Cabaret ve Saphire donanım seviyeleri satılmıştır. Fiesta'dan türetilen panelvanFord Courier de 1991 yılında satışa sunulmuştur.
1991 yılında yakıt enjeksiyonlu motorlar satışa sunuldu. 1994'te araç ciddi bir revizyondan geçirildi. Güvenliği artırmak için yapısal güçlendirmelere gidildi, benzinli motorlu modellere immobiliser eklendi. Donanım seviyeleri Fiesta, LX, Si ve Ghia olarak sadeleştirildi. Yan aynalar ve jantlar yeniden tasarlandı.
1989 yılında üçüncü nesil Fiesta'nın ilk sportif versiyonu olan sekiz subaplı ve 104 PS (76 kW) gücünde CVH motora sahip XR2i satışa sunuldu.[1] Bu motorun yerine 1992'dde 16 subaplı Zetec motoru geçti. Aynı yıl satışa sunulan RS Turbo modelinde ise turboşarjlı RS1800 motoru kullanılıyordu. 130 PS (96 kW; 130 bhp) gücündeki RS1800 motoru, aynı dönemde satışta olan Ford Escort XR3i'de de kullanılıyordu. Fiesta RS Turbo güçlü motoruyla 201 km/sa (125 mil/sa) son sürate sahipti. 1994 yılında XR2i modelleri sona erdi; XR2i yerine daha az sportif görünen, 1.4 L PTE ve 1.6 L Zetec motorlara sahip Si modelleri devam etti.
1995 yılı sonrasında Mark III, Mark IV ile aynı anda üretiliyordu. İki araç arasındaki farkı belirtmek için Mark III, "Fiesta Classic" olarak yeniden adlandırıldı ve donanım seviyeleri güncellendi. Üçüncü nesil Fiesta'nın üretimi 1997'de sona erdi.
Fiesta'nın dördüncü nesli olan BE91 fabrika kodlu Fiesta Mark IV, 1995 yılında satışa sunuldu. David Knapper tarafından tasarlanan dördüncü nesil Fiesta, bir önceki nesle göre tamamen yenilenmişti.[1] Araç en başarılı Fiesta nesillerinden biriydi; 1996-1998 yılları arasında Birleşik Krallık'ta en çok satan otomobil unvanını kazandı.
Araçta üçüncü nesil Fiesta'nın şasisi kullanılıyordu, ancak bu şasinin çoğu bileşeni kapsamlı bir revizyondan geçirilmişti. Aracın yenilenen süspansiyon sistemi, Fiesta'nın sınıfında en iyi sürüş karakterine sahip otomobil olmasını sağlamıştı.
Dördüncü nesilde, tamamen yeni 1.25 L ve 1.4 L Zetec-SE motorları ve önceki nesilde kullanılan 1.8 L dizel motorun güncellenmiş versiyonu olan "Endura DE" yer aldı. Araçta aynı zamanda Endura-E adlı Kent 1.3 L OHV motoru da son kez satışa sunuldu. Aracın şasisi ile iç ve dış tasarımı geniş kapsamlı bir güncellemeden geçti, ancak boyutları bir önceki nesille yaklaşık olarak aynı kaldı. RS1800 ve RS Turbo modelleri yeni nesilde yer almadı. Mark IV Fiesta çok daha düşük miktarlarda satılan ve 1999 sonrası İngiliz pazarı için üretilmeyen Mazda 121 ile aynı üretim hattında üretilmekteydi.
Brezilya'da üretilen 1.0 L versiyon L, LX ve GL donanım seviyelerine sahipti, bu model Arjantin ve Şili'de de satıldı. Birleşik Krallık'ta sayılan araçların donanım seviyeleri yıllar arasında çok değişiklik göstermedi. 1995'te Encore, LX, Si, Ghia; 1996'da önceki yılın modellerine ek olarak Ghia X donanım seviyeleri satıştaydı. 1998'de Zetec yerine Si üretime girdi ve benzinli LX modelleri Zetec LX olarak adlandırıldı, Ghia X modelleri üretimden kaldırıldı. 1999'da Encore ve Zetec arasına Finesse donanım seviyesi eklendi.
