Saxe-Gotha-Altenburg Prensesi Augusta (30 Kasım [E.U. 19 Kasım] 1719 - 8 Şubat 1772),[1]Kral II. George’un oğlu ve vârisi olan Galler Prensi Frederick’nin eşi ve Galler Prensesi. Frederick, babasınından önce 1751'de öldüğünden, asla konsort kraliçe olmadı. Augusta'nın en büyük oğlu, 1760 yılında kayınpederinden sonra Kral III George. olarak tahta geçti. Eşi öldükten sonra Augusta'nın oğlu -eğer tahta geçerse- yetişkinlik yaşına ulaşana kadar bir süre Büyük Britanya tahtına vekillik yapması düşünüldü. Ancak oğlu 1756'da yetişkinliğe ulaştığı için buna gerek kalmadı.
Çocukluk
Prenses Augusta Gotha'da Frederick II, Saxe- Gotha-Altenburg Dükü (1676-1732) ve Anhalt-Zerbst Magdalena Augusta (1679-1740).'nın kızı olarak doğdu.
1736'da, İngiltere Kralı II. George'un en büyük oğlu olan 29 yaşındaki Galler Prensi Frederick ve kraliçe eşi Caroline of Ansbach ile evlenmesi önerildi. Başlangıçta, Frederick, Prusya Kralı'nın en büyük kızıyla evlenmeyi amaçlıyordu. Büyük Britanya ve Prusya arasında bir evlilik ittifakı uzun yıllardır istenen bir durumdu. Bununla birlikte, II. George, en büyük oğlunun Prusya Kralı'nın en büyük (evlenmemiş) kızıyla, ikinci (evlenmemiş) kızının ise Prusya kralının en büyük oğluyla evlenmesini önerdiğinde, Prusya Kralı en büyük oğlunun Büyük Britanya Kralı'nın en büyük (evlenmemiş) kızıyla da evlenmesini talep etti. II. George bu talebi kabul etmedi.[2]
Prusya planının iptal edildiği sıralarda, Frederick'in Marlborough Düşesi'nin torunu Leydi Diana Spencer ile evlenebileceği ve düşesin Richmond'daki kulübesini ziyaret ettiğinde böyle bir evliliğin önerildiğine dair söylentiler vardı.[2] Kraliçe Caroline, böyle istenmeyen bir olasılığı önlemek için oğlu için bir an önce bir evlilik ayarlaması gerektiğini düşünüyordu. Bu nedenle krala, Hannover'i bir sonraki ziyaretinde, Saxe-Gotha'yı da ziyaret etmesini ve oradaki prensesleri görmesini önerdi. Kral öyle yaptı ve kraliçeye Augusta'yı uygun gördüğünü bildirdi. Konu Frederick'e açıldığında, babasının kendisine uygun olduğuna karar verdiği herhangi bir gelini kabul edeceğini söyledi. Onun tutumu, babasından mali olarak bağımsız olmak için Parlamento'dan ek bir ödenek alma arzusundan kaynaklandı.[3]
Augusta Fransızca ya da İngilizce bilmiyordu ve düğünden önce ders verilmesi önerildi, ancak annesi Britanya kraliyet ailesi Almanya'dan olduğu için bunu gerekli görmedi.[2]8 Mayıs 1736'da Londra'daki St James Sarayı'ndaki Kraliyet Şapeli'nde gerçekleşecek düğün töreni için neredeyse hiç İngilizce konuşmayı bilmeden İngiltere'ye geldi.[4]
Saxe-Gotha'lı Augusta, 17 Nisan 1736'da Hellevoetsluis'ten ayrıldı ve 25'inde William ve Mary kraliyet yatıyla Greenwich'e geldi ve orada evleneceği Frederick tarafından karşılandı. 27 Nisan 1736'da, kraliyet ailesinin geri kalanıyla tanıştığı Londra'daki St James Sarayı'na kadar eşlik edildi ve ardından Kraliyet Şapeli'ndeki düğün töreni yapıldı. Kraliyet ailesiyle tanıştığında, kendini onların önünde yere atarak kral ve kraliçe üzerinde olumlu bir izlenim bıraktı.[2]
Evliliğinin ilk yılında, Augusta, baldızı Prenses Caroline ona durmasını söyleyene kadar evinin pencerelerinde oyuncak bebeğiyle oynarken görüldü.[2] Frederick'in onun bu deneyimsizliğinden yararlanarak, o zamanki sevgilisi Leydi Archibald Hamilton'ı yatak odasının leydisi olarak işe aldırdığı söylenir. Ancak o bu ilişki söylentisinin gerçek olmadığına ikna etti.[2] Augusta ve Frederick'in dokuz çocuğu vardı, sonuncusu Frederick'in ölümünden sonra doğdu.[5]
