23 Thalia

23 Thalia
23 Thalia'nın ışık eğrisine dayalı üç boyutlu modeli.
Keşif
KeşfedenJohn Russell Hind
Keşif yeriGeorge Bishop Gözlemevi
Keşif tarihi15 Aralık 1852
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(23) Thalia
Telaffuz/θəˈlaɪ.ə/[1]
Adın kaynağı
Thalia
Alternatif adlandırma
1938 CL; 1974 QT2
Asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri
Dönem 14 Haziran 2006 (JD 2453900.5)
Günöte484.663 Gm (3.240 AU)
Günberi301.483 Gm (2.015 AU)
393.073 Gm (2.628 AU)
Dış merkezlik0.233
1555.679 d (4.26 a)
328.687°
Eğiklik10.145°
67.228°
59.311°
Fiziksel özellikler
S-tür asteroit [2]
9.11 to 13.19
6.95[2]
Boyutlar107.5 ± 2.2 km (IRAS)[2][2]
106.81 ± 3.23 km[3][3]
Kütle(1.96 ± 0.09) × 1018 kg[3]
Ortalama yoğunluk
3.07 ± 0.31 g/cm3[3]
12.312 h[2]
0.2536 (geometrik albedo)[4]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Thalia (küçük gezegen adı: 23 Thalia), büyük bir ana kuşak asteroitidir.

John Russell Hind tarafından 15 Aralık 1852'de Londra, İngiltere'de Hyde Park'taki W. Bishop'un özel gözlemevinde keşfedildi.[5] Bishop ona, Yunan mitolojisinde pastoral şiirin ve komedinin esin kaynağı olan Thalia'nın adını verdi.[6]

Esasen demir ve magnezyum silikatlarından oluşan S-türü bir asteroid olarak sınıflandırılır. Bu, ana kuşakta en çok bulunan ikinci asteroit türüdür. Işık eğrisinin analizine göre, nesnenin yıldız dönme periyodu 0.513202 ± 0.000002 gün'dür. Işık eğrisinin elipsoidal modeli, 1,28 ± 0.05 /b oranını verir.[7]

2.628'lik bir yarı büyük eksen ile asteroid, ana kuşak içindeki 3:1 ve 5:2 Kirkwood boşlukları arasındaki bir yörüngede döner.[8] Yörüngesinin eksantrikliği, ana kuşak için medyan değeri olan 0,07'den daha büyüktür ve eğim, 4°'nin altındaki medyandan daha büyüktür. Ancak ana kuşak asteroitlerinin çoğu 0,4'ten fazla olmayan bir eksantrikliğe ve 30°'ye kadar bir eğime sahiptir bu nedenle 23 Thalia'nın yörüngesi bir ana kuşak asteroit için olağandışı değildir.[9]

Thalia, radar tarafından incelenmektedir.[10]

Kaynakça

  1. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ a b c d e "JPL Small-Body Database Browser: 23 Thalia". Jet Propulsion Laboratory. 30 Nisan 2011. 2 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2012. 
  3. ^ a b c d Carry, B. (December 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  4. ^ "Albedos Data Table". Planetary Science Institute. 22 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008. 
  5. ^ Lardner, Dionysius (1858). Hand-books of natural philosophy and astronomy. 3. Philadelphia: Blanchard and Lea. s. 315. Erişim tarihi: 10 Kasım 2009. 
  6. ^ Schmadel, Lutz D. Dictionary of minor planet names (5.5yıl=2003 bas.). Springer. s. 17. ISBN 3-540-00238-3. 
  7. ^ Lagerkvist, C.-I. (October 1995). "Physical studies of asteroids. XXIX. Photometry and analysis of 27 asteroids". Astronomy and Astrophysics Supplement. Cilt 113. ss. 115–122. Bibcode:1995A&AS..113..115L. 
  8. ^ Yeomans, Donald K. "Asteroid Main-Belt Distribution". NASA/Jet Propulsion Laboratoty. 15 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2009. 
  9. ^ Williams, Gareth (3 Nisan 2007). "Distribution of the Minor Planets". Minor Planets Center. 21 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2007. 
  10. ^ "Radar-Detected Asteroids and Comets". NASA/JPL Asteroid Radar Research. 21 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2011. 

Dış bağlantılar

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!