1997 yılında Mark IV, Güney Afrika'da satışa çıktı. Bu, Fiesta'nın Güney Afrika araç pazarına ilk girişiydi. Araç satıldığı ilk yıl sadece 1.3 L Endura E motoru ile alınabiliyordu. Güney Afrika Yılın Otomobili ödülünü kazanan Fiesta, ülkede 1999 yılında 1.4 L PTE (CVH) motoru ile satılmaya başladı. Dördüncü nesil Fiesta, Kuzey Amerika'da satışa sunulmadı.
Almanya'da üretilen Ford Puma, Fiesta Mark IV ile aynı platform üzerine tasarlanmıştı. Bu nedenle Ford Puma'nın güçlü 1.7 VCT motoru, Mark IV ve Mark IV makyajlı Fiesta sahipleri için araçlarının motorlarını son derece popüler ve daha güçlü bir motor ile değiştirme olanağı sunmuştur. Puma motorunun araca uyumlu olması sayesinde, Fiesta'nın motoru tamamen değiştirilerek Puma'nın 1700cc hacimli, değişken subap zamanlamalı ve daha iyi vites oranlarına sahip motor ve transmisyonu araca aktarılabiliyordu.
1.25: 11.9 s
1.4: 10.8 s
1.8D: 14.7 s
1.8D: 16.2 s
1.4 Zetec: 9.6 s
Yakıt tüketimi
7.4–6.1 L/100 km
Dördüncü nesil makyajı (1999–2002)
Makyajlı Ford Fiesta Mark IV (2000) 5 kapıMakyajlı Ford Fiesta Mark IV (2000) 3 kapıFiesta temelli Ford Courier Pickup
1999 yılında Fiesta hafif bir makyajdan geçti.[8][11] Bu makyajda Focus'tan ilham alan bir ön tasarım, yeni tamponlar ve jantlar eklenerek Fiesta, Ford'un diğer modellerinde kullanılan New Edge tasarım diline uygun hale getirildi. Makyajlı modeller Birleşik Krallık'ta Mark V adıyla satıldı. Makyajın ardından aracın fabrika adı değiştirilmedi.
Araçtaki diğer değişiklikler arasında önce yeni Zetec S, ardından Ghia ve Freestyle donanım seviyelerine eklenen 1.6i 16V Zetec motoru, yan hava yastıkları ve opsiyonel deri iç döşeme yer almaktaydı. 120 g/km CO2 salımı olan, çevreyle dost E-Diesel modeli 2001'de satışa sunuldu. Aracın lansmanının ardından Lynx 1.8 TDDi motoru da yeni eklenen motorlar arasında yer aldı.
Dördüncü nesil makyajlı Fiesta,[11]İngiltere'deki Dagenham fabrikasında üretilen son Fiesta oldu. 1999 yılında Fiesta'nın donanım seviyeleri Encore, Finesse, Zetec, LX ve Ghia'dan oluşuyordu. 2000 yılında Zetec S, 2001'de ise E-Diesel donanım seviyeleri eklendi, Flight ve Freestyle modelleri sırasıyla Finesse ve Zetec ile değiştirildi.
Makyajlı dördüncü nesil Fiesta'nın Güney Afrika modellerinde, Avrupa'da üretilen 16 subaplı Sigma motorları yerine Port Elizabeth fabrikasında üretilen 1.3 L ve 1.6 L Rocam motorları yer alıyordu. Güney Afrika yapımı motorlara sahip bu model, Hindistan için geliştirilen ve temelde Fiesta'nın dört kapılı sedan versiyonu olan C195 kod adlı Ford Ikon'un temelini oluşturdu. Ikon modeli aynı zamanda Brezilya'da (Fiesta Sedan adıyla), Meksika'da ve Çin'de de satışa sunuldu. Son derece dayanıklı ve güvenilir olan araç, bu ülkelerde çok başarılı satış rakamlarına ulaştı. Fiesta'nın dördüncü neslinde ayrıca dört farklı ticari versiyon satışa sunuldu.
