Ad fontes, "kaynaklara" veya "kaynaklara doğru" anlamına gelen Latince bir deyiştir.[1]Rönesans Hümanizminde klasik Yunan ve Latin kaynakların yeniden incelenmesiyle ilgilidir.[2] Benzer şekilde, Protestan Reformasyonu insanları İncil'e, Hristiyan inancının temel ve birincil kaynağına, geri dönüşe çağırmış ve bu sloganı kullanmıştır.
Bu ifade "en baştan" anlamına gelen ab initio ile de ilgilidir. Ancak ab initio düşüncelerin birincil ilkelerden mevcut duruma doğru akışını ifade ederken ad fontes bir geriye dönüştür, mevcut durumdan daha parlak olduğu varsayılan bir kaynağa doğru geri gidiştir.
quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum ita desiderat anima mea ad te Deus.[3]
(Geyik pınarları nasıl özlerse, canım da seni öyle özler, ey Tanrı!)
Hans-Georg Gadamer'e göre,[4] E. Lledo İspanyol hümanistlerinin ifadeyi buradan çektiklerini belirtir.
Rotterdamlı Erasmus bu ifadeyi De ratione studii ac legendi interpretandique auctores adlı eserinde kullanmıştır:[5]
Sed in primis ad fontes ipsos properandum, id est graecos et antiquos.
(Bilhassa, kişinin kendisi çabucak kaynaklara gitmelidir, yani Yunanlara ve antiklere.)
^"Rönesans Hümanizminin temel özelliği ad fontes ifadesinde toplanmıştır. Orijinal kaynakların çalışılmasıyla, ister klasik eserler olsun ister İncil, tasvir edilen olayların gerçekleştirilebileceğine inanılırdı.""Archived copy". 7 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2007.
^Truth and Method, s.502, 1989 tarihli gözden geçirilmiş İngilizce çevirisi.
^"On the method of study and reading and interpreting authors." Erasmus von Rotterdam: De ratione studii ac legendi interpretandique auctores, Paris 1511, in: Desiderii Erasmi Roterodami Opera omnia, ed. J. H. Waszink u. a., Amsterdam 1971, Vol. I 2, 79-151.
Kaynakça
J.D. Tracy, "Ad Fontes: The Humanist Understanding of Scripture as Nourishment for the Soul," Christian Spirituality II: High Middle Ages and Reformation, (1987) içinde, editör Jill Raitt
