Bothrops atrox |
---|
|
|
Asgari endişe altında (IUCN 3.1) |
|
|
|
Bothrops atrox |
|
- Coluber atrox Linnaeus, 1758
- [Coluber] ambiguus Gmelin, 1788
- Vipera Weigeli Daudin, 1803
- Cophias holocericeus
Wied-Neuwied, 1821
- Trigonoceph[alus]. atrox
– Schinz, 1822
- Vipera atrox Weigelii – Schinz, 1822
- Trigonoceph[alus]. holocericeus
– Schinz, 1822
- Bothrops furia Wagler, 1824
- Bothrops tessellatus Wagler, 1824
- Craspedocephalus atrox
– Fitzinger, 1826
- Craspedocephalus Weigelii
– Fitzinger, 1826
- [Bothrops] atrox – Wagler, 1830
- [Bothrops] ambiguus – Wagler, 1830
- T[rigonocephalus]. atrox
– Schlegel, 1837
- Trigonocephalus Colombiensis Hallowell, 1845
- Bothrops affinis Gray, 1849
- Bothrops atrox var. tessellatus
– Jan & Sordelli, 1875
- Lachesis atrox – Boulenger, 1896
- Botrhops atrox – Recinos, 1913
- B[othrops]. Neuvoiedii Venezuelenzi Briceño Rossi, 1934
- Trimeresurus atrox
– Schmidt & Walker, 1943
- Bothrops atrox atrox – Hoge, 1952
- Bothrops colombiensis – Hoge, 1966
- Bothrops atrox colombiensis
– Gubensk, Turk & Drujan, 1978
- Bothrops isabelae
Sandner-Montilla, 1979
- Bothrops lanceolatus aidae
Sandner-Montilla, 1981
- B[othrops]. atrox aidae
– Vanzolini, 1986
- Bothrops lanceolatus nacaritae Sandner-Montilla, 1990[1]
|
- Bilinen adları: bayağı mızrak kafalı, fer-de-lance, barba amarilla.[2]
Bothrops atrox Andlar'ın doğusunda Güney Amerika'nın kuzey kesimlerindeki tropik alçak bölgelerinde bulunan bir çukur engerek türüdür.[1] Tanımlanmış herhangi bir alt türü bulunmamaktadır.[3] Bu tür çok tehlikelidir ve başka herhangi bir Amerikan sürüngeninden daha fazla insan ölümünden sorumludur.
Dağılımı
Kolombiya'nın güneydoğusu, Venezuela, Guyana, Suriname, Fransız Guyanası'nın güneyi ve batısı, Ekvador ve Peru'nun batısı, Bolivya'nın kuzeyi ve Brezilya'nın kuzey yarısı da dahil olmak üzere Andlar'ın doğusunda Güney Amerika'nın tropikal alçak bölgelerinde yaşar.[1]
Habitat
Yağmur ormanlarındaki büyük yıkıma rağmen en kalabalık çukur engerekler arasında yer alır ve tehlike altında değildir. Trinidad'da nemli alçak bölge ormanlarını tercih eder.[4]
Davranış
Genellikle karasal olmalarına rağmen çok iyi bir yüzücüdür ayrıca ava ulaşmak için gerekliyse ağaçlara tırmanabilir. Genellikle gececidir ancak yiyecek aramak için günün her vaktinde aktif olabilir. Bu yılanlar ayrıca çok kolay tahrik olabilir ve sıkça saldırır.
Beslenme
Diyeti küçük memelileri, kuşları ve ayrıca kurbağaları ve kertenkeleri kapsar. Büyük avlara saldırır ve serbest bırakır. Sonrasında koku yardımı ile avı takip eder.
Zehir
Bu yılanların kemirgen aramak için kahve ve muz dikim alanlarına girdiği bilinmektedir. İşçiler, neredeyse algılanamayacak şekilde saatlerce kamuflaj halinde bekleyen ve çok hızlı saldırabilen bu yılanlar tarafından sıklıkla ısırılırlar.
Özellikle ölümcül ve çabuk etki eden zehiri yüzünden çok korkulan bir yılandır. Ölüm oranı eskiden yüksek olmasına rağmen, şimdilerde eğer kurban yeterinde kısa zamanda tıbbi yardıma ulaşabilirse tedavi genellikle mümkün olmaktadır.[5] Salgıladığı zehir miktarı ortalama 124 mg'dır. Bazen bu miktar 342 mg'a kadar çıkabilir. Sadece 62 mg zehir insanlar için ölümcüldür.
Bu yılanın zehirinden elde edilen reptilaz (batroxobin) enzimi modern tıpta fibrinojen seviyesinin ölçümünde ve kanın koagülasyon kapasitesinin hesaplanmasında kullanılır.
Dış bağlantılar
Kaynakça
- ^ a b c McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, Volume 1. Herpetologists' League. 511 pp. 1-893777-00-6 (series). 1-893777-01-4 (volume).
- ^ Campbell JA, Lamar WW. 2004. The Venomous Reptiles of the Western Hemisphere. Comstock Publishing Associates, Ithaca and London. 870 pp. 1500 plates. ISBN 0-8014-4141-2.
- ^ Bothrops atrox. ITIS - Integrated Taxonomic Information System. (Erişim tarihi: 6 Kasım 2006)
- ^ Herklots GAC. 1961. The Birds of Trinidad and Tobago. Collins, London, p. 10.
- ^ Stidworthy J. 1974. Snakes of the World. Grosset & Dunlap Inc. 160 pp. ISBN 0-448-11856-4.