Fiesta 2001 yılında mekanik ve görsel olarak güncellenmiş 10 yıllık bir tasarım olmasına rağmen halen Britanya'nın en çok satan süpermini otomobiliydi. Üç kapılı Mark IV, Nisan-Aralık 2002'de beşinci nesil (Mark V) ile aynı dönemde satışta kaldı.
Zetec S
Zetec S, dördüncü nesil Fiesta'da sunulan en üst donanım seviyesiydi. Araçta kullanılan 1.6 L 16v Sigma motoru Fiesta'nın Freestyle gibi diğer donanım seviyeleriyle birlikte satın alınabilse de, Zetec S 101 bhp (75 kW; 102 PS) güce sahipti.[12] Aracın süspansiyonu ciddi şekilde değiştirilmiş, daha sert anti-roll barlar ve Ford Puma'da da kullanılan daha güçlü frenlerle donatılmıştı.
Beşinci nesil makyajlanmış Zetec S, geniş bir hayran kitlesine ve araçla ilgili çok sayıda hayran web sitesine sahiptir.[11] Bu kitle aynı zamanda önemli bir modifiye kültürü yaratmıştır; Milltek Sport ve Shawspeed gibi önemli modifiye araç parçası üreticileri sadece Sigma motoruna özel çeşitli modifiye parçaları üretmektedir.
1 Nisan 2002'de tamamen baştan tasarlanmış beşinci nesil Fiesta tanıtıldı. Fiesta Mark V olarak bilinen bu nesilde, önceki Fiesta'da satılan motorların çoğu güncellenerek "Duratec", sportif modellerdeki motorlar ise "Zetec" adlarıyla satışa sunulmuştu. Önceki nesilde yer alan 1.3 L pushrod motor ilk etapta Birleşik Krallık'ta satışa sunulmuş, ardından yerini Duratec 8v olarak adlandırılan Rocam 1.3 L motoruna bırakmıştır.[13] İlk etapta Finesse, LX, Zetec ve Ghia donanım seviyeleri satışa sunuldu, ilerleyen dönemde sınırlı üretim versiyonlar hazırlandı. Beşinci nesil, kilitlenme önleyici fren sistemi ve yolcu hava yastığının standart olarak sunulduğu ilk Fiesta nesli oldu. Beşinci nesil, Birleşik Krallık'ta makyajlı dördüncü nesil Fiesta'nın Mark V olarak adlandırılmasından dolayı Mark VI olarak tanımlanır. Beşinci nesil, günümüze kadar en çok satan Fiesta neslidir.
Araçta satışa sunulan motorlar 1.25 L, 1.3 L, 1.4 L, 1.6 L, 2.0 L benzinli ve PSA ile ortak geliştirilip üretilen 1.4 L 8v ve 1.6 L 16v Duratorq TDCi common-rail dizel motorlardan oluşmaktadır.
Araç, aynı zamanda Asya ve Avustralasya'da satışa sunulan ilk Fiesta neslidir. Bu bölgede 1.6 L LX 3 ve 5 kapılı, Zetec 3 kapılı ve Ghia 5 kapılı modelleri satışa sunularak Festiva'nın yerin almıştır. Brezilya ve Arjantin'de 2004 sonlarında Fiesta Sedan satışa sunulmuştur. Hindistan'da 2005 sonlarında satışa sunulan Fiesta Sedan modelinde ise farklı bir ön tasarım kullanılmıştır. Beşinci nesil Fiesta, ergonomik ve mekanik açıdan diğer Fiesta'lardan daha gelişmiştir; 2005'te yapılan makyaj ile önceki nesillerle fark daha da artmıştır.
