Elektra, gruptaki yıldızlar arasında 3,72 görünür büyüklüğüyle en parlak üçüncü yıldızdır. Tayf sınıfı B6 IIIe olan yıldız, Güneş'ten yaklaşık olarak 400 ışık yılı uzaklıkta bulunur.[1] Ülker Kümesi'nin ise 444 ışık yılı uzaklıkta olduğu düşünülmektedir. Elektra’nın çoklu yıldız sistemi olduğuna dair birçok makale yayınlanmış, fakat bu iddialar çelişkilidir ve hiçbir zaman doğrulanmamıştır.[11]
Bu yıldızın öngörülen dönüş hızı 181 km/s'dir, bu da onu hızlı dönen bir yıldız yapar. Bu, yıldızın ekvatoral dönüş hızının Dünya'ya olan görüş doğrultusundaki bileşenidir. Yıldızın kutup eğikliği tahminen 46,8°±1,6°'dir ve bu da onun gerçek ekvatoral dönme hızını 320±18 km/s olarak verir. Elektra'nın hızlı dönüş hızı, kutupların basıklaşmasına ve ekvatorun genişlemesine neden olur. Bu durum, yıldızın yüzey çekim kuvvetini düzgün olmayan bir şekilde dağıtarak sıcaklık farklılıklarına yol açar. Bu etki, enleme göre radyasyon farklılıklarına yol açtığı için kütleçekim kararması (gravity darkening) olarak bilinir. Hızlı dönüş, çekirdek yoğunluğunu artırarak ve radyasyon çıkışını azaltarak yıldızın ömrünü uzatır.[9]
Elektra, tayfında belirgin hidrojen emisyon çizgilerine sahip B-tipi bir yıldız olan Be yıldızı olarak sınıflandırılır.[3] Be yıldızları, normal B-tipi yıldızlara kıyasla 1,5-2 kat daha yüksek bir dönme hızına sahiptir. Bu yüksek dönme hızı, küçük çaplı fışkırmalarda bile kütle kaybına neden olabilir.[7] Radyal hız ölçümlerindeki değişiklikler bu yıldızın bir yoldaşı olabileceğini düşündürmektedir ve bu da Elektra'yı spektroskopik ikili yıldız yapabilir.[12][13] Bununla birlikte, interferometri dahil takip çalışmaları herhangi bir yoldaş yıldız(ları) doğrulayamadığından, büyük olasılıkla tek bir yıldızdır.[14]
Elektra bir değişen yıldız olabilir ve Şüpheli Değişen Yıldızların Yeni Kataloğu'nda (New Catalogue of Suspected Variable Stars) NSV 15755 olarak yer alır. Elektra'nın parlaklığındaki düşük genlikli değişkenlik Kepler/K2 tarafından tespit edilmiştir ve yıldızın ışık eğrisinin Fourier analizi, en güçlüleri 1,107 ve 1,165 gün olmak üzere birkaç salınım dönemi göstermektedir.[15] Uluslararası Değişen Yıldız Endeksi bu yıldızı yavaş zonklayan B-tipi yıldız olarak sınıflandırır.[16]
Elektra'nın kızılötesi gözlemleri yaklaşık 0,5 kadir büyüklüğe eşit aşırı bir radyasyon seviyesi göstermiştir. Bu emisyon muhtemelen radyasyonla tetiklenen kütle kaybı ve yıldızın hızlı dönüşü nedeniyle oluşan bir gaz diskinden kaynaklanmaktadır. Bu diskler, yaklaşık on yılda bir meydana gelen madde atımıyla oluşur ve daha sonra yıldızın etrafındaki ekvator düzlemine yerleşir. Bununla birlikte, bu yıldızı çevreleyen parlak bulutsu, gözlemleri kuşkulu hale getirmektedir.[17]
Geleneksel adı olan Elektra,[18]Yunan mitolojisindeÜlker (Pleiades) kardeşlerinden biridir. 2016 yılında Uluslararası Astronomi Birliği (International Astronomical Union - IAU), yıldızlar için özel isimleri kataloglamak ve standartlaştırmak amacıyla bir Yıldız İsimleri Çalışma Grubu (Working Group on Star Names - WGSN) oluşturdu.[19] WGSN, 21 Ağustos 2016'da bu yıldız için Electra adını onayladı ve şimdi bu ad IAU tarafından onaylanmış Yıldız İsimleri Listesi'nde yer almaktadır.[20]
^Ducati, J. R (2002). "VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
^abGrady, C. A.; Bjorkman, K. S.; Snow, T. P.; Sonneborn, George; Shore, Steven N.; Barker, Paul K. (Nisan 1989). "Highly ionized stellar winds in Be stars. II - Winds in B6-B9.5e stars". Astrophysical Journal, Part 1. 339: 403-419. Bibcode:1989ApJ...339..403G. doi:10.1086/167306.
