el-Farazdak (Arapça: الفرزدق) (ö. 732), Emevî döneminin en meşhur Arap şairlerinden biridir. Nazmettiği nakâ'id şiirleri geniş bir tanınırlığa ulaşmıştır. Öyle ki bu dönemde nakâ'id türünün daha ziyade el-Ahtal, Cerîr ve el-Farazdak ile özdeşleştirildiğini söylemek mümkündür.[1]
Hayatı
el-Farazdak'ın tam olarak ne zaman doğduğu bilinmemektedir. Ancak onun doğumunun, Ömer'in hilafetinin son dönemlerine doğru, muhtemelen 640 yılının sonrasında gerçekleştiği tahmin edilmektedir. el-Farazdak, Temîm kabilesinin Mucâşi' boyunda, varsıl, cömert ve kültürlü bir ailede dünyaya gelmiştir. Buna karşın şairin ailesinin köklü bir şiir mirasına sahip olmadığı anlaşılmaktadır. Fakat el-Farazdak, kendisine sağlanan imkanlardan yararlanmış ve çok sayıda şairin bulunduğu bir muhitte yetişmesini bir avantaja dönüştürmeyi başarmıştır. Böylelikle gençlik yıllarında bedevî kültürünü yakından gözlemleme fırsatı bulmuştur.[2]
Kaynakça