Fiesta ST/XR4
Fiesta ST/XR4, beşinci nesil Fiesta'nın performans modeliydi. 2004 Cenevre Otomobil Fuarı'nda tanıtıldı.[14] Araç, 150 PS (110 kW; 150 bhp) gücünde 2.0 L Duratec motoruyla 208 km/sa (129 mil/sa) hıza ulaşabilmekteydi.[15] Fiesta ST'de ayrıca 17 inç (43 cm) alaşım jantlar, farklı ön ve arka tamponlar, yan marşpiyeler, gövde renginde kapı kolları, deri işlemeli koltuklar ve ön koltukların arkası ile direksiyonda ST logoları yer almaktaydı. Avustralya'da Fiesta ST, ülkedeki diğer yüksek performanslı Ford modellerinin adlandırmasıyla uyumlu olması için Fiesta XR4 adıyla satıldı.
Fiesta RallyeConcept
Fiesta RallyeConcept, Ford RallyeSport ve Ford Design Europe tarafından Super 1600 ralli sınıfında yarışması için Britanya'da tasarlanan bir konsept araçtı. Araç Birmingham Otomobil Fuarı'nda tanıtıldı.[16] Aracın 1.6 L Duratec motoru 200 bhp (150 kW; 200 PS) gücündeydi. Araçta 4-2-1 yapılı Arvin Merithor egzoz, sıralı 6 ileri Hewland şanzıman, McPherson kuleli ön ve çift kollu arka süspansiyon, 15 kollu magnezyum alaşım jantlar ve 18 inç Pirelli P-Zero lastikler kullanılmıştı.
Beşinci nesil makyajı (2005–2008)
2007 Fiesta Style
Kasım 2005'te Fiesta'nın yenilenmiş bir versiyonu satışa sunuldu. Makyajlanan araçta ön ve arka farlarda yeni detaylar, tampon, marşpiye ve yan aynalarda değişiklikler bulunmaktaydı. Makyajla birlikte yeni ve daha parlak bir renk paleti de satışa sunuldu.
Aracın ön konsolu yeniden tasarlanarak daha yumuşak plastikler kullanılmıştı. Ford Focus Mk II'dekine benzer bir analog gösterge tablosu bulunan makyajlı Fiesta'da ayrıca elektrikli katlanan aynalar, otomatik ön farlar, otomatik silecekler, Bluetooth ses kontrolü, yol bilgisayarı, MP3 çalar bağlantısı ve elektronik denge kontrolü (ESP) yer almaktaydı.
Yapılan değişliklikler satışları doğrudan etkiledi. Şubat 2006'da Ford, Ocak 206 satışlarının bir önceki yılın aynı ayının %25 fazlası olduğunu açıkladı. Ayrıca Fiesta, 2006 ve 2007 yıllarından İngiltere'nin en çok satan süpermini otomobili oldu.[17]
Araç Avrupa'da Studio, Style, Style Climate, Zetec, Zetec Climate, Zetec S, ST ve Ghia donanım seviyelerinde satışa sunuldu. Ayrıca araçta ek olarak 'Tech Pack' adıyla satılan ek donanım paketi alınabiliyordu.
Altıncı nesil Fiesta veya Ford Fiesta Mark VI,[18] ilk kez Eylül 2007'deki Frankfurt Otomobil Fuarı'nda Ford Verve konsept modeli olarak tanıtıldı ve öncelikle Avrupa pazarlarında,[19] Avustralya'da ve ABD'de satışa sunuldu. Araç, Ford'un yeni global B3 platformu üzerinde tasarlanmıştı. Altıncı nesil İngiltere'de Mark VII olarak da adlandırılmaktadır.[20] Aracın üretimi Ağustos 2008'de Ford'un Köln, Almanya fabrikasında başladı. Daha sonra 2009 başlarında Valencia, İspanya fabrikasında üretime geçildi. Çin, tayland ve Meksika'da üretim 2008 son ile 2010 arasında başlatıldı.[21]
Fiesta'nın Kanada satışları Haziran 2010'da, 2011 model yılı etiketiyle başladı.[22] 5 kapılı hatchback 2011 başlarında Meksika'da satışa sunuldu.[23] Altıncı nesil sedan Hindistan'da Temmuz 2011'de satışa sunuldu.[24][25]
Donanım
2008 Fiesta, Ford'un Mondeo, S-MAX ve Galaxy modellerinde de yer alan direksiyondan kumandalı Convers+ menü sistemine sahipti. Ford, satılacak araçların %85'inde bu sistemin satın alınacağını öngördü. Araçtaki yeni ekipmanlar anahtarsız giriş ve 'Ford Power' çalıştırma butonu, yükseklik ve derinliği ayarlanabilir elektrik destekli direksiyon ve taşınabilir müzik çalarlar için USB girişiydi. Ford Mondeo'da yeni sunulan Ford Easyfuel yakıt deposu kapağı standart donanımda yer alırken, aracın içine yumuşak kırmızı bir ışık sağlayan 'ambient lighting' sistemi opsiyonel olarak sunuldu. 2011 ABD pazarı modelinde Ford Sync araç içi iletişim ve eğlence sistemi opsiyonel olarak yer aldı.