Frederick bir keresinde, babası gibi eşinden etkilenmesine asla izin vermeyeceğini ve bu nedenle Augusta'yı asla danışmanı yapmadığını belirtti.[2] Bununla birlikte, anne babasıyla olan kavgasında isteklerine göre hareket etmesi talimatını verdi ve birkaç kez Frederick'in onları küçümsemesi talimatını verdiği söylendi.[2] Örneğin, kraliçenin de katıldığı Alman Lüteriyen Şapeli'nindeki törenlere katıldığında, Frederick Augusta'ya her zaman kraliçeden sonra geldiğinden emin olmasını, böylece kraliçenin önüne kalması için talimat verdi. Bu durum kraliçenin Augusta'nın yerine geçebilmesi için başka bir giriş tarafından yönlendirilmesi gerektiğinde ısrar etti ve bu da Frederick'in Augusta'ya eğer kraliçe ondan önce gelmişse Şapel'e girmeyi reddetmesi talimatını vermesine neden oldu.[2]
Augusta'nın ilk hamileliği açıklandığında, kraliçe, hamileliğin gerçekten gerçek olduğundan emin olmak için doğuma kesinlikle tanık olacağını söyledi. Söylentilere göre tahtın ikinci oğluna geçmesini dilemişti. Frederick ise nefret ettiği ebeveynlerinin doğumda hazır bulunmasını istemiyordu ve bunun için doğumu farklı bir yerde olmasını istedi. Çiftin ilk kızları Prenses Augusta, 31 Temmuz 1737'de Frederick tarafından doğum sırasında Hampton Court Sarayı'ndan ayrılmaya zorlandıktan sonra St James's Sarayı'nda gerçekleşti.[2] Doğum travmatikti: St James sarayı onları almaya hazır değildi, yatak hazırlanmadı, çarşaf bulunamadı ve Augusta bir masa örtüsü üzerinde doğum yapmak zorunda kaldı.[2] Kraliçe Caroline bir keresinde gelini ve ona yaşattığı rahatsızlıklar hakkında şunları söylemişti: "Zavallı yaratık, yüzüme tükürse, böyle bir aptalın yönetimi altında olduğu için ona sadece acır ve onu silerdim. "[2]
Prenses Augusta'nın doğumunun koşulları, Galler Prensi ve Prensesi ile kral ve kraliçe arasında, 1745'teki Jacobite isyanı sırasında kamuoyu onlara baskı yapana kadar uzlaşmayan bir anlaşmazlığa yol açtı.[2] Uzlaşmadan sonra çift, yüksek toplumdan daha az izole oldu ve saraylıların her iki sarayda da suçlanmadan görünmesine izin verdi. Augusta, güzel, zarif ve alımlı bir hanım olarak tanımlandığı toplum hayatında iyi bir izlenim bıraktı.[2] Bazı durumlarda, Augusta'nın çocukları, özellikle 4 Ocak 1749'da George, Augusta, Elizabeth, Edward ve bazı oyun arkadaşları Cato trajedisinde rol aldıklarında, konukları için amatör tiyatro gösterileri yapmaya zorlandı.[2]
Dul Prenses
31 Mart 1751'de Frederick beklenmedik bir şekilde öldü ve Augusta'yı dul yaptı. Dr. Doran, eşinin ölümünde onu şöyle tanımladı: “Evli hayatı boyunca, büyük bir nezaketle, zihinsel üstünlük sergiledi ve büyük zorluklar altında ve bazen de en sakin kişiyi rahatsız edecek bir karaktere sahipti.. [. . . ] O zaman sekiz çocuk annesiydi, kısa bir süre sonra dokuzuncu çocuğun annesi olmayı bekliyordu ve isteksizce babalarının artık olmadığı bilgisine getirildi. Hizmetçileri onu yatmaya ikna edene kadar saat sabahın altısıydı; ama sekizde tekrar kalktı ve sonra, kederinden çok, ölümüne sebep olan adamın onuru için duyduğu endişeyi düşünerek, Prens'in odasına gitti ve onun bütün özel evraklarını yaktı. Bununla dünya, Cronique Skandalı'nın bazı ender ek bölümlerini kaybetti!"
