Antik Roma felsefesi

Antik Roma felsefesi, büyük oranda Antik Yunan felsefesinden ve özel olarak Helenistik felsefeden etkilenmiştir. Felsefe tarihi için kayda değer dönüm noktaları bu dönemde gerçekleşmiştir. Roma'da felsefeye ilgiyi Akademik kuşkucu Karneades, Stoacı Babilli Diogenes ve Peripatetik Kritolaos uyandırmıştır.[1]

Bu dönemde felsefenin merkezi olan Atina'ya Roma ve İskenderiye kentleri eklenmiştir.[2]

Ana hatları

Roma felsefesi, sadece Latince yazılan felsefe eserlerini değil Roma vatandaşları tarafından yazılan Yunanca eserleri de içerir. Latince yazan filozoflardan en önemlileri Lucretius, Cicero ve Genç Seneca'dır. Yunanca bu dönemde saygınlığını koruyan bir dil olarak tercih ediliyordu. Aynı zamanda Roma İmparatoru olan Marcus Aurelius, kimi eserlerini bu dilde vermiştir. Sonrasında Hristiyanlığın Roma'da yayılmasıyla Augustinus'un Hristiyan felsefesi Roma'da gelişmeye başladı. Boethius, Orta Çağ'ın ilk döneminde Yunan felsefesine ilişkin temel kaynak olmuştur.[1]

Filozoflar genellikle mensup oldukları ekollere göre sınıflandırılırken Roma döneminde eklektik inançlar ve öğretiler yaygındı. Stoacılık veya Epikourosçuluk yanında Aristoteles veya Platon'un düşünceleri, sonraki dönem ise Hıristiyanlık harmanlanıyordu.

Tarihi

Felsefeye hayranlık hukukçular ve aristokratlar arasında yaygınken İmparator Hadrianus buna ek olarak filhelenizm ile öne çıkıyordu. Hadrianus'un bizzat Epiktetos ve Favorinus'un derslerine katıldığını biliyoruz. Aynı zamanda, kendisinin Atina'yı yeniden bir kültür merkezi haline getirme projesi de vardı.[3] Onun zamanına kadar felsefeye ilgi imparatorlar arasında görülmemiş şeydi. Felsefeye hayranlık, imparatorlar Neron, Julianus ve Marcus Aurelius'ta da görülmüştür. Hatta son ikisi filozof kabul ediliyor.

Flavius Hanedanı'nın otokratik yönetimi sırasında bir grup filozof belirgin olarak Domitianus ve Vespasianus döneminde emperyal hareketlere karşı ses çıkardı. Bu da Vespianus'un Gaius Musonius Rufus dışındaki tüm filozofları Roma'dan sürmesiyle sonuçlandı. Sonra, o da sürgün edildi.[4] Muhalefet edenlerin çoğu Stoacı olduğundan bu olay, daha sonra Stoacı Muhalefet olarak anıldı. Stoacılar arasında olay çokça tartışıldı ancak "Stoacı Muhalefet" terimi 19. yüzyılda icat edildi.[5]

Düşünce okulları

Akademik şüphecilik

Christian

Kinizm – Kinik felsefe İmparatorluk dönemi boyunca etkili oldu.[6]

Epicurean

Roman Epikürcü filozof, Lucretius

Platonizm

Neoplatonizm

Roma İmparatoru Neoplatonik filozof Julian

Neopythagorean

Peripatetic

Pyrrhonist

Sextii

Stoic

Aynı zamanda bir filozof olan Roma imparatoru Marcus Aurelius

Kaynakça

  1. ^ a b "Roman Philosophy | Internet Encyclopedia of Philosophy". 11 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Annas, Julia (2000). Voices of Ancient Philosophy: An Introductory Reader. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-512694-5. OCLC 870243656. 
  3. ^ Lane Fox, Robin, 1946- (2006). The classical world : an epic history from Homer to Hadrian. New York: Basic Books. ISBN 0-465-02496-3. OCLC 70149306. 
  4. ^ Flavian Rome : culture, image, text. Boyle, A. J. (Anthony James),, Dominik, William J. Leiden. 2003. ISBN 90-04-11188-3. OCLC 51061501. 
  5. ^ J. P. Sullivan (October 1986). "Literature and Politics in the Age of Nero. Ithaca: Cornell University Press. 1985". The American Historical Review. doi:10.1086/ahr/91.4.893. ISSN 1937-5239. 
  6. ^ Adamson, Peter (2015). Philosophy in the Hellenistic and Roman Worlds (İngilizce). Oxford University Press. s. 16. ISBN 978-0-19-872802-3. 11 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2021. 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!