^abJohnson, H. L.; Iriarte, B.; Mitchell, R. I.; Wisniewskj, W. Z. (1966). "UBVRIJKL photometry of the bright stars". Communications of the Lunar and Planetary Laboratory. 4: 99-110. Bibcode:1966CoLPL...4...99J.
^Pearce, J. A.; Hill, G. (1975). "A spectroscopic investigation of the Pleiades". Publications of the Dominion Astrophysical Observatory. 14 (14): 319-343. Bibcode:1975PDAO...14..319P.
^abHarmanec, P (2000). "Physical Properties and Evolutionary Stage of Be Stars". The be Phenomenon in Early-Type Stars. 214: 13. Bibcode:2000ASPC..214...13H.
^Hutter, D. J.; Tycner, C.; Zavala, R. T.; Benson, J. A.; Hummel, C. A.; Zirm, H. (2021). "Surveying the Bright Stars by Optical Interferometry. III. A Magnitude-limited Multiplicity Survey of Classical be Stars". The Astrophysical Journal Supplement Series. 257 (2): 69. arXiv:2109.06839 $2. Bibcode:2021ApJS..257...69H. doi:10.3847/1538-4365/ac23cb.
^Abt, Helmut A.; Barnes, Ronnie C.; Biggs, Eleanor S.; Osmer, Patrick S. (Kasım 1965). "The Frequency of Spectroscopic Binaries in the Pleiades". Astrophysical Journal. 142: 1604-1615. Bibcode:1965ApJ...142.1604A. doi:10.1086/148440.
^Pearce, J. A.; Hill, Graham (1971). "Four Suspected Spectroscopic Binaries in the Pleiades". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 83 (494): 493-495. Bibcode:1971PASP...83..493P. doi:10.1086/129161.
^Hutter, D. J.; Tycner, C.; Zavala, R. T.; Benson, J. A.; Hummel, C. A.; Zirm, H. (2021). "Surveying the Bright Stars by Optical Interferometry. III. A Magnitude-limited Multiplicity Survey of Classical Be Stars". The Astrophysical Journal Supplement Series. 257 (2): 69. arXiv:2109.06839 $2. Bibcode:2021ApJS..257...69H. doi:10.3847/1538-4365/ac23cb.
^abWhite, T. R. (Kasım 2017). "Beyond the Kepler/K2 bright limit: variability in the seven brightest members of the Pleiades". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 471 (3): 2882-2901. arXiv:1708.07462 $2. Bibcode:2017MNRAS.471.2882W. doi:10.1093/mnras/stx1050.
^"NSV 15755". The International Variable Star Index. AAVSO. 8 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2022.
^Gorlova, Nadya; Rieke, George H.; Muzerolle, James; Stauffer, John R.; Siegler, Nick; Young, Erick T.; Stansberry, John H. (Ekim 2006). "Spitzer 24 μm Survey of Debris Disks in the Pleiades". The Astrophysical Journal. 649 (2): 1028-1042. arXiv:astro-ph/0606039 $2. Bibcode:2006ApJ...649.1028G. doi:10.1086/506373.