Galler Prensi Frederick'in Ailesi , Augusta tarafından George Knapton'dan yaptırılan ve Frederick'in ölümünden bir yıldan az bir süre sonra tamamlanan bir grup portresi
Kralın, oğlunun ölümü üzerine çok fazla duygu göstermediği ve cenaze töreninin basit olduğu bildirildi. Kralın taziyelerini kabul eden Augusta, kendisini ve çocuklarını onun merhametine ve korumasına bıraktığını bildirdi. Kral ise dul eşi ve küçük çocuklarından açıkça etkilendiğini ve onlara saygı göstermeye istekli olduğunu söyledi.[6] Frederick'in ölümünün ardından tahtın varisinin annesi olarak rolü daha belirgin hale geldi ve oğlu tahtın veliahtı Prens'in yetişkinliğe ulaşmadan ölmesi durumunda, kral ve parlamento tarafından vekil seçildi.[6] Bu, onun yerine bu rolün verilmesini bekleyen Cumberland Dükü Prens William'ın muhalefetine neden oldu.[6]
II. George'un saltanatının kalan yıllarında Augusta, çocuklarıyla inzivaya çekilmeyi seçti ve kendini onların bakımına adadı. Halkın önüne çıktığı birkaç kez, kral ona daha önce kraliçeye verilen törensel rolü ve onurları verdi ve hem halk hem de saray tarafından aynı şekilde onurlandırıldı.[6]
Ancak, Augusta bir dul olarak popülerliğini kaybetti. Çocuklarını dış dünyadan tenha bir aile ortamına tecrit ettiği, aile dışından insanlarla nadiren buluştuğu için, çocuklarını yetiştirme tarzı nedeniyle eleştirildi. Dul kaldıktan kısa bir süre sonra, oğlunun öğretmeni Bute 3. Earl'ü John Stuart'tan etkilenmeye başladı ve bir ilişki yaşadıklarına dair söylentiler yayıldı. Bunun nedeni, prense ders vermek için arka kapı ziyaretleri sırasında Bute'nin oğlunu değil, onu ziyaret ettiği konusunda kararlı olmasıydı. İkisi de basında teşhir edildi.
En büyük oğlu reşit olduğunda kral ona bir evlilik ayarlamaya çalıştı. Tercih ettiği seçim, Brunswick-Wolffenbüttel prensesi veya Prusya prensesiydi, ancak Augusta, kendi ailesinin bir üyesi olan Saxe-Gotha Evi'ni tercih ederek reddetti.
25 Ekim 1760 tarihinde Kral öldü ve Agusta'nın oğlu III. George adıyla büyükbabasının tahtına oturdu. Arkasından bir yıl sonra , Mecklenburg-Strelitz'den Charlotte ile evlendi. Geliniyle ilişkisi iyi değildi. Augusta'nın saraydaki görgü kurallarından bahsederek Charlotte'un sosyal ilişkiler kurmasını zorlaştırdığı bildirildi.[7] Ayrıca, başlangıçta Charlotte'un saray personelinin büyük bir bölümünü atadı, birçoğunun Augusta'ya Charlotte'un davranışları hakkında rapor verdiğinden şüphelenildi.[7] Charlotte, kendi Alman arkadaşlarını tercih ettiğinde, Augusta tarafından favorileri olduğu, özellikle de yakın sırdaşı Juliane von Schwellenberg'i tuttuğu için eleştirildi.[7]
Augusta, "verdiği öğütleri takip etmeye çalışan" ve oğluna güvendiği oğlu üzerinde kabul edilmiş bir siyasi etkiye sahipti. Bildirildiğine göre, 1762'de onun desteğiyle başbakan olarak atanan Lord Bute'den etkilenmiştir.[6] Atanması ciddi bir krize neden oldu ve hem Augusta hem de Bute'yi öyle bir kamuoyu düşmanlığına maruz bıraktı ki, Bute ertesi yıl görevinden istifa etmek zorunda kaldı.[6]
Kral 1765'te ilk kez geçici bir akıl hastalığı geçirdiğinde, Augusta ve Lord Bute, Kraliçe Charlotte'u durumdan habersiz tuttu.[7] 1765 tarihli Regency Bill, Kral kalıcı olarak yönetemez hale gelirse, Charlotte'un Vekil olacağını belirtti.[7] Augusta'nın vekil olması önerildi, ancak Lord Bute'nin üzerindeki etkisine dair endişeler olduğu için atanmasına şiddetli bir muhalefet vardı, Bute'un fiili olarak "Kral" olarak hükmedeceği düşünülüyordu.
^Van der Kiste, John (1997) George II and Queen Caroline. Stroud, Gloucestershire: Sutton Publishing. 0-7509-1321-5. p 154
^John Burke and Bernard Burke, Burke's Genealogical and Heraldic History of Peerage, Baronetage and Knightage 60 (Burke's Peerage, 1898), cxv; and online genealogy: gw.geneanet.org/tdowling
