Davranışçı terapi veya davranışsal psikoterapi, davranışçılık ve/veya bilişsel psikolojiden türetilen teknikleri kullanan klinik psikoterapiye atıfta bulunan geniş bir terimdir. Spesifik, öğrenilmiş davranışlara ve çevrenin veya diğer insanların zihinsel durumlarının bu davranışları nasıl etkilediğine bakar ve davranışçılığın öğrenme teorisine dayanan tekniklerden oluşur: tepkisel veya edimsel koşullanma. Bu teknikleri uygulayan davranışçılar ya davranış analistleri ya da bilişsel-davranışçı terapistlerdir. Objektif olarak ölçülebilir olan tedavi sonuçlarını arama eğilimindedirler. Davranış terapisi, belirli bir yöntemi içermez, ancak bir kişinin psikolojik sorunlarını tedavi etmek için kullanılabilecek çok çeşitli tekniklere sahiptir.[2]
Davranışsal psikoterapi bazen bilişsel psikoterapi ile yan yana konur. Bilişsel davranışçı terapi, bilişsel yeniden yapılandırma, olumlu pekiştirme, alışkanlık (veya duyarsızlaştırma), karşı koşullandırma ve modelleme gibi her iki yaklaşımın yönlerini bütünleştirir.
Kaynakça
- ^ Antony, M.M., & Roemer, E. (2003). Behaviour therapy. In A.S. Gurman & S.B. Messer (Eds.), Essential psychotherapies (2nd ed., pp. 182-223). New York: Guilford.
