Bitki coğrafyası ya da fitocoğrafya, bitki örtüsünün yeryüzündeki dağılışı, bu dağılışa etki eden faktörleri ve çevre ile ilişkilerini inceleyen fiziki coğrafyanın dalıdır. Fitocoğrafya, vejetasyon coğrafyası da denir. Botanik bitkileri tek tek incelerken, Bitki Coğrafyası bitki topluluklarıyla ilgilenir. Bitki coğrafyası, bitkilerin, anatomi, morfoloji, fizyolojilerini değil, yetişme şartları ve yeryüzüne dağılışlarını inceler. Dağılış şartlarını açıklamaya çalışır. Bitki örtüsü pek çok açıdan coğrafyanın konusudur.[1]
Bitki örtüsü genel olarak bulunduğu alanın iklimini yansıtır. Zeytin Akdeniz iklimini, iğne yapraklı ağaçlar soğuk iklimi, hurma ve muz tropikal iklimi, kışın yaprağını döken ağaçlar ılıman okyanusal iklimi temsil eder.
Bitki örtüsü erozyonu önler. Türkiye'nin iç kısımlarındaki karasal iklim bölgelerinde olduğu gibi bitki örtüsünün tahrip edildiği yerlerde yoğun erozyon oluşur. Bu durumu engellemek için ağaçlandırma çalışması yapılır.
Bitki artıklarının ayrışmasıyla humus oluşur. Humus toprağa verim katar, rengini koyulaştırır. Yağışın, sel ve taşkın yapmasını önler, yeraltına sızmasını sağlayarak, yeraltı suyunu destekler.
Botanik, klimatoloji, jeomorfoloji ve pedoloji bitki coğrafyasının yardımcı bilimleridir.[1] Bitkilerle ilgili Botanikten, İklimle ilgili klimatolojiden destek alır. Pedoloji bitkilerin yetişme alanı olan toprağı inceleyen bilimdir. Bitki dağılışını etkileyen yükselti ve bakı gibi yer şekilleri için jeomorfolojiden destek alır.