Birleşik Krallık'ta satılan Fiesta'larda Studio, Edge, Metal, Style, Style Plus, ECONetic, Zetec, Zetec S, Titanium ve Titanium Individual olarak adlandırılan farklı donanım seviyeleri sunuldu. Türkiye'de ise Trend, MyFiesta, Sport ve Titanium donanım seviyeleri satılmaktadır.[26]
ECOnetic modeli
2008 yılında Ford, Fiesta ECOnetic modelini tanıttı. Araç sınıfı için çok düşük bir rakam olan 98 g/km karbon dioksit salımına sahipti. Araç 2009'da satışa sunuldu. Araçta dizel parçacık filtreli 1.6 Duratorq TDCi dizel motoru kullanılıyordu. Fiesta ECOnetic, aracın hafifletilmesi ve aerodinamik geliştirmeler sayesinde elde ettiği düşük CO2 salımıyla Birleşik Krallık'ta motorlu taşıtlar vergilerinden hariç tutuldu. Aracın yakıt tüketimi 3.6 L/100 km (65 mpg-US, 78 mpg-imp) seviyesindeydi.[27]Hibrit otomobillerin genellikle daha iyi performans gösterdiği otoyol ve emisyon testlerinde[28] ECOnetic, Toyota Prius'tan daha iyi bir performans sergiledi.[29]
Fiesta ST
2011 yılında Ford, Fiesta MkVI tabanlı Fiesta ST konsept modelini tanıttı.[30] Yüksek performanslı model, 1.6 L Ford EcoBoost motoru sayesinde daha yüksek performans ve düşük yakıt tüketimi sunmayı hedefliyordu. Turboşarjlı ve bağımsız çift değişken subap zamanlamalı (Ti-VCT) 1.6 L Ford EcoBoost motoru, 180 PS (130 kW; 180 bhp) gücü ve 177 lb·ft (240 N·m) torkuyla aracın 0–100 km/sa hızlanmasının 7 saniyenin altında olmasına ve 225 km/sa son hıza ulaşmasına olanak sağlıyordu. Ford'un Tork Vektör Kontrolü sisteminin kullanıldığı 6 ileri manuel şanzımanı olan araç, üç farklı ESP modu barındırıyordu. Konsept ST'de eski Focus ST'de kullanılana benzer bir ön ızgara, LED şeritli ön farlar, büyük arka spoyler, çift egzoz çıkışı bulunan agresif tasarımlı arka difüzör ve 17 inç jantlar bulunuyordu. Aracın iç tasarımında yanal destekli Recaro spor koltuklar ve sportif bir dekor kullanılmıştı. Mart 2012'deki Cenevre Otomobil Fuarı'nda tanıtılan üretim modeli, konsept modelden sadece ufak farklara sahipti.
Fiesta ST üretim modelinin Avrupa pazarında üç kapılı olarak 2013 yılında, ABD pazarında ise beş kapılı olarak satılması planlandı.
Gövde tipleri
MkVI Fiesta dört farklı gövde tipiyle satışa sunuldu: 3 ve 5 kapılı hatchback, 4 kapılı sedan ve 2 kapılı van. Modeller farklı pazarlarda şu şekilde satışa sunuldu:
5 kapılı hatchback
Hindistan dışında bütün dünya.
