Rosalie Jean Willis (1955–1958) Candy Stevens (1959–1963)
Çocuk(lar)
4
Ebeveyn(ler)
Kathleen Maddox, Walker Scott
İmza
Charles Manson (1971)
Charles Milles Manson (12 Kasım 1934 - 19 Kasım 2017), Amerikalı suçlu ve "Manson Family" (Manson Ailesi) isimli tarikatın kurucusu.[1] Suç tarihinin en popüler ikonlarından biridir.[2] Manson ve takipçileri, Ağustos 1969'da ırklar arası savaş başlatmak için iki gecede yedi kişiyi vurarak ve bıçaklayarak öldürdü.[3] Manson, cinayetleri doğrudan kendisi gerçekleştirmemiş olsa da cinayetlerin emrini verip planlamasından dolayı, 1971'de birinci derece 7 cinayetten mahkûm edildi.[4]
Onu 16 yaşında iken doğuran annesi bir seks işçisi idi. Çocuk yaşlarda annesinin cezaevine girmesi sonrası hırsızlık yaparak geçinmeye, sokaklarda yaşamaya başladı. 18 yaşında kendisi de tutuklandı. Cezaevinde bir koğuş arkadaşı tarafından bıçak tehdidiyle cinsel istismara uğrayınca ıslah evine yerleştirildi. 1954 yılında şartlı tahliye ile serbest kaldı. Sahte çek vermek, kadın satıcılığı, uyuşturucu gibi suçlar nedeniyle defalarca hapse girip çıktı. 1967 yılında son kez tahliye olduktan sonra, etrafına topladığı kişilerle bir "aile" oluşturarak Los Angeles'ta bir çiftliğe yerleşti. Bu çiftlikte geliştirdiği "teorilerle" yönlendirdiği müritlerinden 5 kişi, Roman Polanski'nin hamile eşi Sharon Tate, Abigail Folger, Polonyalı oyuncu Wojciech Frykowski, erkek kuaförü Jay Sebring ve lise mezunu bir genç olan Steven Parent'i Los Angeles'ta öldürdüler.
Ertesi gece bu kez Manson'ın da katıldığı grup, Labianca çiftini aynı şekilde öldürüp parçaladı. Taraftarı olan bir kadının, farklı bir suçla tutuklandığında, işledikleri cinayetleri övünerek anlatması sonucunda Manson ve dört arkadaşı tutuklandı. İdama mahkûm edilmelerine rağmen idam cezasının kaldırılması nedeniyle Kaliforniya yüksek mahkemesince cezaları ömür boyu hapis cezasına çevrildi. Toplam cinayetlerinin sayısı belirlenemeyen Manson ve grubunun otuz beş ölümden sorumlu olduğu düşünülür. Charles Manson ABD'de nefret edenler kadar, onu seven, serbest bırakılmasını isteyen, çeşitli fan kulüpler oluşturup kampanyalar düzenleyen bir hayran kitlesine de sahipti.
Corcoran'daki California Eyalet Hapishanesi'nde ömür boyu hapis cezasını çekti ve 19 Kasım 2017 tarihinde 83 yaşında öldü.[5]
Manson ve popüler kültür
Müzik
6 Mart 1970 tarihinde Manson'ın şarkılarından oluşan Lie: The Love & Terror Cult adlı albüm yayımlandı.[6][7][8] Bu albümde daha önceleri Beach Boys tarafından bestelenen "Never Learn Not to Love"ın yeni bir sürümü olan "Cease to Exist" gibi kayda değer çalışmalar yer almaktadır.[9][10] Ancak yayımlanmasından sonraki iki ay içinde albüm için basılan iki bin kopyanın sadece 300'ü sattı.[11] Bu albümden sonra sürekli olarak Manson tarafından kaydedilen çeşitli müzik çalışmaları gündeme geldi.[12]The Family Jams adlı albüm iki disklik bir çalışma olup 1970 yılında Manson ve ailesi tarafından kaydedilen şarkıları içermektedir. Steve Grogan tarafından gitar ve ana vokalleri üstlenilen albümde Lynette Fromme, Sandra Good, Catherine Share gibi isimlerin de imzası yer almaktadır.[12][13]One Mind adındaki müzik, şiir ve konuşma kayıtları derlemesi de Nisan 2005'te yayımlanmış olup,[12]Creative Commons lisansı altına alınmış durumdadır.[14][15]
Amerikan rock grubu Guns N’ Roses da Manson'ın "Look at Your Game, Girl" adlı şarkısını 1993 albümleri "The Spaghetti Incident?" içinde belirtilmeyen on üçüncü şarkı olarak tekrar kaydetti.[16][17]Marilyn Manson albümü Portrait of an American Family'de yer alan "My Monkey" adlı şarkıda Charles Manson'ın "Mechanical Man" şarkısında da yer alan sözler geçmektedir.[18][19]
