1081'de Süleyman, İmparator I. Aleksios ile Batı Anadolu'nun iki gücü arasında bölünmesi konusunda bir anlaşmaya vardı; bu, Aleksios'un Balkanlar'daki Norman işgaline odaklanmasına ve Süleyman'ın gücünü pekiştirip Doğu Türkiye ve Suriye'ye doğru genişlemesine izin verdi. 1083'te Süleyman Tarsus'u aldı ve Aralık 1084'te Antakya'yı fethetmeye başladı.[1] Bu, onu komşu Halep şehrinin Ukayli hükümdarı Müslim bin Kureyş ile çatışmaya soktu ve ikincisi Kurzahil Muharebesi'nde yenildi ve öldürüldü. Haziran 1085'te. Süleyman aynı yıl Halep'i ele geçirmeye çalıştı ancak başarısız oldu. Suriye'nin Selçuklu hükümdarı Tutuş, aynı zamanda kuzen olan Süleyman'ın eyleminin kendisini tehdit ettiğini ve dolayısıyla taht için olası bir tehdit olduğunu hissetti. Halep'i doğrudan kontrol etmese de şehir onun etki alanı içindeydi.
Süleyman ertesi yıl Halep'i tekrar fethetmeye çalıştığında Tutuş, Halep hükümdarının yardım çağrılarına cevap verdi ve Süleyman'ın üzerine bir orduyla geldi.[2]
Muharebe
İki ordu Ayn Seylem'de karşılaştı ve Süleyman'ın topyekun saldırısı Artuk Bey komutasındaki Türkmenler tarafından püskürtüldü. Görünüşe göre Süleyman, savaştan önce Tutuş onları kazanmayı başardığında en yakın arkadaşları tarafından terk edilmişti.[1]
Neticesi
Sonrasında Süleyman öldürüldü.[a][5][6][7] Kılıç Arslan ancak 1092'nin sonlarında Melik Şah'ın ölümünden sonra kaçabildi ve Çaka Bey, Elchanes ve Poulchanes gibi bağımsız savaş ağaları altında çeşitli beyliklere bölünmeye başlayan babasının egemenliğini geri almaya çalıştı.
Tutuş kısa bir süre Halep'in kontrolünü ele geçirdi ancak sonra geri çekildi. Akrabasını öldürdüğü için intikam alma korkusuyla kardeşi Melikşah'ın yanından kaçtığı ileri sürülse de, daha çok Fatımilerin kuşatması altındaki başkenti Şam'ı kurtarmak için gittiği öne sürülmüştür.[1]
Notlar
^Osman Basan, Süleyman'ın intihar ettiğinin düşünüldüğünü belirtir.[1]Ali İbnü'l-Esîr iki çelişkili açıklama verir: Süleyman'ın intihar ettiği veya yüzüne bir okla vurulup, öldüğü.[3]Anna Komnini sadece Süleyman'ın intihar ettiğini belirtir.[4]
Ibn al-Athir (2002). The Annals of the Saljuq Turks (İngilizce). Richards, D.S. tarafından çevrildi. Routledge.
Basan, Osman Aziz (2010). The Great Seljuqs: A History (İngilizce). Routledge. ISBN1136953930.
Komnini, Anna. "The Alexiad". Medieval Sourcebook (İngilizce). Fordham University. 30 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2022.
Mecit, Songul (2011). "Kingship and Ideology under the Rum Seljuqs". Lange, Christian; Mecit, Songul (Ed.). The Seljuqs: Politics, Society and Culture (İngilizce). Edinburgh University Press.
