Ferağ kaydı

Ferağ kaydı veya bazen “ketebehû” ifadesiyle başlamasından dolayı ketebe kaydı,^[1] müstensihler tarafından yazma eserlerin genellikle sonuna konulan ve metnin istinsahının bittiğini belirten kayıttır.

Ferağ, bir işten vazgeçme, çekilme, el çekme, terk etme anlamlarına gelir.^[2] Ferağ kaydı, işi bitrdiğinin kaydı anlamındadır. Ketebe kaydı, istinsah kaydı gibi farklı isimlerle de anılır.

Daha çok "kad vekaa'l-ferağ" ibaresiyle başladığından bu adı almıştır. (Ve kad vekaal ferağ min tenmikihi bi avnillahi teala ve hüsnü tevfikihi, yevme´l hamis, fi evahiri cemad-i uhra li sene isneteyn ve selasine ve seba miet, ala yedi müelifihi el abd, ed daif, Davûd b. Muhammed el-Davûd el-Kayserî müvelleden es-Savî muhtedden, ğaferellahu lehu ve livalideyhi ve limen kale amin ve sallallahu aleyhi ve sellem.) Çeşitli şekillerde başlayan bu imza kısımlarının çok kullanılan başlama şekillerinden biri de "ketebehû" kelimesidir ve "o yazdı" anlamına gelir. Ketebe yerinde, nemekahu, eğer yazan kendinden bir söz katıyorsa Harrerehu, harekeli yazılmış ise Rakamehu, tevazu için veya karalama olduğunu ifade için Sevvedehu, bir meşke bakarak yazmış ise veya meşk olduğunu ifade için Meşşakahu, istinsah suretiyle yazılmış ise Nesehahu veya Satarehu, aynen taklid edilmiş ise Kalledehu gibi tabirler kullanılmıştır.^[3]

Ferağ kaydı, çoğunlukla istinsah işinin kimin tarafından yapıldığına ve hangi yıl, ay, gün veya gecede, saat kaçta bitirildiğine dair kısa bilgiler verir. Genelde el yazması eserin sonunda olmakla birlikte özellikle çok eski tarihli yazmaların bazen 1a sayfasında da bulunabilir.^[4] Ferağ kaydı, genellikle eserin yazıldığı yazı tipinden farklı olarak ve ters üçgen şekli verilerek düşülürdü.^[5]

Ferağ kaydı yazma eserlerin yaşını ve müellife yakınlığını tespit hususunda başvurulabilecek en önemli unsurdur; ancak güvenirliğinden şüphe edilmesi gereken bazı özel durumlar da vardır. Mesela bir kısım müstensihler, istinsaha esas aldıkları nüshanın ferağ kaydını kopya ettikten sonra kendi adlarını veya o günün tarihini kaydetmemişlerdir; dolayısıyla istinsahını bitirdikleri nüsha, asıl yazıldığı tarihten çok daha önceye aitmiş gibi görünebilir. Bundan dolayı bir yazma nüshanın yaşını tayinde sadece ferağ kaydı ile yetinmemeli, eserin cilt, kağıt, yazı, mürekkep gibi maddi özelliklerine de dikkat etmelidir.

Kaynakça

1. "TDV İslam Ansiklopedisi, Ferağ Kaydı". 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2017. 
2. "Arşivlenmiş kopya". 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2015. 
3. "Arşivlenmiş kopya". 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2015. 
4. El-Muktedab, Müberred'in Arap gramerine dair eseri.
5. Selami ECE, Klâsik Türk Edebiyatının Araştırma Yöntemleri, 1. baskı, Fenomen Yayınları, Erzurum, 2007.