Etkili İnsanların 7 Alışkanlığı, İlk kez 1989'da yayınlanan Stephen R. Covey tarafından yazılan bir iş ve kişisel gelişim kitabıdır.[1]
Covey, etkililiği arzu edilen sonuçları elde etme ile bu sonuçları doğuran şeylere özen gösterme arasındaki denge olarak tanımlamaktadır. Bunu, Altın Yumurtlayan Kaz masalına atıfta bulunarak açıklar. Etkinliğin Ü/ÜY oranı (Üretim/üretim yeteneği) cinsinden ifade edilebileceğini, Ünün istenen sonuçları elde etmeyi ifade ettiğini ve ÜYnin sonuçları üreten şeyle ilgilendiğini iddia eder.
Covey, birçok modern kişisel gelişim kitabında yaygın olarak gördüğü ve kişilik etiği olarak adlandırdığı şeye karşı çıkar. Karakter etiği olarak adlandırdığı şeyi ise teşvik eder. Karakter etiği; kişinin değerlerini, evrensel ve ebedi olduğunu iddia ettiği ilkelerle uyumlu hale getirmek olarak tanımlanır. Covey bunu yaparken ilke ve değerleri birbirinden ayırır.İlkeleri dışsal doğa yasaları olarak görürken, değerler içsel ve özneldir. Değerlerin insanların davranışlarını yönlendirdiğini, ilkelerin ise sonuçları belirlediğini söyler. Covey öğretilerini bağımlılıktan bağımsızlığa, oradan da karşılıklı bağımlılığa doğru ilerleyen bir ilerleme süreci olarak organize edilmiş yedi alışkanlıktan oluşan bir dizi halinde sunar.
7 alışkanlık
Covey paradigma değişimi kavramını kullanır ve farklı bakış açılarının var olduğunu, yani iki kişinin aynı şeyi görebildiği halde birbirinden farklı düşünebileceğini söyler.
Covey ayrıca olgunluk sürekliliğini de ortaya koyar.[2] Bunlar artan olgunluğun birbirini takip eden üç aşamasıdır: bağımlılık, bağımsızlık ve karşılıklı bağımlılık. Doğumda herkes bağımlıdır ve bağımlılığın özellikleri devam edebilir; bu olgunluğun ilk ve en düşük aşamasıdır.
Yazar ilk üç alışkanlığın her birinin bağımsızlığa ulaşmaya yardımcı olmayı, sonraki üç alışkanlığın karşılıklı bağımlılığı sağlamaya, yedinci alışkanlığın ise bu başarıları sürdürmeye yardımcı olmayı amaçladığını belirtir. Kitapta yedi alışkanlığın her birine ayrılmış bir bölüm mevcuttur.
Bağımsızlık
İlk üç alışkanlık bağımlılıktan bağımsızlığa (yani kendi kendine hakim olmaya) doğru gelişimi amaçlar.
Alışkanlık 1: "Proaktif olun"
Proaktivite, kişinin kendi deneyimlerine verdiği tepkinin sorumluluğunu almak, olumlu yanıt vermek ve durumu iyileştirmek için inisiyatif almaktır. Covey, "uyarıcı ile tepki arasında nasıl tepki vereceğinizi seçme yeteneğinizin yattığını" ve kişinin rızası olmadan hiçbir şeyin kişiye zarar veremeyeceğini öne sürer. Covey, kişinin etki çemberini ve ilgi çemberini tanımayı tartışır. Kişinin tepkilerine odaklanmasını ve etkisinin merkezine odaklanmasını tartışır.
Alışkanlık 2: "Sonunu düşünerek başlayın"
Yazar kişinin gelecekte ne istediğini tasavvur etmeyi (kişisel bir misyon beyanı), böylece kişinin buna yönelik çalışıp plan yapabilmesini ve insanların yaşamda nasıl önemli kararlar aldıklarını anlamayı tartışır. Etkili olabilmek için kişinin ilkelere dayalı olarak hareket etmesi ve misyon beyanlarını sürekli gözden geçirmesi gerektiğini belirtir. Şunu sorar: Şu anda olmak istediğin kişi misin? Kendin hakkında ne söylemek istersin? Nasıl hatırlanmak istersin? Alışkanlık 1 kişinin hayatını eyleme geçme ve proaktif olma yönünde değiştirmesini tavsiye eder.
Covey, her şeyin iki kere yaratıldığını söyler: İnsan harekete geçmeden önce zihninde harekete geçmelidir. Bir şey yaratmadan önce iki kez ölçülmelidir. Sadece harekete geçmemeli; Önce düşünerek: Ben böyle mi olmasını istiyorum ve bunlar doğru sonuçlar mı? denilmelidir.