4 kapılı sedan
Öncelikle Çin, Kuzey ve Güney Amerika pazarları, ardından Asya'nın diğer ülkeleri, daha sonra Avustralasya.
3 kapılı hatchback
Avrupa, Avustralasya ve Asya'nın Singapur gibi bazı ülkeler.
2 kapılı van
Sadece Avrupa. Araçta 3 kapılı hatchback ile aynı karoser kullanıldı, ancak standart Fiesta'dan farklı olarak arka camlar metal panellerle değiştirildi ve arka koltuklar yerine düz bir yükleme alanı kullanıldı.
75 PS (55 kW; 74 bhp), 185 N·m (136 lb·ft) 1.6 L Duratorq TDCi motoru bazı ülkelerde 1.4 L TDCi yerine, bazı ülkelerde ise 1.4 L TDCi ile beraber satıldı.
212 N·m (156 lb·ft) torklu 1.6 Duratorq TDCi motoru sadece van olmayan modellerde satışa sunuldu. Tüm van modellerde kullanılan 1.6 Duratorq TDCi 200 N·m (150 lb·ft) torka sahipti.
Araçlar 5 ileri manuel ve 4 ileri otomatik şanzıman ile satışa sunuldu. Otomatik şanzıman sadece 1.4 L Duratec ile satın alınabiliyordu. 2011 Kuzey Amerika modelinde Powershift 6 ileri çift kavramalı şanzıman, 5 ileri şanzımanın yanında opsiyon olarak satışa sunuldu.
6. Nesil Fiesta, Brezilya'da sadece 4 kapılı gövde yapısıyla satışa sunuldu. Brezilya Fiesta'larında Brezilya'da üretilen, biyoetanol kullanımına uygun ancak değişken subap zamanlaması olmayan 1.6 litre Sigma motoru kullanıldı. Motorun benzinli gücü 110 bhp (82 kW), benzinli torku 155 N·m (114 lb·ft); etanol ile gücü 115 bhp (86 kW) ve etanol ile torku 159 N·m (117 lb·ft) idi.
Satış
Ekim 2008'de satışa sunulan Fiesta, Eylül 2010'a dek dünya çapında 940.000, Avrupa'da ise 810.000 adet satmıştır.[32] Mart 2011'de Fiesta MkVI, global pazarda 1 milyon satışı geçmiştir.[33]
Ticari versiyonlar
2007 Ford Fiesta Van 1.4 TDCi
Fiesta'nın altı nesli de ticari kullanım için panelvan karoser yapısıyla üretilmiş, ancak her pazarda satılmamıştır. Mark I, II ve III araçlar standart 3 kapılı karoserin arka camları yerine gövde renginde metal paneller ve arka koltuklar yerine düz bir zemin kaplaması ile panelvan haline getirilmiştir.
1991'de Fiesta Mk III altyapısını kullanan yüksek tavanlı Ford Courier modeli Avrupa'da satışa sunulmuştur. Courier 2002 yılına dek Fiesta Mk IV kasasında da devam etmiş, ardından yerini Ford Transit Connect'e bırakmıştır.
Beşinci nesil Fiesta'da, standart Fiesta Van versiyonu yine 3 kapılı karoser üzerinde tasarlanmıştır. Altıncı nesil Fiesta Van ise Avrupa pazarına standart Fiesta'dan bir yıl sonra, 2009 yılında sunuldu.
Ford Fiesta Mk6 competition hatchback (Kuzey Amerika)
Ford Fiesta, ilk ralli yarışına 1979 Monte Carlo Rallisi'nde Roger Clark ve co-pilotu Jim Porter ile Ari Vatanen ve co-pilotu David Richards ile çıktı. İki araç da önemli oranda özel yarış parçalarıyla modifiye edilmişti. Araçlarda o dönem için devrimci olan limitli kaydırmalı diferansiyel (LSD) teknolojisi kullanılmıştı. Araçlarda 1.600 cm³ Kent motorunun yarış için modifiye edilmiş bir versiyonu kullanılmaktaydı. Aynı motor daha sonra Mk 1 Fiesta XR2'de de kullanıldı.
