Avrupa Parlamentosu milletvekilleri (MEP'ler) Avrupa Birliği (AB) üye devletlerinin oy kullanma hakkına sahip vatandaşları tarafından seçilir. 2002 Avrupa Seçim Yasası, üye devletlere Avrupa Parlamentosu seçimleri için seçim bölgelerini birkaç farklı şekilde tesis etme seçeneği sunmaktadır.[1]
Çoğu AB ülkesi, tüm ülke için AP üyelerini seçen tek bir ulusal seçim bölgesine sahiptir.[1] Belçika, İtalya, Polonya ve İrlanda ise seçim bölgelerine ayrılmıştır ve seçim sonuçları her bir seçim bölgesinde ayrı ayrı hesaplanmaktadır.[1] Almanya'da siyasi partiler hem eyalet düzeyinde hem de ulusal düzeyde aday listeleri sunma hakkına sahiptir.
Şu anda, Belçika'daki tek sandalyeli Almanca konuşulan seçim bölgesi hariç, tüm seçim bölgeleri nispi temsilin çeşitli biçimlerini kullanmaktadır. Parlamento bütün olarak nispi temsil yöntemine bağlı değildir, çünkü sandalyeler üye devletler arasında indirgeyici orantılılık ile paylaştırılır.
1979 ve 1994 yılları arasında 78 tek üyeli seçim bölgesi vardı.
1994 ve 1999 yılları arasında 84 tek üyeli seçim bölgesi vardı.
1999 ile 2020 yılları arasında, İskoçya, Galler ve İngiltere'nin dokuz bölgesinin her biri için birer tane üye seçerken, 11 tane de d'Hondt yöntemli çok üyeli seçim bölgesi vardı. Güney Batı İngiltere seçim bölgesi ise 2004'ten itibaren Cebelitarık'ı da kapsayacak şekilde düzenlenmişti.
Önerilen Pan-Avrupa seçim bölgesi
Avrupa Parlamentosu 3 Mayıs 2022 tarihinde "Avrupa seçim hukuku reformuna ilişkin yasama kararını" 262'ye karşı 323 oyla kabul etti.[4] Öneriler arasında, seçim bölgeleri için yapılan seçimlerden ayrı bir liste üzerinden parti listeli nispi temsil yöntemiyle seçilen 28 üyeli bir pan-Birlik seçim bölgesinin oluşturulması da yer aldı.[5] Temmuz 2023'te Avrupa Konseyi tarafından buna yapılan atıf kaldırılmıştır.[6]