Alışkanlık 3: "Önce önemli işleri ilk sıraya koyun"
Covey neyin önemli, neyin acil olduğunu anlatır. Yazara göre öncelik aşağıdaki sıraya göre verilmelidir:
- I. Çeyrek. Acil ve önemli (Yapın) – önemli son teslim tarihleri ve krizler
- II. Çeyrek. Acil değil ama önemli (Planlayın) – uzun vadeli gelişme
- III. Çeyrek. Acil ama önemli değil (Vekil) – teslim tarihleriyle ilgili dikkat dağıtıcı şeyler
- IV. Çeyrek. Acil değil ve önemli değil (Ortadan kaldırın) – anlamsız dikkat dağıtıcı şeyler
Covey, sıralamanın önemli olduğunu söyler. I. çeyrekteki maddeleri tamamladıktan sonra, insanlar zamanlarının çoğunu II'ye harcamalıdır ancak birçok kişi III. ve IV.'de çok fazla zaman harcar.
Dayanışma
Sonraki üç alışkanlık karşılıklı bağımlılıktan (yani başkalarıyla çalışmaktan) bahseder:
Alışkanlık 4: "Kazan-kazan'ı düşünün"
Yazar, ilişkilerinizde karşılıklı yarar sağlayan kazan-kazan çözümleri veya anlaşmaları aramayı önerir. Herkes için bir "kazanç" arayarak insanlara değer vermek ve saygı duymak, aynı durumda yalnızca bir kişinin istediğini yapmasından daha uzun vadeli bir çözümdür. Kazan-kazan diye düşünmek nazik olmakla ilgili değildir ya da çabuk çözülecek bir teknik de değildir. Covey, bunun insan etkileşimi ve işbirliği için karakter temelli bir kod olduğunu söyler.
Alışkanlık 5: "Önce anlamaya çalışın, sonra anlaşılmaya"
Bir kişiyi gerçekten anlamak için empatik dinlemeyi kullanmak onu dinlemeye karşılık vermeye ve etkilenmek için açık fikirli olmaya zorlar. Bu durum, şefkatli ve olumlu problem çözme atmosferi yaratır.
Alışkanlık 5, antik Yunan felsefesinde üç ikna tarzıyla ifade edilir:
- Ethos kişinin kişisel güvenilirliğidir. İnsanın ilham ettiği şey güvendir ve bu kişinin "duygusal banka hesabıdır".
- Pathos empatik taraftır. Başka bir kişinin iletişiminin duygusal güveniyle uyum içinde olmaktır.
- Logos, durumun mantık, akıl yürütme kısmıdır.
Covey, kavramların sırasının onların göreceli önemini gösterdiğini söylemektedir.
Alışkanlık 6: "Sinerji Oluşturun"
Yazar kimsenin tek başına başaramayacağı hedeflere ulaşmak için insanların güçlü yönlerini olumlu ekip çalışmasıyla birleştirmeyi teşvik eder.
Devamlı gelişim
Son alışkanlık, hem kişisel hem de kişiler arası etki alanlarında sürekli gelişmedir.
Alışkanlık 7: "Baltayı bileyin"
Covey, sürdürülebilir, uzun vadeli, etkili bir yaşam tarzı yaratmak için kişinin kaynaklarını, enerjisini ve sağlığını dengelemesi ve yenilemesi gerektiğini söylemektedir. Öncelikli olarak fiziksel yenilenme için egzersize, iyi duaya ve zihinsel yenilenme için iyi okumaya vurgu yapar. Ayrıca ruhsal yenilenme için topluma hizmetten de söz eder.
Covey "yukarı doğru sarmal" modelini açıklar. Vicdan yoluyla, anlamlı ve tutarlı ilerlemenin yanı sıra yukarıya doğru bir sarmal, büyüme, değişim ve sürekli gelişmeyle sonuçlanacaktır. Temelde kişi, 7 Alışkanlık'ta özetlenen ilkeleri her yinelemede giderek daha yüksek düzeylerde bütünleştirmeye ve bunlara hakim olmaya çalışır. Herhangi bir alışkanlığın sonradan geliştirilmesi farklı bir deneyim yaratacak ve kişi ilkeleri daha derin bir anlayışla öğrenecektir. Yukarıya doğru sarmal model üç bölümden oluşur. Bunlar; öğren, taahhüt et, yap bölümleridir. Yazara göre yukarı doğru giden sarmalda büyümek ve gelişmek için kişinin vicdanını giderek daha fazla eğitmesi gerekir. Eğitim yoluyla yenilenme fikrinin kişiyi kişisel özgürlük, güvenlik, bilgelik ve güç yoluna iteceğini söyler.
Etkisi
1994'ün sonunda ABD Başkanı Bill Clinton, Covey'i diğer yazarlarla birlikte Camp David'e davet ederek kitabın fikirlerini kendi başkanlığına nasıl entegre edebileceği konusunda kendisine danışmanlık yapmasını istedi.[3][4]
Ağustos 2011'de Time, kitabı "En Etkili 25 İşletme Yönetimi Kitabı" arasında listeledi.[5]
Covey'in 2012'deki ölümünden sonra kitap 20 milyondan fazla kopya satmıştır.[6]
Kaynakça
Dış bağlantılar
