Barabbas veya İsa Barabbas (kelimenin tam anlamıyla "babasının oğlu" veya "İsa, babasının oğlu"), Hristiyan anlatıda İsa'nın Tutkusu'nda adı geçen bir figürdür. Kudüs'te Fısıh Bayramı'nda Pontius Pilatus tarafından serbest bırakılan bir isyancıdır.
Barabbas'ın işlediği suçun cezası çarmıha gerilmekti. Fakat dört kanonik İncil'e ve kanonik olmayan Petrus İncili'ne göre Kudüs'te Fısıh Bayramı'nda uygulanan bir gelenek gereğince Yahudiye valisi Pilatus, idamlık bir mahkûmun cezasını halkın seçimi doğrultusunda affetmek durumundaydı. Bazı kaynaklarda "Yahudiler" ve "çoğunluk" olarak adlandırılan kalabalığa (ochlos), Barabbas'ı ya da İsa'yı serbest bırakma seçeneği verildi. Matta,[1][2]Markos,[3][4]Luka[5][6] ve Yuhanna'nın[7][8][9] anlatımlarına ve Petrus İncili'ne göre kalabalık Barabbas'ın salıverilmesini ve Nasıralı İsa'nın çarmıha gerilmesini seçti. Sadece Matta İncili'nde bulunan bir kısımda, kalabalığın "O'nun kanının sorumluluğu bizim ve çocuklarımızın üzerinde olsun" sözleri geçmektedir.[10][11]
Barabbas'ın hikâyesi, toplumsal olarak özel anlamlar taşımaktadır. Geçmişte, İsa'nın çarmıha gerilişinde Yahudileri suçlamak ve antisemitizmi meşrulaştırmak için kullanılmıştır. Yahudi deicide ("Yahudilerin Tanrı'yı Katletmeleri") olarak bilinen bu yorumlama, Papa XVI. Benedictus tarafından reddedilmiştir.[12]