İki araç, o yılki karlı ve buzlu zeminde başarılı bir performans sergilediler. Roger Clark çok başarılı bir sonuç alamasa da, Ari Vatanen'in Fiesta'sı genel klasmanda 9. oldu; bu başarı yarış takımlarının Fiesta'yla ilgilenmesine yol açtı.
Sonraki yıllarda Fiesta'nın "hot hatch" versiyonları büyük ilgi gördü. Bu versiyonlar arasında Supersport, XR2, S(Sport), XR2i, Si, RS Turbo, RS1800, Zetec S, Zetec RS ve ST gibi modeller vardı. tüm bu modeller, Ford Kent motoru ve Ford Duratec motoru türevleri kullanıyordu.
Ford, 2002 yılında FordRallyeConcept ve Fiesta JWRC modellerini tanıttı. FordRallyeSport modeli, daha önce Ford Puma Super 1600 ve Focus WRC modellerini hazırlayan Ford RallyeSport departmanı ve üç RallyeConcept'in temeli olan kapılı yeni nesil Fiesta'yı tasarlayan Ford Design Europe tarafından ortak geliştirildi. 2003 yazında FIA homologasyonundan geçen araç, Fiesta Super 1600 adıyla 2004 Yunanistan Rallisi'nde ilk kez yarıştı.
Fiesta'nın katıldığı bir diğer önemli yarış serisi, aynı özelliklere sahip Fiesta'ların katıldığı "Fiesta Sporting Trophy" oldu. Bu şampiyona, Mart 2006'da başlayan bir tek marka yarışıydı. Fiesta Sporting Trophy, sadece Fiesta ST Grup N otomobilleri arasında düzenleniyordu. 165 PS (121 kW; 163 bhp) 2.0 L Duratec ST motorunun kullanıldığı Fiesta ST Grup N otomobili, standart Fiesta ST'ye uygulanan M-Sport tarafından üğretilen bir yarış kitiyle hazırlanıyordu. Bu kitte Grup N yarışları için gerekli olan tüm güvenlik ve performans geliştirmeleri yer alıyordu.
Mart 2007'de Pirtek Rally Team, Avustralya Ralli Şampiyonası'nda yarışacak Ford Fiesta Super 2000 otomobilini tanıttı.
18 Kasım 2009'da Ford ve M-Sport S2000 Mark VI aracını tanıttı. Ocak 2010'a kadar homologasyonu olmamasına rağmen araç, Uluslararası Ralli Şampiyonası'nın (IRC) son yarışı olan İskoçya Rallisi'nde yarıştı. Araç öncelikle Super 2000 Dünya Ralli Şampiyonası ve Dünya Ralli Şampiyonası'nda yarışmak üzere tasarlandı, ancak IRC'de de yer alması planlandı.
Fiesta ST Grup N özellikleri
Nasser Al-Attiyah, 2010 Finlandiya Rallisi'nde Ford Fiesta S2000 kullanırken.
Standart Fiesta ST şanzıman kutusuna monte edilmiş eş ileri 'köpek dişi' senkronlu. Güçlendirilmiş aktarma şaftları, plakalı sınırlı kaydırmalı diferansiyel.
Güçlendirilmiş Fiesta ST yol otomobili süspansiyonu. Gözden geçirilmiş ön burçlar, güçlendirilmiş arka aks. Geri sekmesi ayarlanabilir ve gözden geçirilmiş yay oranları olan Reiger sönümleyiciler. Güçlendirilmiş amortisör burçları.
FIA regülasyonlarına uygun, M-Sport tarafından tasarlanmış çok noktalı takla kafesi. Arka kısımda üç X bağlantı, çift tüplü kesintisiz arka kapı barları.
Kevlar kaplamayla güçlendirilmiş standart 45 L yakıt deposu.
Boyutlar
Uzunluk: 3.921 mm (154,4 in). Genişlik: 1.683 mm (66,3 in). Yükseklik: 1.468 mm (57,8 in). İz açıklığı: 2.486 mm (97,9 in).
