Ağaç çiftliği

Ağaç çiftliği, kereste üretimi için yönetilen özel bir ormandır. Ağaç çiftliği terimi ayrıca ağaç tarlaları, ağaç fidanlıkları ve Noel ağacı çiftlikleri için de kullanılır.

Mülkiyet

2019 itibarıyla, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ormanların tahmini% 49'u ailelere aittir.^[1]

Önemli şirketler arasında TIAA-CREF'e ait Greenwood Resources bulunmaktadır.^[2]

Amerikan Ağaç Çiftliği Sistemi

American Tree Farm System (ATFS), Amerika'daki en büyük ve en eski ormanlık alan sertifikasyon sistemidir. Orman Sertifikasyonunun Onaylanması Programı tarafından uluslararası olarak tanınmaktadır ve katı üçüncü taraf sertifika standartlarını karşılar. Şu anda Amerika Birleşik Devletleri'nde tanınan üç sertifikasyon sisteminden biridir (diğerleri arasında Orman Yönetim Konseyi ve Sürdürülebilir Ormancılık Girişimi bulunmaktadır ). ATFS, başta bireyler ve aileler tarafından tutulanlar olmak üzere özel ormanların sertifikalandırılmasında uzmanlaşmıştır ve şu anda 24 milyon dönümlük (110.000 km²) ormanlık alan. ATFS Sertifikasyon Standardı, Proje Öğrenme Ağacı aracılığıyla Amerika'nın ormanlık alanlarının sürdürülebilir yönetimini ve ilgili çevre eğitimini teşvik etmeye odaklanan, kâr amacı gütmeyen ulusal bir kuruluş olan American Forest Foundation'a aittir.

Tarih

Ağaç çiftliği hareketi, kereste ve kağıt şirketleri için bol miktarda lif üretimi sağlayarak, özel arazideki kaynakları teşvik etme çabasıyla 1941'de başladı.^[3] Azalan bakir kerestenin mevcut olmasıyla birlikte endüstri, gelecek için yeterli lif üretimini sağlamak için ormancılık uygulamalarını teşvik etmeye başladı. 1941'den önce, elyafın çoğu endüstriyel topraklardan geliyordu. Ağaç Çiftliği olarak etiketlenen ilk arazi parçası, kereste üretimine yönelik halkın tutumunu değiştirmeye yardımcı olmak ve doğal kaynakları orman yangınları ve diğer doğal afetlerden korumak için Weyerhaeuser Company tarafından düzenlendi ve pazarlandı. Bu ilk resmi ağaç çiftliği, 120.000 dönümlük Clemons Ağaç Çiftliği, 12 Haziran 1941'de Washington, Montesano'da açıldı. "Ağaç çiftliği" başlığı büyük ölçüde seçildi çünkü Weyerhaeuser, 1940'larda halkın tarımı ekin üretimi olarak anladığını ve benzer şekilde ağaç çiftçiliğinin, hasat sonrası sık sık yeniden dikilerek daha fazla kereste üretmeye odaklandığını hissettiği için seçildi. Ağaç çiftçiliği hareketinin ilk sponsorları onu "ticari amaçlarla orman mahsullerinin yetiştirilmesine adanmış, korunan ve orman ürünlerinin sürekli üretimi için yönetilen özel mülkiyetli orman arazisi" olarak tanımladı."^[4] Alabama eyalet çapında bir ağaç çiftliği sistemini başlatan ilk eyalet oldu ve 4 Nisan 1942'de Brewton'da 25 kişi ve şirketin sertifikaları ile resmi bir özveri töreni düzenlendi. Emmett N. McCall, ülkenin ilk bireysel ağaç çiftçisi olarak sertifika aldı.^[5] 1940'ların başlarında, özel arazide "ağaç çiftliği" kavramı, orman arazisi sahiplerini muhafazakar kereste üretimine dahil etmek için düzenlenmiş bir kampanyada Ulusal Kereste Üreticileri Derneği'nin bir yan kuruluşu olan American Forest Products Industries tarafından tanıtıldı.^[6] 1954'te, William B. Greeley liderliğindeki American Forest Products Industries, bir "Amerikan Ağaç Çiftliği Sisteminin İlkeleri"ni hazırladı ve onayladı. Bu kod, ağaç çiftliği sertifikasyonu için belirli bir kriter oluşturmuştur.

