Roma felsefesi, sadece Latince yazılan felsefe eserlerini değil Roma vatandaşları tarafından yazılan Yunanca eserleri de içerir. Latince yazan filozoflardan en önemlileri Lucretius, Cicero ve Genç Seneca'dır. Yunanca bu dönemde saygınlığını koruyan bir dil olarak tercih ediliyordu. Aynı zamanda Roma İmparatoru olan Marcus Aurelius, kimi eserlerini bu dilde vermiştir. Sonrasında Hristiyanlığın Roma'da yayılmasıyla Augustinus'un Hristiyan felsefesi Roma'da gelişmeye başladı. Boethius, Orta Çağ'ın ilk döneminde Yunan felsefesine ilişkin temel kaynak olmuştur.[1]
Filozoflar genellikle mensup oldukları ekollere göre sınıflandırılırken Roma döneminde eklektik inançlar ve öğretiler yaygındı. Stoacılık veya Epikourosçuluk yanında Aristoteles veya Platon'un düşünceleri, sonraki dönem ise Hıristiyanlık harmanlanıyordu.
Tarihi
Felsefeye hayranlık hukukçular ve aristokratlar arasında yaygınken İmparator Hadrianus buna ek olarak filhelenizm ile öne çıkıyordu. Hadrianus'un bizzat Epiktetos ve Favorinus'un derslerine katıldığını biliyoruz. Aynı zamanda, kendisinin Atina'yı yeniden bir kültür merkezi haline getirme projesi de vardı.[3] Onun zamanına kadar felsefeye ilgi imparatorlar arasında görülmemiş şeydi. Felsefeye hayranlık, imparatorlar Neron, Julianus ve Marcus Aurelius'ta da görülmüştür. Hatta son ikisi filozof kabul ediliyor.
Flavius Hanedanı'nın otokratik yönetimi sırasında bir grup filozof belirgin olarak Domitianus ve Vespasianus döneminde emperyal hareketlere karşı ses çıkardı. Bu da Vespianus'un Gaius Musonius Rufus dışındaki tüm filozofları Roma'dan sürmesiyle sonuçlandı. Sonra, o da sürgün edildi.[4] Muhalefet edenlerin çoğu Stoacı olduğundan bu olay, daha sonra Stoacı Muhalefet olarak anıldı. Stoacılar arasında olay çokça tartışıldı ancak "Stoacı Muhalefet" terimi 19. yüzyılda icat edildi.[5]
^Flavian Rome : culture, image, text. Boyle, A. J. (Anthony James),, Dominik, William J. Leiden. 2003. ISBN90-04-11188-3. OCLC51061501.
^J. P. Sullivan (October 1986). "Literature and Politics in the Age of Nero. Ithaca: Cornell University Press. 1985". The American Historical Review. doi:10.1086/ahr/91.4.893. ISSN1937-5239.