Rallikros
Ford Fiesta Div 1 rallikros otomobili
Marcus Grönholm'ün 2008 Ford Fiesta ST ERC (4WD, 560 bhp (420 kW; 570 PS), 800 N·m (590 lb·ft)) Rallikros otomobili Stockholm'de bir basın konferansında.
Genel Bakış
Üretici
Ford TeamRS ve İsveçli ralli takımı MSE
Fiesta Rallikros Div 1, turboşarjlı 2.0 L Duratecsıralı dört silindir motora sahip ve benzin veya E85 (%85 benzin, %15 etanol) yakıtıyla çalışan yarış otomobili. 1.200 kg ağırlığındaki araç, 550 bhp (410 kW; 560 PS) gücü ve 820 N·m (600 lb·ft) torku ile 0–97 km/sa hızlanmasını 2.8 saniyede tamamlayabilmektedir. Araç, önceki şampiyon Andreas Erikkson, iki kez Dünya Ralli ŞampiyonuMarcus Grönholm, X Games madalyalı Tanner Foust ve çok sayıda farklı pilot tarafından kullanılmaktadır. Araç, WRC otomobillerinden daha küçük ve daha güçlüdür.
Pist yarışı
Birleşik Krallık'ta Fiesta, çok sayıda kulüp seviyesi pist yarışında yer almaktadır. Fiesta'nın ulusal seviyede katıldığı en önemli yarış, Ford Fiesta Şampiyonası'dır. 1980'ler ve 1990'larda en popüler dönemini yaşayan şampiyona, İngiltere Grand Prix ve British Touring Car Championship (Britanya Turing Otomobil Şampiyonası) yarışları gibi önemli yarışlarda esas yarış öncesi destek yarışı olarak yer almıştır. Şampiyona, ilerleyen yıllarda Ford Credit Fiesta Championship, Ford Fiesta Zetec Championship ve BRSCC Ford Si Challenge gibi farklı adlarla koşulmuştur. Günümüzde BRSCC (Britanya Yarış ve Spor Otomobil Kulübü) tarafından kulüp yarışı olarak düzenlenmektedir. Organizasyonda ayrıca yine Fiesta'ların yarıştığı farklı seriler de düzenlenmektedir:[34]
Ford XR Challenge, XR2 ve XR2i modelleri, ayrıca Escort XR modelleri.[34]
Ford Saloon Championship, genellikle tüm Ford modelleri, ancak C ve E sınıflarında Fiesta'lar özellikle yoğun olarak yer almaktadır. 2006 yılında genel klasmanı Ollie Allen, Fiesta MkIV ile kazanmıştır.[34]
Ödüller
UK Design Council Efficiency Award (Birleşik Krallık Tasarım Konseyi Verimlilik Ödülü). "Aracın işletme ve bakım masraflarının azaltılmasında sıra dışı katkı". 1978 yılında kazanılan ödül, Prens Philip tarafından takdim edildi.
Avustralya'nın En İyi Küçük Otomobili, 2004.
Business Standard Motoring Jüri Ödülü, 2006.
Auto Esporte, Brezilya'nın Yılın Otomobili ödülü, Fiesta Sedan, 2005.[35]
2008 yılında İskoçya'da Yılın Otomobili, 11. Yıllık İskoçya Otomobil Yazarları Derneği toplantısı.
Auto Express dergisi 2009 Yeni Otomobil Ödülleri'nde 'Yılın Otomobili' ve 'En İyi Süpermini'.
ABD Otoyol Güvenliği Dairesi tarafından ön, arka ve yan çarpışmalar ile tavan sağlanlığı konusunda En İyi Güvenlik Seviyesi belgesini alan ilk küçük sınıf otomobil.
Kanada Otomobil Gazetecileri Derneği, '21.000$ Altındaki En İyi Küçük Otomobil Ödülü', 2011.
_LX_3-door_hatchback_(2009-11-16).jpg)
_front_MJ.JPG)
_Zetec_5-door_hatchback_(2011-08-17).jpg)
.JPG)
