Eski Norveççe, Orta Çağ süresince Norveç'te konuşulan eski Nors dilinin adıdır.[1] Eski Nors dili terimi, Nors coğrafyasında konuşulan dilin genel adıdır. Bu dili kullanan ülkeler arasında Norveç'in yanı sıra; Danimarka, İzlanda, İsveç, Grönland ve Arktik Okyanusu'ndaki adalar da vardır. Eski Norveççe ise özel olarak Norveç'te konuşulan eski dili ifade eder. Aynı şekilde Eski İzlandaca da özel olarak İzlanda adasındaki dili ifade eder. Birbirine birçok benzerlik gösteren bu diller yeni de kendi coğrafyalarında kendi kültürleriyle etkileşimleri sonucu, bazı farklılıklara sahiptirler.
Orta Çağ'da Avrupa'yı kıran Büyük Veba Salgını Norveç nüfusunun da neredeyse yarısının yok olmasına neden oldu. Norveççe dilinin bu dönemde gelişmesinde bunun bir etken olduğu düşünülür. 1350'den başlayarak 1550'lere kadar uzanan süreçte Norveç'te konuşulan dile Orta Norveççe denir. Bu dil, birçok değişim sürecinden geçti; zamanla gramer yapısı basitleştirildi ve sıfatlardaki kişi tonlamalarından vazgeçildi. Aynı şekilde bir sesli harf azaltılmasına gidildi ve birçok şivesinin sonundaki sesli harfler "e" harfi ile değiştirildi.
Fonemik repertuvarı da bazı değişimler yaşadı. Diş ile çıkarılan sesler olan þ and ð harfleri kaldırıldı ve bunların yerine t ve d harfleri geçti.
Eski Norveççe ve Eski İzlandaca
Eski Norveççe ve Eski İzlandaca arasındaki en temel farklardan biri, Norveççede 11. yüzyıl civarında hl-, hn- ve hr- seslerinin zamanla ortadan kaldırılması oldu. Böylelikle İzlandacada hlíð (eğim), hníga (reverans) ve hringr 'halka' Norveççede sırasıyla, líð, níga ve ringr'ya dönüştü. Bir başka fark da İzlandacada burun seslerinin 12. yüzyıla kadar devam etmesine karşın, bunların Norveççede çok daha erken bir tarihte ortadan kalkmasıdır.
Kaynakça
Dış bağlantılar