ATFS, tarihi boyunca mesajını halka iletmek için ünlü Ağaç Çiftçilerine güvenmiştir. Ünlüler arasında aktör Andy Griffith, aktris Andie MacDowell, eski Başkan Jimmy Carter ve Rolling Stone klavyeci Chuck Leavell yer alıyor.^[7]

Güncel

1941'den bu yana, sistem tam anlamıyla elyaf üretiminden ziyade tüm yöneticiliğe odaklandı. ATFS Sertifikasyon Standartlarına göre, ormanlık arazi sahipleri 10 dönüm veya daha fazla alana ve bir yönetim planına sahip olmalıdır.^[8] Bu yönetim planında, orman sahipleri yaban hayatı habitatını, su kalitesinin korunmasını, tehdit altındaki ve nesli tükenmekte olan türleri ve sürdürülebilir hasat seviyelerini tanımalıdır. Sertifikasyon standardı, standardın geliştirilmesi ve revizyonunda çok paydaşların katılımına, üçüncü taraf denetimlerine ve denetim özetlerinin kamuya açık bir sertifikasyonuna tabidir.^[8] Bir ağaç çiftliğine hak kazanmak için gereken asgari alan, "ormanlık alan", yani ormanlık arazi anlamına gelir. Bu nedenle, otlatma veya diğer ağaçsız arazileri içeren arazi, hak kazanmak için orman içinde en az 10 dönümlük alana sahip olmalıdır. Ayrıca, ağaç çiftçiliği faaliyetlerini destekleyen farklı alanlardaki programlar, daha büyük ormanlık alanlar ve ek kriterler gerektirebilir. Örneğin, Colorado'daki Orman Tarım Programı aşağıdaki standartları gerektirir:

Forest Ag Programına uygun olmak için mülklerin birkaç kriteri karşılaması gerekir:

Arazi sahibi, birincil amacı parasal kar elde etmek için somut odun ürünleri üretmek için orman yönetimi faaliyetleri gerçekleştirmelidir. Somut ahşap ürünler arasında nakil, Noel ağaçları ve dallar, testere tomrukları, direkler, direkler ve yakacak odun bulunur. Arazi sahibi en az 40 ormanlık alana sahip olmalıdır. Arazi sahibi, profesyonel bir ormancı veya doğal kaynaklar uzmanı tarafından hazırlanan Colorado Eyalet Orman Servisi onaylı bir orman yönetim planı sunmalıdır. Arazi sahipleri yıllık olarak

• (1) bir teftiş talebi,
• (2) bir teftiş ücreti,
• (3) bir başarı raporu ve
• (4) bir sonraki yıl için bir yıllık çalışma planı sunmalı ve kayıtlı mülkü bir CSFS ormancısına teftiş ettirmelidir.^[9]

Amerikan Orman Vakfı'nın (AFF) bir programı olan Amerikan Ağaç Çiftliği Sistemi, ekolojik ve ekonomik açıdan Amerika ormanlarının uzun vadeli sürdürülebilirliğine odaklanmaktadır. AFF'nin vizyon bildirisinde, "AFF, toplumumuza, ulusumuza ve dünyaya sağladıkları sosyal, ekonomik ve çevresel faydaları anlayan ve değer veren halk tarafından Kuzey Amerika ormanlarının sürdürüldüğü bir gelecek yaratmaya kararlıdır." "^[10]

90.000'den fazla ormanlık arazi sahibinin oluşturduğu ağ, eyalet komiteleri tarafından organize edilir ve ulusal düzeyde yönetilir. Şu anda 50 eyaletten 45'inin komiteleri var. Alaska, Arizona, Hawaii, Kuzey Dakota ve Utah'ın şu anda programları bulunmamaktadır. Ulusal koordinasyon ile ATFS, "yönetimi teşvik etmek ve ulusumuzun orman mirasını korumak için ... ailelerle sahada çalışmak" için çabalıyor."^[11] Eyalet ağları ayrıca ormanları onaylayan ve ATFS ve ortak kuruluşlar adına sosyal yardım çalışmaları yürüten ağaç çiftliği müfettişlerini de içerir.

ATFS her yıl bir Ulusal Ağaç Çiftçisi Konvansiyonuna ev sahipliği yapar ve bir bireyi veya aileyi Ulusal Yılın En İyi Ağaç Çiftçisi ödülüyle ödüllendirir. Ayrıca, toprak sahiplerini ve genel halkı sürdürülebilir ormancılığa dahil etmek için olağanüstü sosyal yardım çabaları sergileyen bir kaynak profesyoneline Ulusal Üstün Müfettiş Ödülü verir.^[12]

Ağaç yetiştiriciliği ve iklim değişikliği

Bir orman ağaçlarındaki karbonu tutar. Orman, ağaçlar büyüdükçe havadan karbondioksiti çıkarır ve ağaçlar ölürken ve çürürken veya yandığında onu havaya verir. Orman net büyüme yaşadığı sürece, orman havadan gelen başlıca sera gazı olan karbondioksit miktarını azaltıyor. Ayrıca, kereste ormandan düzenli olarak kaldırılır ve kalıcı ahşap ürünlere dönüştürülürse, bu ürünler karbon tutmaya devam ederken, ikame ağaç çiftliği ağaçları daha fazla karbondioksit emer ve böylece sera gazında sürekli bir azalma sağlar.

Ağaç çiftlikleri hızlı büyümeyi artırmayı başardıklarından, bir ağaç çiftliği, çürüme, yangın veya hasattan kaynaklanan karbon salınımını değil, denklemin yalnızca tutma tarafını dikkate alarak, yönetilmeyen bir ormandan daha hızlı karbon tutma eğilimindedir.^[13] Yönetilen ormanlık alanların daha genç olma eğiliminde olması ve daha genç ağaçların daha hızlı büyümesi ve daha az ölmesi bu ayrıma katkıda bulunmaktadır.

