Almanya hükümdarları listesi, 843'te Frank İmparatorluğunun bölünmesinden (ayrı bir Doğu Frank Krallığı yaratıldı) 1918'de Alman İmparatorluğu'nun çöküşüne kadar Orta Avrupa'da bulunan Alman topraklarında hüküm süren hükümdarların bir listesidir. 1806'da Alman Ulusunun Kutsal Roma İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra çeşitli Alman konfederasyonlarının başkanlarını ve 1867-1871 yılları arasındaki ilk federal devleti Kuzey Almanya Konfederasyonu'nun başkanını da içerir.
Unvanlar üzerine notlar
Almanya Krallığı, 843'te Verdun Antlaşması ile bölünmüş Frank krallığının doğu kesimi olarak başladı. Böylece doğu kesiminin hükümdarları kendilerini Frankların Kralı rex Francorum ve daha sonra sadece rex olarak adlandırdılar. Alman vatandaşlarının bir çeşit ortaya çıkışını gösteren "Almanlar" olarak atıf, Papa'nın, düşman IV. Heinrich'i bir yabancı olarak göstermek için Tötonlar'ın Kralı rex teutonicorum olarak adlandırdığı on ikinci yüzyıla kadar ortaya çıkmaz. Krallar, imparator olmadan önce evrensel hükümdarlıklarını vurgulamak için Roma'nın Kralı rex Romanorum ünvanını kullanarak sürekli gösterdiler. Bu ünvan 1806'da İmparatorluğun sonuna kadar kaldı, ancak 1508 seçilmiş İmparator ünvanlarına "Almanya'nın kralı" ünvanını ekledi. (Not: Bu ve ilgili kayıtlarda, anlaşılırlık için krallara Almanya Kralı denilmiştir)
Almanya Krallığı hiçbir zaman kalıtsal değildi; daha ziyade, soy, kralların ardıllığını belirleyen faktörlerden sadece bir tanesiydi. Kral, Frank geleneğinin davamı, krallığın önde gelen soyluları tarafından resmen seçilirdi. Yavaş yavaş seçmen prens elector denilen bir grup prensin ayrıcalığı haline geldi ve 1356'da resmi olarak seçim işlemleri karara bağladı.[1]
Orta Çağ'da, Papa tarafından taçlandırılıncaya kadar kral "İmparator" (982'den beri ünvanın tam adı Imperator Augustus Romanorum, Romalıların Kutsal İmparatoru idi) ünvanını almadı. İtalya'ya gittiklerinde, genellikle Lombardiya Demir Tacı ile giydirilir ve ardından İtalya Kralırex Italiae ünvanı alırlardı. Bundan sonra Roma'ya gidip, Papa tarafından imparator olarak taçlandırılırlardı.
I. Maximilian "Seçilmiş İmparator" ünvanını taşıyan ilk kral oldu. 1508 yılında Roma'ya gidip ve papa tarafından taçlandırılma teşebbüsünün başarısızlıktan sonra Papa'nın izni ile kendisini "Seçilmiş İmparator" olarak ilan etti. Halefi V. Karl 1520'de Papa tarafından taclandırılana kadar 1520'de taç giyme töreninden sonra bu ünvanı aldı. I. Ferdinand'tan itibaren tüm imparatorlar "Seçilmiş İmparator" olarak seçildi, ancak normal olarak imparator olarak anılıyorlardı. Aynı zamanda, imparatorların seçilmiş halefleri, seleflerinin yaşamları boyunca elector kolejince seçildiyse, Romalıların kralı ünvanını alırlardı.
İmparatorlar Bold, rakip krallar, anti-krallar ve genç ortak hükümdarlar ise İtalik olarak listelenmiştir.
Kutsal Roma İmparatorluğu döneminde kullanılan "Romalıların Kralı" ünvanı, Almanya Kralı'na eşdeğer kabul edilir. Bir kral Alman seçmen prensler elector tarafından seçildi ve imparator olarak papa tarafından taçlandırılmak için Roma'ya geçtiler.
Philipp von Schwaben'in torunu; Richard von Cornwall'e rakip kral; elinde bir güç tutmamıştır; sonra I. Rudolf tarafından muhalefet edilmiş; iddialarında geri çekilmisi, 1275; ölümü 1284
I. Maximilian'in torunu; V. Karl'ın kardeşi; kardeşi V. Karl'ın yönetiminde Almanya Kralı 1531–1556; Aachen Katedrali'nde tac giyen son kral. İmparator
^abcdMedieval Europeans: studies in ethnic identity and national perspectives in medieval Europe By Alfred P. Smyth, Palgrave Macmillan (1998), p. 64
^abErnst Rudolf Huber: Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789. Vol. I: Reform und Restauration 1789 bis 1830. 2nd edition, Verlag W. Kohlhammer, Stuttgart [et.al.] 1967, p. 589.
^Ernst Rudolf Huber: Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789. Vol. I: Reform und Restauration 1789 bis 1830. 2nd edition, Verlag W. Kohlhammer, Stuttgart [et.al.] 1967, p. 625–627, 808.
^Manfred Botzenhart: Deutscher Parlamentarismus in der Revolutionszeit 1848–1850. Droste Verlag, Düsseldorf 1977, pp. 697/698.
^Anlage II: Additional-Akte zu dem Entwurf der Verfassung des Deutschen Reichs. In: Thüringer Landtag Erfurt (ed.): 150 Jahre Erfurter Unionsparlament (1850–2000) (= Schriften zur Geschichte des Parlamentarismus in Thüringen. H. 15) Wartburg Verlag, Weimar 2000, 3-86160-515-5, S. 27–44, here pp. 185–187.
^abErnst Rudolf Huber: Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789. Band III: Bismarck und das Reich. 3. Auflage, W. Kohlhammer, Stuttgart 1988, S. 750/751.
^Tahttan indirilmesi 9 Kasım günü Şansölye tarafından ilan edildi ve İmparator Hollanda'ya sürgüne gitti. 28 Kasım'a kadar resmen tahttan inmedi.