Yine Manson'ın "I'm Scratching Peace Symbols on Your Tombstone" (veya "First They Made Me Sleep in the Closet"), "Garbage Dump" ve "I Can't Remember When" adlı şarkıları 1976 yılı televizyon filmi "Helter Skelter"ın özgün film müzikleri arasında yer almaktadır. Ancak buradaki sürümlerin seslendirmesi Steve Railsback tarafından yapıldı.[20] Günümüzdeki popüler bir şehir efsanesine göre Manson, 1965 yılında Monkees grubuna katılmak için bir yetenek denemesinde bulundu fakat o dönemde McNeil Adası'nda hapiste olduğu için bu isteği geri çevrildi.[21]
Sağlığı ve ölümü
1 Ocak 2017'de Manson, Corcoran'daki California Eyalet Hapishanesinde, Bakersfield şehir merkezindeki Mercy Hastanesine kaldırıldığında mide-bağırsak kanaması geçiriyordu. Bir kaynak Los Angeles Times'a Manson'ın ciddi şekilde hasta olduğunu[22] ve TMZ'nin doktorlarının onu ameliyat için "çok zayıf" olarak gördüğünü bildirdi.[23] 6 Ocak'ta cezaevine geri gönderildi ve tedavisinin niteliği açıklanmadı.[24] 15 Kasım 2017'de yetkisiz bir kaynak Manson'ın Bakersfield'daki bir hastaneye döndüğünü söyledi,[25] ancak California Düzeltme ve Rehabilitasyon Departmanı bunu eyalet ve federal tıbbi mahremiyet yasalarına uygun olarak onaylamadı.[26] 19 Kasım'da hastanede solunum yetmezliği ve kolon kanserinden kaynaklanan kalp durmasından öldü.[27][28][29]
Manson'ın torunu Jason Freeman, Manson'ın kalıntılarına ve kişisel eşyalarına sahip olma niyetini belirtti. Manson'ın mektup arkadaşı Michael Channels, Manson'ın tüm mülkünü ve Manson'ın vücudunu Channels'a bırakan 14 Şubat 2002 tarihli bir Manson vasiyetine sahip olduğunu iddia etti. 12 Mart 2018'de California'daki Kern County Yüksek Mahkemesi, Manson'ın cesediyle ilgili olarak Freeman'ın lehine karar verdi. Freeman, Manson'ın bedenini 20 Mart 2018'de yaktı.[30]
Kültürel yankılanma
Tate-LaBianca tutuklamalarından sonraki aylar içinde Manson, yeraltı basını tarafından 1960'ların "karşı kültürüne" bir örnek olarak ilan edildi.[11][31] Haziran 1970 sayısında yer alması için Los Angeles'a gelen bir Rolling Stone yazarı,[32] kanlı "Healter [sic] Skelter" cesedinin fotoğrafını gördü. Bu da Manson'ı popüler kültürle bağdaştırmaya yetecek bir tespitti.[33] Manson'ın modada,[34][35] grafiklerde,[36][37] müzikte,[38] filmlerde, televizyonlarda ve tiyatro sahnelerinde bıraktığı bir etki bulunmaktadır. Kurgusal olmayan Helter Skelter adlı kitabın 1994 basımı için oluşturulan bir sonsözde, davacı Vincent Bugliosi, bir BBC çalışanının kullandığı ve o dönemde Manson'a Avrupa'da nasıl bakıldığını özetleyen "neo-Manson ekolü" tabirine yer verdi.
Popüler müzik kültüründe Manson'a değinen çalışmalardan biri de, Alkaline Trio'nun "Sadie" adlı çalışması olup sözlerinde "Sadie G", "Ms. Susan A" ve "Charlie's broken .22" gibi kalıplara yer verilmektedir.[39] "Sadie Mae Glutz", Susan Atkins'in Manson'ın da içinde bulunduğu ailede bilindiği isimdi. "Sadie"nin sözlerini daha sonra Atkins'in yargılanması sırasında yaptığı ifadeden konuşma kayıtları izledi.[40][41]
Manson o kadar büyük bir alanda etki bıraktı ki, kimi müzik gruplarına da bir şekilde isim verdi. "Spahn Ranch" ve Marilyn Manson gibi gruplar bunlardan ikisidir.[42] Yine ailenin yaptığı suçlar, John Moran'ın opera çalışması The Manson Family ve Stephen Sondheim'ın müzikali Assassins gibi çalışmalarda kendine yer buldu.[43][44] Manson'ın başından geçen kimi olaylar televizyona uyarlandı.[45][46]South Park bölümlerinden olan Merry Christmas, Charlie Manson!'da, Manson, "666" sayısına ithaf edilen "06660" şeklindeki koğuş numarasıyla, animasyonda yer almıştır.[47][48]
Belgeseller
"Manson" adındaki bir belgesel Robert Hendrickson ve Laurence Merrick tarafından 1973 yılında çekildi.[49]
"Charles Manson Superstar" adındaki bir belgesel Nikolas Schreck tarafından 1989 yılında çekildi.[50]
^Yes it’s CC! 27 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Photo verifying Creative Commons license of One Mind. blog.limewire.com. Retrieved April 13, 2008.
Noe, Denise. "The Manson Myth". CrimeMagazine.com December 12, 2004.
Watson, Charles. Will You Die for Me? Charles Watson autobiography as told to Ray Hoekstra; presented at Watson website (aboundinglove.org). Retrieved April 16, 2007.
