Çok yüksek yörünge eksantrikliği, büyüklüğünün büyük ölçüde değiştiği anlamına gelse de, Bamberga günberi yakınındaki pozisyonunda, Satürn'ün uydusu Titan kadar parlak olan +8.0[8] kadirlik bir parlaklığa ulaşabilir. Bu tür günberi noktasına yakın pozisyonlar, her yirmi iki yılda bir düzenli bir döngüde meydana gelir. Bir önceki döngü 2013'te gerçekleşmiş, sonraki ise 13 Eylül'de 2035'te, 8.1 parlaklığa ulaştığında gerçekleşecektir. Bu ender günberi noktasına yakın pozisyondaki parlaklığı, Bamberga'yı en parlak C-tipi asteroit yapar. 10 Hygiea'nın maksimum parlaklığı olan kabaca +9,1 kadirden daha parlaktır. Böyle bir pozisyonda Bamberga, Dünya'ya +9,5 kadirin üzerinde parlaklığa sahip herhangi bir ana kuşak asteroitinden daha yakın, yani 0,78 AU'ya kadar yaklaşabilir. Karşılaştırma için çıplak gözle ve açık bir gökyüzünde gözlemlenebilen diğer asteroitlerden, 7 İris Dünya'ya asla 0,85 AU'dan ve 4 Vesta asla 1,13 AU'dan daha yakın bir konuma gelemez.
Özellikler
29 saatlik dönüş süresi, 150 km çapından daha büyük olan bir asteroit için alışılmadık derecede uzundur. Spektral sınıfı, C tipi ve P tipi asteroitler arasında orta düzeydedir.
1975 yılında Kitt Peak tarafından elde edilen 10 mikron radyometrik verisi çapının yaklaşık 255 km olduğunu göstermektedir. Tutulması 8 Aralık 1987'de gözlemlendiğinde 228 km çapta olduğu hesaplanmış, IRAS tarafından da bu sonuçlar doğrulanmıştır. 1988 yılında Mauna Kea Gözlemevlerindeki UH88 teleskobuyla yapılan bir araştırmada yörüngesinde bir uydu veya toz bulunup bulunmadığı incelenmiş fakat herhangi bir netice elde edilememiştir.
^abcdeP. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56