Ağaç çiftlikleri büyük miktarda CO2 emerkenCO2
CO2, bu karbonun uzun vadeli tutulması, hasat edilen malzemelerle ne yapıldığına bağlıdır. Ormanlar, rahatsız edilmeden bırakılırsa, atmosferdeki karbonu yüzyıllar boyunca emmeye devam ediyor.^[14]

USDA, çeşitli orman türlerinde ne kadar karbon tutulduğuna dair çevrimiçi bir hesaplayıcıya sahiptir.^[15]

CO2 ve orman sağlığı

Karbondioksit, bitki dokusu için birincil yapı malzemesidir ve bitkilerin hızlı ve güçlü büyümesi için gereklidir, bu nedenle muhtemelen daha yüksek CO2 seviyeleri fosil yakıtların yakılması sonucu havada CO2 olması ormanların daha hızlı büyümesini sağlayacaktır. Duke Üniversitesi, yüksek CO2 seviyelerine sahip bir loblolly çam plantasyonunu dozladıkları bir çalışma yaptı.^[16] CO2
CO2. Çalışmalar, çamların gerçekten daha hızlı ve daha güçlü büyüdüğünü gösterdi. Ayrıca, buz fırtınaları sırasında daha az zarar görme eğilimindeydiler; bu, daha kuzeyde loblolly büyümesini sınırlayan bir faktördür. Orman kurak yıllarda nispeten daha iyi performans gösterdi. Hipotez, çamların büyümesindeki sınırlayıcı faktörlerin, Güneydoğu'daki çam alanlarının çoğunda eksik olan nitrojen gibi besinler olduğudur. Ancak kurak yıllarda ağaçlar daha yavaş büyüdükleri için bu faktörlere karşı gelmezler çünkü su sınırlayıcı faktördür. Yağmur bol olduğu zaman, ağaçlar sitenin besin maddelerinin ve ekstra CO2 limitlerine ulaşır.CO2
CO2 faydalı değildir. Güneydoğu bölgesindeki orman topraklarının çoğu, azot ve fosforun yanı sıra iz mineraller bakımından yetersizdir. Çam ormanları genellikle pamuk, mısır veya tütün için kullanılan arazide bulunur. Bu mahsuller başlangıçta sığ ve verimsiz toprakları tükettiğinden, ağaç çiftçilerinin toprağı iyileştirmek için çalışması gerekir.

Daha iyi gübrelemeye ek olarak, biyokatılar^[17] yenilikçi bir çözüm sunar. Biyolojik katılar, Virginia ve Kuzey Carolina'daki tavuk ve domuz operasyonları gibi belediye veya tarımsal kaynaklardan gelen arıtılmış atık sulardır. Biyolojik katı maddeler toprağı iyileştirme ve ağaç büyümesini iyileştirme potansiyeline sahip olsa da, benimsemenin önündeki engeller arasında düzenleme ve eylemsizlik bulunmaktadır.

Kaynaklar

1. "Family Forest Owners: The Critical Link to Forest Resources". 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
2. "Portland's GreenWood Resources nears $1B in timber assets". www.bizjournals.com. 8 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2019. 
3. "American Tree Farm System Turns 70," 10 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Forest History Society, 2011.
4. Sharp, Paul F. 1949. "The Tree Farm Movement: Its Origin and Development," 12 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Agricultural History, 23: 41-45 (January).
5. "American Tree Farm System Timeline," 21 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Forest History Society
6. "American Tree Farm System History," 26 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Forest History Society
7. "New Collection: American Tree Farm System Records," 4 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Forest History Society Blog, 2010.
8. ^ Standards of Certification for ATFS 4 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., American Forest Foundation
9. "Forest Ag Program - Colorado State Forest Service - Colorado State University". Csfs.colostate.edu. 11 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2013. 
10. "American Forest Foundation website". 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2022. 
11. "American Tree Farm System website". 22 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2020. 
12. "American Tree Farm System website". 5 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2020. 
13. Bowyer, Jim. 2011. "Managing Forests for Mitigating Climate Change," 3 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dovetail Partners.
14. Luyssaert, Sebastiaan; -Detlef Schulze, E.; Börner, Annett; Knohl, Alexander; Hessenmöller, Dominik; Law, Beverly E.; Ciais, Philippe; Grace, John (11 Eylül 2008). "Old-growth forests as global carbon sinks". Nature. 455 (7210): 213-215. doi:10.1038/nature07276. PMID 18784722. 
15. "USDA carbon sequestration calculator". 8 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2020. 
16. "Duke Study Shows Carbon Dioxide Boosts Pine Tree Reproduction". Sciencedaily.com. 16 Ağustos 2000. 23 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2013. 
17. Biosolids Workshop, Virginia Tech 2 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.